Είχαμε γράψει σε προηγούμενο σημείωμά μας για το Μαϊστράτο και το Θαλασσόμυλο. Ρωτούσαμε το Δήμο να ενημερώσει την κοινή γνώμη πώς σκέφτεται να τα αξιοποιήσει, ώστε να ξαναζωντανέψουν οι χώροι αυτοί. Ζητούσαμε δηλαδή να πάρει ο Δήμος πρωτοβουλίες ώστε να αξιοποιηθεί το παλιό ουζερί του Μαϊστράτου και τα κτίρια του Θαλασσόμυλου, που χρόνια τώρα είναι κλειστά και άρα παθητικά για το Δήμο και την τοπική κοινωνία.

Φυσικά δεν πήραμε καμιά απάντηση. Είμαστε συνηθισμένοι σε μια τέτοια αντιμετώπιση. Δε θέλουμε βέβαια να πιστέψουμε πως ο Δήμος δεν ενδιαφέρεται για την τύχη τους. Εμείς θα παρακολουθούμε το θέμα και θα δούμε τι θα κάνει στην πράξη ο Δήμος.

Ωστόσο εμείς προσπαθήσαμε να μάθουμε ό,τι ήταν δυνατό γύρω από αυτό το ζήτημα. Από συζητήσεις προκύπτει ότι πολλοί συμπολίτες ειδικότερα αναρωτιούνται γιατί παραμένει τόσα χρόνια κλειστός ο Θαλασσόμυλος. Τέτοιο κτιριακό συγκρότημα παραμένει αναξιοποίητο. Αυτή η τακτική είναι σε βάρος και του Δήμου και των πολιτών. Η κατάσταση μπορεί και πρέπει να αντιστραφεί. Και εξηγούμαστε:

Πρώτα-πρώτα ο Δήμος θα είχε ένα πάγιο έσοδο. Μπορεί στο παρελθόν να υπήρξαν προβλήματα με επιχειρηματίες που δεν ήταν συνεπείς με τις οικονομικές τους υποχρεώσεις (λίγο-πολύ αυτά είναι γνωστά), αλλά αυτό το γεγονός δεν πρέπει να μπαίνει ανασταλτικός παράγοντας για το σήμερα. Μα θα μου πει κάποιος πως είναι χειρότερα τα πράγματα σήμερα στην αγορά και επομένως είναι ενδεχόμενο να επαναληφθούν τα προηγούμενα προβλήματα.

Εμείς νομίζουμε πως τα πράγματα δεν είναι έτσι. Όλοι έχουμε συνείδηση της κρίσης που υπάρχει και επομένως και οι δυο πλευρές (Δήμος και επιχειρηματίας), έχοντας μάθει από την κρίση, θα κινηθούν με αμοιβαία κατανόηση. Επιπλέον θα πρέπει να είναι αξιόπιστος και ο εγγυητής μιας τέτοιας συμφωνίας. Με άλλα λόγια, αν οδηγός είναι η κοινή λογική και το αμοιβαίο συμφέρον, και όχι το «ρίξιμο» ή η «αρπαχτή» κ.λπ, τότε σίγουρα μπορεί να βρεθεί σωστή και επωφελής λύση.

Εκτός από το όφελος του Δήμου, όφελος θα έχει και ο επιχειρηματίας. Θα στρώσει μια καλή, μια σωστή επιχείρηση. Κάποιοι συμπολίτες μας θα βρουν εκεί δουλειά. Κάποιες οικογένειες θα ανασάνουν οικονομικά. Δεν είναι μικρό πράγμα αυτό: δηλαδή μέσω μιας τέτοιας επωφελούς συμφωνίας ο Δήμος συμβάλει στο μέτρο των δυνατοτήτων του στη λύση του προβλήματος της ανεργίας στο περιορισμένο βέβαια τοπικό μας επίπεδο.

