Εδώ Αθήνα….
Σας γράφω από την καταραμένη πρωτεύουσα, «λιωμένος» κυριολεκτικά από τη ζέστη και απηυδισμένος, κυριακάτικα.

Στην Ερμού και στις αγωνιζόμενες καθαρίστριες που έχουν κατασκηνώσει μόνιμα έξω από το υπουργείο Οικονομικών θα αφιερώσω τις ΑΣΤΟΧΙΕΣ.
Εξάλλου, ειδήσεις δεν υπάρχουν τέτοιες μέρες.
Όλοι ακονίζουν τα μαχαίρια τους για τον Σεπτέμβρη μεριά.
Κάποιες ειδήσεις που έχω … μαζέψει θα τις ανακοινώσω όταν θα’ρθει η κατάλληλη ώρα.

Μέρες ταξιδιών, διακοπών.
Μόνο που το δικό μου ταξίδι στην Αθήνα αφορά κάτι άλλο.

Τέλος πάντων.
Βρέθηκα στην Αθήνα και ….έλιωσα κυριολεκτικά.
Πολύ ζέστη φίλοι μου.
Πρέπει να παραδεχθώ ότι στην Κεφαλονιά κάνει δροσιά.
Ναι σας λέω, μην το κουνάτε από το νησί.

Που ζούνε εδώ οι άνθρωποι;
Ή μάλλον πως ζούνε.
Τους βλέπεις μ’ ένα κινητό στο χέρι και ….παίζουν.
Όλοι, μα όλοι.
Παιδιά, νέοι, μεγάλης ηλικίας.
Μέσα στο Μετρό, μέσα στο λεωφορείο στις καφετέριες.

Ας έρθουμε όμως στο θέμα μας.
Βρέθηκα στην Ερμού.
Μεγάφωνα, φωνές.
Αλλά κόσμος για ψώνια…. πουθενά.
Εκείνα τα αναθεματισμένα κανάλια πού βρήκαν την κοσμοπλημμύρα;
Τράβηξα μερικές φωτό.
Συζήτησα λίγο με κάποια παιδιά.
Ετοιμάζουν τα αφεντικά, μου είπε, να μας πληρώσουν τις Κυριακές με κουπόνια.

Ποιο πάνω οι καθαρίστριες στο πόστο τους.
Δεν το κουνάνε με τίποτα έξω από το Υπουργείο.
Δεν πλησίασα κοντά, αν και το ήθελα.
Τους κούνησα το χέρι με τη γροθιά μου και μου απάντησαν με ένα χαμόγελο.

Εδώ είμαστε φιλαράκια.
Έχουμε πολλά να πούμε.
Ωστόσο, χαλαρώστε.

Οι φωτογραφίες είναι εδώ: