Είναι  τελικά το ανέκδοτο της χρονιάς.  Με έκπληξη και θλίψη ακούσαμε την πρόταση του Αντιδήμαρχου Ελειού Πρόνων κ Νίκου Κουρκουμέλη να μεταφερθούν τα άγρια άλογα του Αίνου σε άλλη περιοχή, εκτός νομού επειδή «ενοχλούν». Δε θα ασχοληθούμε τώρα με το τι έσπρωξε τα ζώα κοντά σε οικισμούς με ευθύνη κι αυτών που τώρα αβασάνιστα και με πλήρη άγνοια προτείνουν τον εκτοπισμό τους.

Να θυμίσουμε λοιπόν:

Τα άλογα δεν είναι παρείσακτοι επισκέπτες. Είναι κομμάτι της βιοποικιλότητας , της ομορφιάς και της ιστορίας του τόπου.

Δεν υπάρχει καμία νομική ή επιστημονική βάση για απομάκρυνση αυτών. Αντιθέτως η προστασία τους είναι κατοχυρωμένη.

Το να ζητά κάποιος να εξοριστούν τα άλογα επειδή δεν βολεύουν, ισοδυναμεί με περιβαλλοντική βαρβαρότητα και θεσμική αυθαιρεσία. Τα άλογα λοιπόν είναι παράσιτα και όχι εμείς οι ξένοι πάνω στα βουνό που ζούσαν.

Η φύση δεν προσαρμόζεται στα μέτρα ιδιοτελών σκοπιμοτήτων. Ο Αίνος χωρίς τα άλογά του θα ήταν φτωχότερος. Αυτό που ενοχλεί δεν είναι τα ζώα, είναι η έλλειψη σεβασμού σ’ έναν ζωντανό θησαυρό.

Όλοι οι πολίτες πρέπει να σταθούμε απέναντι σε τέτοιες προτάσεις άξιες  μόνο χλευασμού. Τα άγρια άλογα είναι κληρονομιά που δεν μας ανήκει για να την εξορίζουμε, αλλά μας δεσμεύει να την προστατεύουμε. Παρόμοια πρόταση δεν έχει ακουστεί ποτέ ούτε από χωρικούς περιοχών που βρίσκουν αρκούδες, λύκους,  τσακάλια στις αυλές τους.

Υπάρχουν τρόποι διαχείρισης αυτών αλλά για να γίνει αυτό χρειάζεται καλλιέργεια, γνώση, ευαισθησία, συλλογικότητα με τη συμμετοχή όλων των κατοίκων της περιοχής. Αυτά τα στοιχεία υπήρχαν σε άλλες περιοχές που αντιμετωπίστηκε με αποτελεσματικότητα.

Οι δημαγωγικές, εξυπνακίστικες κορώνες ποτέ δεν οδηγούν σε θετικό αποτέλεσμα.

Είναι βέβαια ολοφάνερο: ΟΤΑΝ ΤΑ ΑΛΟΓΑ ΕΜΦΑΝΙΖΟΝΤΑΙ, ΟΙ ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΕΣ ΣΑΣΤΙΖΟΥΝ.

Ιωάννης Κοσμάτος