Αφήνουμε κατά μέρος την ύπαρξη του ίδιου του κτιρίου. Από τη στιγμή που ο επιχειρηματίας θα μπει στο Θαλασσόμυλο, θα τον συντηρήσει και θα τον συντηρεί. Όλοι ξέρουμε ότι τα κλειστά σπίτια, τα κλειστά κτίρια οδηγούνται από μόνα τους στο μαρασμό, στην ερείπωση και απαιτούν μετά πολύ περισσότερα χρήματα, για να επισκευαστούν. Επομένως θα ομορφήνει και πάλι ο Θαλασσόμυλος, θα ξαναζωντανέψει ο χώρος. Αυτό δεν είναι μια άλλη, ουσιαστική προσφορά του Δήμου;

Βέβαια, όλα τα παραπάνω εξαρτώνται και συσχετίζονται με το τι είδους επιχείρηση θα στηθεί. Εμείς θεωρούμε ότι ο Θαλασσόμυλος ενδείκνυται κυρίως για επιχειρήσεις εστίασης. Ένα εστιατόριο, μια ταβέρνα, ένα ουζερί, ένα μπαρ ή πιανομπάρ, ένα μουσικό μαγαζί, είναι από εκείνα που «σηκώνει» ο Θαλασσόμυλος» και με τα οποία θα ευχαριστηθεί ο κόσμος.

ΤΟΝ ΖΗΤΑΕΙ Ο ΔΟΙΝ. ΦΡΑΓΚΟΠΟΥΛΟΣ

Και με την ευκαιρία αυτή δεν είναι άσχετο να θίξουμε ένα θέμα που μας έκανε εντύπωση. Γιατί είπαμε στην αρχή ότι συζητήσαμε με διάφορους συμπολίτες μας και προσπαθήσαμε να προσεγγίσουμε ανθρώπους που ενδεχομένως θα ήθελαν και θα μπορούσαν να κάνουν κάτι σοβαρό στο Θαλασσόμυλο. Συναντηθήκαμε λοιπόν με τον Διονύση Φραγκόπουλο, το γνωστό σε όλους μας μουσικό, που για πολλά χρόνια μας κράτησε παρέα με τον «Αστραίο» του στο Κάστρο.

Ποιος δεν είχε πάει στον «Αστραίο», για να απολαύσει τις μελωδίες του Διονύση. Πόσα χειμωνιάτικα βράδια δεν νιώσαμε ζεστά δίπλα στο πιάνο του και τη φωνή του! Πόσα καλοκαιριάτικα βράδια δεν μας δρόσισε ο Διονύσης με τα υπέροχα τραγούδια του! Άτομα κάθε ηλικίας (γιατί ο Διονύσης ήξερε όλες τις ηλικίες να τις συνεπαίρνει)  ανέβηκαν στον «Αστραίο», όπου χάρηκαν καλή μουσική και όμορφα τραγούδια. Ο Διονύσης, και δεν το ξεχνάμε αυτό, μας πρόσφερνε επίσης τη δυνατότητα να ακούμε στο χώρο του και τραγουδιστές ή μουσικά συγκροτήματα που προσκαλούσε από την Αθήνα και άλλα μέρη της χώρας. Εκεί ακούσαμε το Δημητράτο, τον Ανδρεάτο, τη Σαββίνα Γιαννάτου, τη Μουτσάτσου, τον Τσέρτο, το μοναδικό συγκρότημα Encardia, κουαρτέτα εγχόρδων κλασικής μουσικής κ.λπ. Παραχωρούσε τη μουσική σκηνή του και ανέβαιναν καινούρια νεανικά μουσικά σχήματα. Εκεί στον «Αστραίο» επίσης πραγματοποιούνταν αξιόλογες πολιτιστικές-καλλιτεχνικές εκδηλώσεις. Με άλλα λόγια το μουσικό εκείνο μαγαζί του Δ. Φραγκόπουλου ήταν και τόπος μουσικής γνώσης και καλλιτεχνικής διαπαιδαγώγησης.

Δυστυχώς, ο «Αστραίος» έκλεισε, και ένα μεγάλο κενό έχει υπάρξει στα μουσικά δρώμενα του τόπου μας. Μάθαμε όμως από τον ίδιο τον Διονύση Φραγκόπουλο ότι έχει υποβάλει αίτηση, για  να του δοθεί ένα τμήμα του Θαλασσόμυλου, προκειμένου να ξαναστήσει τον «Αστραίο» του. Του ζητήσαμε να μας πει περισσότερα. Καταλάβαμε ένα παράπονο, μια πίκρα στο λόγο του Και εξηγούμε γιατί.

