Αποσπάσματα από τη συνέντευξη του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ στο «Action 24»

Ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας, παραχώρησε συνέντευξη το βράδυ της Δευτέρας στο τηλεοπτικό κανάλι «Action 24» και το δημοσιογράφο Β. Ταλαμάγκα, απ’ όπου και τα ακόλουθα αποσπάσματα:

— Γιατί να επιλέξει κάποιος το ευρωψηφοδέλτιο του ΚΚΕ; Το παρουσιάσατε πριν από κάποιες μέρες. Το είδα, και γυναίκες έχει και σημαντικά πρόσωπα και νέους σε ηλικία, έχει κατέβει το όριο ηλικίας. Γιατί να ψηφίσει κάποιος το ψηφοδέλτιο του ΚΚΕ;

— Καταρχήν, γιατί πολιτικά η ψήφος στο ΚΚΕ είναι η μόνη, η οποία μπορεί πραγματικά να εκφράσει μια ειλικρινή καταδίκη που έχει ο λαός μας απέναντι στην ΕΕ, απέναντι σε όλα τα αντιλαϊκά μέτρα, που έχουν έρθει με οδηγίες και με κατευθύνσεις της ΕΕ και που υλοποίησαν μέχρι σήμερα οι ελληνικές κυβερνήσεις, όσες κι αν έχουν περάσει απ’ αυτόν τον τόπο. Είναι η πιο γνήσια απάντηση απέναντι σε αυτή την πολιτική της ΕΕ. Ταυτόχρονα, μέσα στο ψηφοδέλτιο του Κόμματος υπάρχουν έμπειροι αγωνιστές, άνθρωποι απ’ όλα τα κοινωνικά κινήματα, απ’ την εργατική τάξη, επαγγελματίες, βιοτέχνες και έμποροι, αγρότες, επιστήμονες, καθηγητές πανεπιστημίου…

— Είδα από τις Ενοπλες Δυνάμεις…

— Βεβαίως, είναι πολύ σημαντικό που το αναφέρετε. Από τις Ενοπλες Δυνάμεις ο υποναύαρχος ε.α., ο Γιάννης Ντουνιαδάκης, με σημαντικό βιογραφικό στις Ενοπλες Δυνάμεις και μια σημαντική δράση και καριέρα. Από το Πυροσβεστικό Σώμα, ο Μιχάλης Μιχαήλ. Και βεβαίως υπάρχουν και πάρα πολλοί άνθρωποι συνεργαζόμενοι με το ΚΚΕ.

Απομονωμένος είναι ο λαός εντός της ΕΕ

— Αυτή είναι η διακήρυξη για τις ευρωεκλογές. Λέτε «όχι στον ευρωμονόδρομο». Είναι πάγια αρχή τα τελευταία χρόνια, και όχι μόνο, του ΚΚΕ. Με ποιον θα πάμε; Θα σας κάνουν ένα ερώτημα: Ωραία, να τον αφήσουμε τον ευρωμονόδρομο. Με ποιον θα πάμε; Θα έχετε ακούσει μια κριτική ότι το ΚΚΕ θέλει την Ελλάδα απομονωμένη…

— Βεβαίως το έχουμε ακούσει και απαντάμε επανειλημμένα σε αυτό. Κοιτάξτε, εμείς θεωρούμε ότι απομονωμένος είναι ο ελληνικός λαός μέσα στα δεσμά της ΕΕ. Εχουμε αλυσίδες, έχουμε δεσμά, είμαστε δεσμευμένοι από την ΕΕ. Η ανεργία στην Ελλάδα – δεν είναι μόνο στην Ελλάδα – λόγω της οικονομικής κρίσης, υπάρχει σε μια σειρά άλλες χώρες της ΕΕ. Τα αντιλαϊκά μέτρα, που έχουν ψηφιστεί και που εμποδίζουν την ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας σε όφελος της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων, έχουν όνομα. Λέγονται ΕΕ, λέγονται Συνθήκη του Μάαστριχτ.

