Πέρα από οποιαδήποτε οικονομική ανάλυση για τα χαρακτηριστικά και την φύση του ιμπεριαλισμού, σε στιγμές όξυνσης, μπορούμε να δούμε καθαρότερα το πρόσωπο του και τα αποτελέσματα της δράσης του σε όλο τον πλανήτη. Το επόμενο επεισόδιο λοιπόν στο σήριαλ τρόμου που μας προσφέρει η καπιταλιστική βιομηχανία «θεάματος» είναι ο εμφύλιος (κατά παραγγελία από ΗΠΑ και Ε.Ε.) στην Συρία και -μετά την αποτυχία των «ανταρτών» να ρίξουν τον Άσσαντ- η επικείμενη επίθεση των γερακιών εναντίων του Συριακού λαού.

Πρόκειται περί ενός μηχανισμού που δεν είναι μόνο στρατιωτικός αλλά έχει στην υπηρεσία του τα ΜΜΕ, κυβερνήσεις, διεθνείς οργανισμούς και ότι άλλο χρειαστεί προκειμένου να διοχετεύσει ειδήσεις παραποιημένες, ψεύτικες, αποπροσανατολιστικές, να δημιουργήσει συναισθηματική φόρτιση και συνείδηση μέσω της εικόνας που ελέγχει απόλυτα αφού ελέγχει ουσιαστικά το σύνολο των ΜΜΕ τουλάχιστον των μεγάλων. Με αυτό τον μηχανισμό εξοντώνει οτιδήποτε εναντιώνεται ή προτίθεται να εναντιωθεί. Αν κανείς αφαιρέσει τις άριστες  ικανότητες των  σκηνοθετών τους, τα καλογυαλισμένα κουστούμια τους, τα χαμόγελα και τα πλούσια και χλιδάτα μπαγκράουντ των πολιτικών που υπηρετούν τα οικονομικά συμφέροντα των καπιταλιστών τότε βέβαια δεν μένει τίποτε εκτός από τα δόντια του θηρίου που βρυχάται.

Τι συμβαίνει λοιπόν στην Συρία; Πόσο αυθόρμητη άραγε ήταν η εξέγερση της Συρίας που πήρε την σκυτάλη από αυτήν της Λιβύης; Ο πρώην υπουργός Εξωτερικών της Γαλλίας Φρανσουά Ντυμά σε συνέντευξη του λοιπόν τον Ιούνιο του 2012 μόλις πριν από δύο τρεις μήνες δηλαδή κάνει τις ακόλουθες δηλώσεις:

«Θα σας πω κάτι. Ήμουν στην Αγγλία -δύο χρόνια πριν την έναρξη της βίας στην Συρία- για άλλες υποθέσεις. Συναντήθηκα με δύο Βρετανούς αξιωματούχους, οι οποίοι μου εξομολογήθηκαν ότι ετοίμαζαν κάτι στην Συρία» και συνεχίζει «Αυτό ήταν στην Βρετανία όχι στην Αμερική. Η Βρετανία οργάνωνε μια «επέμβαση ανταρτών» στην Συρία. Με ρώτησαν μάλιστα -ακόμα και αν δεν ήμουν πλέον υπουργός Εξωτερικών- αν θα ήθελα να συμμετάσχω. …

Η επιχείρηση, προετοιμάζεται και σχεδιάζεται στην περιοχή πολύ καιρό πριν, είναι σημαντικό να γνωρίζουμε ότι το Συριακό καθεστώς έχει μια πολύ αντί-Ισραηλινή στάση.» (1)

Παράλληλα το Ισραήλ  αν και βρίσκεται στο παρασκήνιο παίζει κυρίαρχο ρόλο τόσο την εκστρατεία των ιμπεριαλιστών αλλά και την ενίσχυση των  μισθοφόρων «ανταρτών». Σύμφωνα με το Εβραϊκό Τηλεγραφικό Πρακτορείο, έξι «αντάρτες» νοσηλεύθηκαν σε νοσοκομείο του Ισραήλ κοντά στα σύνορα με την Συρία (2). Ενώ ταυτόχρονα πληροφορίες αναφέρουν ότι οι έξι αυτοί «αντάρτες» είναι μέλη της οργάνωσης “Τακφίρι”, παρακλάδι της Αλ Κάιντα και υπεύθυνης για πράξεις απίστευτης κτηνωδίας.