Ο Φραγκόπουλος έχει υποβάλει σχετική αίτηση στην Οικονομική Επιτροπή του Δήμου από τα τέλη του περασμένου χρόνου. Έχουν περάσει 6-7 μήνες τώρα και απάντηση συγκεκριμένη δεν έχει πάρει, γιατί του λένε πως διαδικαστικά πρέπει να υπάρξουν άλλες θετικές γνωμοδοτήσεις. Έτσι, συνεδρίασε η Δημοτική Κοινότητα Αργοστολίου, η οποία ομόφωνα γνωμοδότησε να νοικιάσει ο Δήμος το Θαλασσόμυλο για να λειτουργήσει μουσικός χώρος. Στη συνέχεια έμενε να συνεδριάσει και να γνωμοδοτήσει η Επιτροπή Ποιότητας Ζωής του Δήμου, αλλά κάτι τέτοιο δεν έχει γίνει. Δεν ξέρουμε αν ο συγκεκριμένος συμπολίτης μας προέβη ή έχει σκοπό να προβεί σε άλλες ενέργειες. Το αποτέλεσμα είναι ότι ο Δ. Φραγκόπουλος έχει υποβάλει συγκεκριμένο αίτημα 6-7 μήνες τώρα, αλλά ο Δήμος δε φαίνεται να ευαισθητοποιείται με συγκεκριμένη πρακτική απέναντι στο αίτημα αυτό, ούτε φαίνεται να σκέφτεται να προχωρήσει σε πλειστηριασμό, σύμφωνα με τη σχετική νομοθεσία. Πάντως ένας συμπολίτης μας έχει υποβάλει σχετικό αίτημα, ακολουθώντας την τυπική διαδικασία, και ακόμη η αρμόδια Οικονομική Επιτροπή δεν του έχει δώσει έως τώρα μια γραπτή –θετική ή αρνητική- απάντηση. Τι πρέπει να κάνει λοιπόν αυτός ο πολίτης;

ΜΙΑ ΕΥΧΗ:  Ο «ΑΣΤΡΑΙΟΣ» ΣΤΟ ΘΑΛΑΣΣΟΜΥΛΟ

Και εδώ μπαίνει τώρα, νομίζουμε, ο ρόλος των δημοτικών παρατάξεων, και της συμπολίτευσης και της αντιπολίτευσης. Όχι για να γίνει το θέμα κομματικό-παραταξιακό, αλλά για να υπάρξει το αυτονόητο: μια επίσημη αιτιολογημένη απάντηση. Περιμένουμε από τους επικεφαλής ή τους συμβούλους της συμπολίτευσης και της αντιπολίτευσης να δραστηριοποιηθούν. Πως θα αντιδράσουν οι δημοτικές παρατάξεις σε αυτό το ζήτημα; Έχουν την υποχρέωση να παρέμβουν για να διευθετηθεί το αίτημα του συγκεκριμένου συμπολίτη μας. Εμείς θα περιμένουμε κάποια ανακοίνωσή τους, κάποια πρότασή τους, κάποια αντίδρασή τους. γιατί και οι παρατάξεις έχουν την ευθύνη τους, από τη στιγμή που γίνονται κοινωνοί ενός  προβλήματος.

Και μάλιστα είναι αναπότρεπτο να πάρουν υπόψη τους την ιδιομορφία του συγκεκριμένου ζητήματος: ο Δ. Φραγκόπουλος, όπως πολύ καλά καταλάβαμε, έχει σκοπό την αναβίωση του «Αστραίου» στο όμορφο περιβάλλον του Θαλασσόμυλου. Δεν ζητάμε προφανώς ιδιαίτερη μεταχείριση. Βιώνουμε όμως την έλλειψη της παρουσίας του ταλαντούχου Διονύση Φραγκόπουλου και η μεταφορά του «Αστραίου» στο Θαλασσόμυλο θα ήταν μια σημαντική προσφορά στο τοπικό πολιτιστικό γίγνεσθαι, στην τοπική μας κοινωνία. Ευχόμαστε να γίνει. Ας βοηθήσουν όσοι μπορούν.