Για παράδειγμα, αν πάρουμε έναν σημαντικό τομέα, όπως είναι της αγροτικής οικονομίας, που έχει πραγματικό πλούτο για την Ελλάδα. Ξέρουμε ότι υπάρχουν δεσμεύσεις και λόγω των ποσοστώσεων της ΕΕ, αλλά και λόγω της ελευθερίας κίνησης εμπορευμάτων – μιας από τις τέσσερις βασικές, τις περίφημες, ελευθερίες του Μάαστριχτ, της ΕΕ. Δεν μπορείς να παράγεις μια σειρά αγροτικά προϊόντα, που υπάρχουν και πλούσια και ποιοτικά και ποσοτικά στη χώρα μας, ακριβώς γιατί υπάρχουν αυτές οι δεσμεύσεις.

Το ίδιο συμβαίνει και με μια σειρά άλλους τομείς της βιομηχανίας. Κλείνουν τα ΕΑΣ, η ΕΛΒΟ, η ΕΒΟ, όλες οι μεγάλες βιομηχανίες όπλων, που ήταν η αμυντική βιομηχανία της χώρας μας για την εθνική άμυνα. Οχι μόνο έδινε ψωμί, είχαν μεροκάματα χιλιάδες εργαζόμενοι, αλλά είναι μεγάλης στρατηγικής σημασίας για τη χώρα μας. Και βλέπετε τώρα, σου λένε ότι υπάρχει ο ενιαίος αμυντικός χώρος. Κλείνουν για να φέρνουμε πολεμικά ανταλλακτικά, και άλλα που χρειάζεται ο ελληνικός στρατός, οι ελληνικές Ενοπλες Δυνάμεις, από τη Γερμανία, από άλλες χώρες της ΕΕ.

Το ίδιο γίνεται σε όλους τους τομείς. Στα ναυπηγεία το ίδιο δεν έγινε; Στην κλωστοϋφαντουργία το ίδιο δεν έγινε; Ελεγα ξανά ως παράδειγμα το ζήτημα με την «Coca-Cola». Δηλαδή, η ελευθερία κίνησης κεφαλαίων άνοιξε τα χέρια, ή μάλλον τις τσέπες, τα θησαυροφυλάκια των μεγάλων μονοπωλιακών ομίλων για να πηγαίνουν αλλού τα κεφάλαιά τους και την παραγωγή τους, για να μπορέσουν φυσικά να έχουν μεγαλύτερα κέρδη και εδώ ο κόσμος να είναι στην ανεργία. Κλείνει η «Coca-Cola» στη Θεσσαλονίκη, στο Βόλο, στην Πάτρα, σε άλλες πόλεις, πάει στη Βουλγαρία. Φέρνουμε εδώ τη βουλγαρική «Coca-Cola» πλέον, από τον ίδιο Ελληνα καπιταλιστή, τον μεγάλο μονοπωλιακό όμιλο. Και όλοι αυτοί οι εργάτες, χιλιάδες εργάτες βρίσκονται στους δρόμους.

Αυτά δεν είναι δεσμά; Και εμείς δεν εννοούμε μια σκέτη αποδέσμευση, όπου όλα θα είναι γύρω τα ίδια… Δηλαδή, θα έχεις και τα μονοπώλια και την κερδοφορία του κεφαλαίου να είναι πανταχού παρούσα, θα έχεις ένα πολιτικό σύστημα που θα υπηρετεί αυτή την τάξη που έχει την πραγματική εξουσία στη χώρα μας και σε άλλες χώρες της ΕΕ, όπου οι λαοί θα είναι πάλι καταπιεσμένοι.

Γι’ αυτό εμείς είμαστε αντίθετοι με την άποψη που λένε και κάποιες δυνάμεις μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ και τις τελευταίες μέρες ξαναέρχεται στην επικαιρότητα, αλλά και άλλες δυνάμεις, όπως το «Σχέδιο Β» του Αλαβάνου ή η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, που δεν εντάσσουν την αποδέσμευση από την ΕΕ σε ένα συνολικό πρόγραμμα λαϊκής διακυβέρνησης, λαϊκής εξουσίας, όπου θα λες ότι θα έχω κοινωνικοποιημένα τα μονοπώλια, θα έχω τον πλούτο που παράγει ο λαός, στα χέρια του. Θα τον πάρω. Δεν μπορεί να μην έχω τον ορυκτό πλούτο, τη βιομηχανία, άλλες πλουτοπαραγωγικές πηγές στα χέρια μου σαν εξουσία, σαν κυβέρνηση, οπότε να κατανείμω τους πόρους, το εργατικό δυναμικό κ.λπ.

