Εκτός από τους υπουργούς, υφυπουργούς κι άλλους που έρχονταν στην Κεφαλονιά για να μας …. σώσουν, υπήρχε και ο Τουρισμός όπου εκεί έτρεχαν πολλοί για να μας ….ενημερώσουν.  Ένας απ’ αυτούς ήταν και ο  Δρ Ανδρέας Ανδρεάδης, ο οποίος είναι (ήταν) CEO του Ομίλου Sani/Ikos στον οποίο ανήκουν τα Sani Resort and Ikos Resorts στην Ελλάδα. Επίσης Πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου του ΣΕΤΕ (Σύνδεσμος Ελληνικών Τουριστικών Επιχειρήσεων). Το 2009 στην αίθουσα του Μεντιτερανέ  μαζεύτηκαν οι άνθρωποι του Τουρισμού στην Κεφαλονιά για να μιλήσουν αλλά και ν’ ακούσουν τι θα πει ο κ. Ανδρεάδης. Ξενοδοχειακό Μάρκετινγκ το λέγανε… Εκλεκτοί ομιλητές αλλά καμία βελτίωση του …..προϊόντος. Σήμερα υπάρχει η Τουριστική Επιτροπή η οποία “μαζεύεται” που και που για να συζητήσουν. Κάτι είναι κι αυτό. 

Δείτε φωτογραφίες  Εδώ

Η μουσική μπλουζ επηρεάστηκε από τις μουσικές παραδόσεις, που έφεραν από την χώρα τους, οι Αφρικανοί σκλάβοι στην Αμερική, όπου και μετανάστευσαν. Είναι τραγούδια “εργασίας”, μπαλάντες, εκκλησιαστικοί ύμνοι, εκτελεσμένοι με διαφορετικό τρόπο.  «Ας παίξουμε μπλουζ…»

Ένα εκπληκτικό  αφιέρωμα για το μπλουζ που δεν έχει ξαναγραφεί μ’ αυτό τον τρόπο. Υπήρξε και η αιτία για τη γέννηση του ροκ εντ ρολ και επηρέασε και άλλα μουσικά ρεύματα.  Εδώ

Αν ο Κ. Μητσοτάκης έχει μια αυτοδυναμία από 155 έδρες και πάνω δεν έχει μεγάλη σημασία πόσες θα είναι οι έδρες τού ΣΥΡΙΖΑ, του ΠΑΣΟΚ κ.ο.κ. Θα μπορεί να κάνει ό,τι θέλει, όπως άλλωστε κι από το 2019 μέχρι σήμερα. Κι ακριβώς επειδή ένας φύσει αλαζόνας δεν γίνεται ποτέ πιο συνετός όταν κερδίζει δεύτερη τετραετία οι παρακολουθήσεις θα μοιάζουν με σεβασμό στο κράτος δικαίου όταν θα έρθει η ευλογημένη ώρα να παραδώσει την εξουσία…
Όποιος προοδευτικός πολίτης, συνεπώς, θέλει άλλες πολιτικές δεν έχει στην ουσία παρά την επιλογή τού ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος είναι άλλωστε και η μεγαλύτερη δύναμη στον κεντροαριστερό πόλο. Αν, πάλι, θεωρεί το ΣΥΡΙΖΑ αρκετά δεξιό για τα γούστα του δυσκολεύομαι να καταλάβω πώς θεωρεί το ΠΑΣΟΚ αριστερότερο όταν οι μισοί και πλέον στη Χαριλάου Τρικούπη θα πετούσαν τη σκούφια τους για μια συγκυβέρνηση με τη ΝΔ ή εκείνους που υπερασπίζονται ακόμα τα γκουλάγκ. Ούτε, φυσικά, μπορεί να θεωρηθεί Αριστερή η Ζ. Κωνσταντοπούλου που, κατά δήλωσή της, δεν κοιτάζει αριστερά και δεξιά παρά μόνο μπροστά, εννοώντας την εκδίκηση για το 2015…

Είναι ηλίου φαεινότερο ότι ο Μητσοτάκης θα εξακολουθεί να δοξάζεται κρυπτόμενος όσο η Αριστερά παραμένει διασπασμένη. Αυτό, όμως, βαραίνει εκείνους που όταν ο Αλέξης Τσίπρας τους έτεινε το χέρι του η αντίδρασή τους ήταν να του το κόψουν και πανηγύριζαν το βράδυ που η δεξιά ξεπερνούσε το 40% κι εκείνοι με το ζόρι το 10%…

Ο Τσίπρας δίνει και σε αυτές τις εκλογές ένα γενναίο αγώνα, στην ουσία μόνος του. Κι αν βεβαίως τον δίνει και για να μείνει ο ίδιος στο πολιτικό παιχνίδι, τον δίνει και για την Αριστερά. Όποιος δεν το καταλαβαίνει εντός κι εκτός ΣΥΡΙΖΑ δεν θα δικαιούται κανένα μερίδιο στη χαρά όταν απαλλαγούμε από το πιο φαύλο καθεστώς τής μεταπολίτευσης…