Τι έχει όμως να κερδίσει το Ισραήλ από μια τέτοια συμμαχία. Για το Ισραήλ και την κυβέρνηση του η αποσταθεροποίηση του Άσσαντ και η επικράτηση τέτοιων στοιχείων θα δώσει όλα εκείνα τα ερείσματα που είναι αναγκαία για να παρέμβει με αποφασιστικό τρόπο επικαλούμενο ότι υπερασπίζεται την ίδια του την κρατική υπόσταση από τους φανατικούς μουσουλμάνους

Χαρακτηριστικό είναι το παρακάτω απόσπασμα από  δημοσίευμα των Times τον Φλεβάρη του 2013:

«ΙSRAEL is considering creating a buffer zone reaching up to 10 miles inside Syria to protect itself from fundamentalist rebels on the other side of the border.»

The proposal, which has been drawn up by the military and presented to Binyamin Netanyahu, the prime minister, is intended to secure the 47-mile border against a growing Islamist threat if President Bashar al-Assad’s embattled regime loses control of the area. (3)

Τι λέει το παραπάνω κείμενο; Ότι το Ισραήλ έχει κάθε λόγο να δει μια Συρία στα χέρια διαφόρων εξτρεμιστικών ομάδων ώστε να μπορεί να παρέμβει προκειμένου να τις εξουδετερώσει και να διασφαλίσει την άμυνα του.

Η υποστήριξη βέβαια από μεριάς του άξονα Αμερικάνων-Ευρωπαίων- Σαουδαράβων-Τούρκων δεν σταματά εκεί. Οι «αντάρτες» εκπαιδεύονται εδώ και μήνες από την ΣΙΑ αλλά και από τις ειδικές δυνάμεις των Γάλλων σε διαφόρων ειδών επιχειρήσεις ενώ ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες αναφέρουν ότι το 2012 στο έδαφος της Συρίας ενεργούσαν ειδικές δυνάμεις των Γάλλων οι οποίοι και συνελήφθησαν στο έδαφος της, η είδηση είχε προέλθει από Λιβανέζικη εφημερίδα και μέλος του κοινοβουλίου και αναδημοσιεύτηκε σε πολλά μ.μ.ε.. Σε κάθε περίπτωση όμως αυτό που φαίνεται να ισχύει είναι ότι εδώ και πολλούς μήνες στο έδαφος της Ιορδανίας λειτουργεί βάση εκπαίδευσης «ανταρτών» αλλά και προετοιμασίας ειδικών δυνάμεων για βαθιά διείσδυση στο έδαφος της Συρίας.(4)

Ταυτόχρονα η «εξέγερση» εναντίων του καθεστώτος Άσσαντ  εξοπλίζεται και από πρώην Λίβυους «εξεγερμένους». Ο πρώτος είναι ο Abdul Basit Haroun Shehibi με εταιρία real estate στο Μάντσεστερ ο οποίος είναι παράλληλα έμπορος όπλων που εξοπλίζει συστηματικά τους μισθοφόρους της Συρίας. Ο δεύτερος είναι ο Mahdi al-Harati, μετά την πτώση του καθεστώτος Καντάφι ο Harati μεταφέρθηκε στην Συρία και δημιούργησε την ομάδα  Liwaa Al-Umma της οποίας ήταν και διοικητής, λίγο καιρό πριν ο ίδιος παραδέχθηκε (στις αρχές το 2011) ότι  χρηματικό ποσό 200.000 ευρώ το οποίο κλάπηκε από το σπίτι του «ήταν δώρο μυστικών πρακτόρων των Η.Π.Α. για την ενίσχυση του αγώνα στη Λιβύη». Ποιο είναι το κοινό μεταξύ των δύο; Και οι δύο αποτελούσαν μέλη του Libyan Islamic Fighting Group το οποίο δεν ήταν τίποτε άλλο από κατασκεύασμα των μυστικών υπηρεσιών της Βρετανίας (ΜΙ6) το οποίο κατασκευάστηκε ήδη από το 1990 προκειμένου να υποσκάψει την Κανταφική εξουσία. (6)