— Μπορεί η Ελλάδα, η χρεοκοπημένη χώρα όπως είναι σήμερα, μπορεί να σταθεί μόνη της, χωρίς έναν σύμμαχο; Και αν βλέπετε έναν σύμμαχο.

— Κοιτάξτε, η πρόταση του ΚΚΕ, αυτή που συζητάμε και με άλλα Κομμουνιστικά Κόμματα ή αυτό που θεωρούμε ότι πρέπει τέλος πάντων – και απευθυνόμενοι στον ελληνικό λαό – να κάνουν και όλοι οι λαοί της Ευρώπης, είναι αυτή ακριβώς. Δηλαδή, οι λαοί της Ευρώπης συντονισμένα, εφόσον έχουν πληγεί από τις πολιτικές της ΕΕ, απ’ τη συμμετοχή τους στην Ευρωζώνη και στην Ευρωένωση, όλοι μαζί όπως στην Ελλάδα, με αντίστοιχη γραμμή, με αντίστοιχη πάλη, είτε στις εκλογές είτε στο κίνημα ή όπου δρα ο λαϊκός παράγοντας, να βάλουν το ζήτημα της αποδέσμευσης. Ο συσχετισμός δεν μένει αναλλοίωτος. Εμείς το βλέπουμε και στην περιοχή εδώ, ευρύτερα της Μεσογείου, του Νότου, αλλά και σε όλη την ΕΕ, να δεχτεί η ΕΕ πλήγματα. Να αποδεσμευτούν και άλλες χώρες. Να έχουν αυτές οι χώρες λαϊκή εξουσία, λαϊκές διακυβερνήσεις και βεβαίως να κοινωνικοποιήσουν τον πλούτο της χώρας τους και να ακολουθήσουν μια διαφορετική, άλλη στρατηγική. Οχι τους ίδιους τους καπιταλιστικούς μονόδρομους ή τους ευρωμονόδρομους.

Αυτοτελής δράση των λαών για άλλη οργάνωση της κοινωνίας

— Επειδή είμαστε στο διεθνές περιβάλλον, τη Ρωσία πώς τη βλέπετε; Αυτή τη Ρωσία, τη σημερινή.

— Η Ρωσία είναι μια μεγάλη καπιταλιστική δύναμη, εξελίσσεται σε σημαντικό ιμπεριαλιστικό κέντρο και βεβαίως έχει τα δικά της συμφέροντα, εκπροσωπεί συμφέροντα δικών της επιχειρηματικών ομίλων, δικών της γεωστρατηγικών και απ’ αυτή την άποψη είναι και σε σύγκρουση με άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα, τις ΗΠΑ και την ΕΕ. Και αυτό φαίνεται τώρα στην Ουκρανία.

— Αυτό ήθελα να σας ρωτήσω, γιατί στην Ουκρανία υπάρχουν δύο αντιτιθέμενα στρατόπεδα. Από τη μια είναι μια δράκα ποινικών, τους οποίους βοηθά η Ευρώπη και ένα σωρό άλλες δυνάμεις και από την άλλη είναι οι ρωσόφωνοι. Και η Ουκρανία οδεύει σε έναν εμφύλιο πόλεμο. Εκεί έχει κάποια θέση το ΚΚΕ; Αν σας έλεγε κάποιος, κάποιον πρέπει να διαλέξει, με κάποιον είναι πιο κοντά το ΚΚΕ, ποιον θα διαλέγατε;

— Δεν είναι απαραίτητο να διαλέξει κάποιος, κάποιον. Αλλά μπορεί να δει, για παράδειγμα, ότι στην Ουκρανία ήταν ωμή επέμβαση εκ μέρους των ΗΠΑ και κρατών – μελών της ΕΕ και συνολικά της ΕΕ, στα εσωτερικά της Ουκρανίας. Εκεί δεν υπήρξε λαϊκή επανάσταση, όπου ο λαός, οι εργαζόμενοι ξεσηκώθηκαν ενάντια σε ένα διεφθαρμένο καθεστώς ή σε ένα σάπιο καθεστώς, όπως ήταν η κυβέρνηση του Γιανουκόβιτς. Ηταν μια ελεγχόμενη, κατευθυνόμενη, χρηματοδοτούμενη από υπηρεσίες εξέλιξη μέσα στην Ουκρανία, για να ανατρέψει εκείνη την κυβέρνηση και βεβαίως να εγκαθιδρύσει κάποια ανδρείκελα – γιατί για τέτοια πρόκειται – τμημάτων της αστικής τάξης της Ουκρανίας, που συνεργάζονται με συμφέροντα αμερικάνικα ή ευρωενωσιακά. Και απ’ αυτή την άποψη, πήραν μέσα και όλον αυτόν το συρφετό των εγκληματιών, των Ες Ες, φασίστες, ναζιστές κ.λπ.

Απ’ αυτήν την άποψη είναι καλό να υπενθυμίσουμε ότι αυτοί οι λαοί έζησαν 70 χρόνια σε συνθήκες σοσιαλισμού, στα πλαίσια της ενιαίας Σοβιετικής Ενωσης τότε, και οι Ουκρανοί και οι Ρώσοι και οι ρωσόφωνοι και άλλοι λαοί, χωρίς προβλήματα, με ευημερία για τους λαούς, χωρίς ανεργία, είχαν όλοι δουλειά, μόρφωση, παιδεία. Είχαν εξασφαλισμένη την υγεία τους, είχαν όλοι ένα σπίτι για να μένουν. Και σήμερα βλέπεις να υπάρχουν προβλήματα ανεργίας, εκμετάλλευσης, να ανακινούνται μειονοτικά και άλλα τέτοια εθνοτικά ζητήματα, τα οποία είχαν ξεπεραστεί για πάρα πολλά χρόνια.

Αρα στις συνθήκες της σοσιαλιστικής κοινωνίας μπορεί να ζήσει πραγματικά ειρηνικά, αρμονικά και να δημιουργήσει ένας λαός, όλοι οι λαοί της περιοχής. Και εμείς θεωρούμε ότι εκεί οι λαοί πρέπει να κατευθύνουν την πάλη τους και ο λαός της Ουκρανίας και ο ρώσικος λαός κ.λπ. Η λύση δεν είναι να συνταχθεί με τον έναν ιμπεριαλιστικό πόλο ή τον άλλο, να συνταχθεί κάποιος με τους Αμερικάνους ή με τους Ρώσους ή με την ΕΕ ή με οποιονδήποτε άλλον ιμπεριαλιστικό πόλο. Μπορεί να αναπτύξει τη δική του αυτοτελή, αυτόνομη δράση, να μη βάλει τις δυνάμεις του, όπως λέμε εμείς, κάτω από ξένη σημαία, αλλά να παλέψει για νέα κοινωνική οργάνωση, για τη σοσιαλιστική κοινωνία, όπου πραγματικά η εργατική τάξη και ο λαός θα βρίσκονται στην εξουσία.

Καμία ψήφος στα κόμματα που στηρίζουν τα μνημόνια διαρκείας

— Στη συνέντευξή σας στην «Καθημερινή της Κυριακής», λέχθηκε πολύ, εσείς δεν το είπατε έτσι, είναι αλήθεια ότι κάποιοι το έχουν παραφράσει, «σκυλάκι του καναπέ ο ΣΥΡΙΖΑ». Αν ο ΣΥΡΙΖΑ και ο πρόεδρός του είναι σκυλάκι του καναπέ, τότε τι σκυλί θα είναι η ΝΔ;