Οι ωμότητες που διαπράττονται προέρχονται από διάφορους κύκλους της Συριακής «αντίστασης» που ονομάζεται FSA (Free Syrian Army) από ομάδες όπως είναι η Τακφίρι και το μέτωπο Αλ Νούσρα οι οποίες αποτελούν παρακλάδι της Αλ Κάιντα, η Ταξιαρχία Μουτζαχιρίν με τον Τσετσένο διοικητή Αμπού Ομάρ αλλά και η Σουκούρ Αλ Ίζ που δρα στο Νότο. Σε τέτοιου είδους ομάδες δεν πολεμούν μόνο μισθοφόροι που μεταπηδούν από χώρα σε χώρα για να «προσφέρουν τις υπηρεσίες τους» αλλά και φανατικοί μουσουλμάνοι που στην πραγματικότητα αποτελούν και αυτή θύματα, θύματα της αμάθειας και της φτώχειας που τους έχουν κληροδοτήσει τα καθεστώτα των χωρών τους και  διαφόρων τέτοιων οργανώσεων οι οποίες  χρησιμοποιούν τα ισλαμικά δόγματα για πολιτικούς σκοπούς με σκοπό να στρατολογήσουν μαχητές που θα πολεμήσουν για τα συμφέροντα των ιμπεριαλιστών.

Χρέος λοιπόν κάθε πραγματικά προοδευτικού πολίτη, κάθε αριστερού, κάθε κομμουνιστή, χρέος του εργατικού και του λαϊκού κινήματος, χρέος κάθε ανθρώπου που θέλει προκοπή και ειρήνη στον τόπο του είναι η ήττα σε κάθε επίπεδο της ιμπεριαλιστικής μηχανής, όλων όσων υποκρινόμενοι τους υπερασπιστές του ουμανισμού, της δημοκρατίας και της ειρήνης, δίνουν χημικά για να χτυπήσουν άοπλους και  εντολές για να ξεκληρίζονται ολόκληροι λαοί, για τα συμφέροντα των πολυεθνικών, των πλουτοκρατών και του πολιτικού τους προσωπικού. Είναι αδίστακτοι και το γεγονός ότι οι εκατοντάδες χιλιάδες νεκροί, οι βασανισμοί, οι βιασμένες γυναίκες, η στρατολόγηση παιδιών προέρχονται από τα επιτελεία των ιμπεριαλισμών και των οργανισμών τους, τους κάνει ακόμα πιο αδίστακτους και ένοχους, ένοχους απέναντι στους λαούς στους οποίους θα πρέπει να λογοδοτήσουν. Το σύνθημα των κομμουνιστών είναι σήμερα πιο επίκαιρο παρά ποτέ. Ένας είναι ο εχθρός ο ιμπεριαλισμός!

Ας μην ξεχνάμε την Υπ. Εξωτερικών Χίλαρι Κλίντον όταν σε μια συνέντευξη της και νομίζοντας ότι δεν είναι στον αέρα δήλωσε μετά την ιμπεριαλιστική επιδρομή στην Λιβύη για τον Καντάφι, «We came, we saw, he died» δηλαδή «Ήρθαμε, είδαμε, πέθανε» …

Σουλιώτης Βασίλης

Πηγές

(1) Global Research

(2) JTA

(3) Sunday Times

(4) Daily Telegraph

(5) France24

(5) RT

(6) Albawaba

(7) Larouchepac