— Διάλεξαν το «σκυλάκι του καναπέ» και όχι το «λιοντάρι». Ρωτήθηκα από τη δημοσιογράφο ότι ο ΣΥΡΙΖΑ κατηγορεί το ΚΚΕ ως καιροσκοπικό κόμμα και, απαντώντας σ’ αυτό το ερώτημα, είπα ότι αν ρωτήσει κάποιον Ελληνα εργαζόμενο, αριστερό, προοδευτικό άνθρωπο «ποιο κόμμα είναι καιροσκοπικό στην Ελλάδα;» θα σου απαντήσει με σιγουριά ο ΣΥΡΙΖΑ και εξηγούσα τους λόγους. Ενας απ’ αυτούς ήταν ότι στην Ελλάδα κάνει το «λιοντάρι» απέναντι στους κυβερνώντες και στην Ευρώπη, όταν πάει και μιλάει στους Γερμανούς βουλευτές ή στις Βρυξέλλες, γίνεται «σκυλάκι του καναπέ». Θέλοντας να δείξουμε αυτήν τη μεγάλη αντίφαση, αυτήν τη διάσταση απόψεων και τις συνεχείς κωλοτούμπες, που έχουμε ξαναπεί, που κάνει συνεχώς αυτό το κόμμα και ο πρόεδρός του. Γιατί τι άλλο είναι, όταν πάει κεντρικό στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ μιλώντας σε Γερμανούς βουλευτές, βουλευτές της Μέρκελ, βουλευτές των σοσιαλδημοκρατών – δε μιλούσε σε αριστερούς ή στους εργαζόμενους της χώρας – και τους λέει ότι «η κρίση είναι δική μας, της Ελλάδας, εμείς φταίμε, οι Ελληνες, ο λαός» και μετά το διορθώνει, αλλά λέει όμως ότι «πρέπει να έχετε εμπιστοσύνη στο ΣΥΡΙΖΑ, γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ είναι μια αξιόπιστη δύναμη στην Ευρώπη και απέναντί σας». Αυτό σημαίνει γονυκλισία, ή πείτε το με όποια άλλα λόγια θέλετε, αλλά τέτοιο πράγμα είναι. Εκεί γίνεσαι πραγματικά «σκυλάκι του καναπέ», γίνεσαι «αρνάκι», συμβιβάζεσαι, υποτάσσεσαι.

Από την άλλη μεριά, βεβαίως η κυβέρνηση, η ΝΔ, ο πρωθυπουργός, φυσικά δεν μπορούν να ασκήσουν φιλολαϊκή πολιτική. Το ΚΚΕ είναι ξεκάθαρο σ’ αυτό, μόνο που εκεί ξέρεις ότι έχεις έναν αντίπαλο και δε μασά τα λόγια του και δε κρύβεται. Εχεις ένα συγκεκριμένο πολιτικό αντίπαλο, ο οποίος λέει ότι αυτή είναι η πολιτική, είμαι υπέρ της ΕΕ, είμαι υπέρ των μονοπωλιακών ομίλων, είμαι υπέρ των συμφερόντων και των επενδύσεων στην Ελλάδα από μεγάλους καπιταλιστές της χώρας ή του εξωτερικού, θέλω ιδιωτικές επενδύσεις κλπ. Δεν είναι «ήξεις αφήξεις». Εμείς είμαστε αντίθετοι σ’ αυτό αλλά δεν μπορούμε να μη μιλήσουμε και για τις αυταπάτες, για ψεύτικες ελπίδες που σπέρνουν άλλα κόμματα. Και το κάνουμε αυτό και προειδοποιούμε τώρα τους εργαζόμενους, το λαό μας, γιατί πρέπει να αξιοποιηθεί αυτή η πείρα. Τα γνωρίσαμε αυτά στο παρελθόν από άλλα κόμματα, που όταν ήταν αντιπολίτευση έταζαν λαγούς με πετραχήλια στον ελληνικό λαό και την επόμενη των εκλογών τα ξέχναγαν. Δεν τα ξέχναγαν δηλαδή, ήξεραν τι έλεγαν οι ίδιοι αλλά μπέρδευαν απλώς τον κόσμο προεκλογικά με τέτοιες φραστικές κορόνες και την άλλη μέρα ο λαός μας ζούσε μια βαρβαρότητα, μια αντιλαϊκή πολιτική, η οποία επιτάθηκε με την οικονομική κρίση.

— Τον τελευταίο καιρό έχουμε γυρίσει λίγο στην πατριδογνωσία. Υπάρχουν δέντρα, ρυάκια, ποτάμια. Το Ποτάμι πώς το βλέπετε;

— Στον αγροτοτουρισμό περισσότερο έχουμε γυρίσει. Ο ελληνικός λαός θα πρέπει να σκεφτεί καλύτερα γύρω απ’ αυτά τα κόμματα και τα σχήματα, τα μορφώματα που