Καλή χρονιά και χρόνια πολλά κι απ’ αυτή τη στήλη.
Τις ΑΣΤΟΧΙΕΣ.
Πόσα χρόνια άραγε βρίσκεται κοντά σας.
Αν θυμάμαι καλά, τον τίτλο τον εμπνεύστηκα από τη μεγάλη διακοπή ρεύματος στην Κεφαλονιά.
Θυμάστε τι έγινε;
Όλοι οι αρμόδιοι μιλούσαν τότε για «αστοχίες» της εταιρείας, για τους γιγάντιους πυλώνες που έπεσαν σαν χάρτινοι πύργοι.
Για αστοχίες μιλούσε και ο υφυπουργός κ. Σαλαγκούδης.
Θυμάστε την καζούρα που του φτιάξαμε. .
Το «ντου» που κάναμε στην Νομαρχία τότε, και έμεινε σαν στήλη άλατος.
Τι θυμήθηκα τώρα.

Έτσι λοιπόν, εμπνεύστηκα τις ΑΣΤΟΧΙΕΣ.
Έτσι πορευτήκαμε μέχρι σήμερα.

Ο Μητροπολίτης άλλη μια χρονιά ευλόγησε το νέον έτος.
Υποβασταζόμενος, με προσοχή σε όσα λέει, με προσοχή όταν περπατά.
Όπως και να το ερμηνεύσουμε το φαινόμενο αυτό.
Είναι σκάνδαλο.
Να μην θέλει να φύγει λόγω ηλικίας.
Ο υπέργηρος Μητροπολίτης δείχνει ότι έχει …..μουλώσει (συγνώμη για την έκφραση αλλά δεν βρίσκω άλλη στην περίπτωση αυτή), και δεν το κουνάει από τη θέση του με τίποτα.
Θα υπάρχουν βέβαια οι ανάλογες εξηγήσεις εκ μέρους του, προσωπικές αλλά και εκκλησιαστικές που δεν θέλει να απομακρυνθεί.
Δυστυχώς αυτά δεν δημοσιοποιούνται, από την πλευρά της Μητρόπολης, οπότε οι φήμες πάνε κι έρχονται.
Λυπάμαι, αλλά θα’λεγα ότι σ’αυτή την περίπτωση μεγάλο ρόλο παίζει το περιβάλλον του Σεβασμιότατου.
Είναι όλος αυτός ο μηχανισμός, ο έμψυχος μηχανισμός, που έχει δημιουργηθεί τα τελευταία χρόνια γύρω του.
Είναι τόσο εύκολο να χάσουν προνόμια και εξουσίες;
Δεν είναι εύκολο.
Έτσι λοιπόν, όλ’ αυτά παρατείνουν την ταλαιπωρία ενός ανθρώπου, που……
Ναι, και ο ίδιος δεν θέλει να φύγει για προσωπικούς λόγους.
Που δεν δημοσιεύονται.
Έτσι, έχουμε έναν υπέργηρο Μητροπολίτη που στις περιπτώσεις εξόδου του κτυπάει συναγερμός, ώστε ο Σεβασμιότατος να φτάσει στον προορισμό του χωρίς επιπτώσεις στην υγεία του.
Αρτιμελής.

Να ευχηθώ ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ στην Μητρόπολη.

Πορευτήκαμε τα τελευταία χρόνια προς το άγνωστο .
Έβγαιναν μάγοι, ταχυδακτυλουργοί, γόητες τηλεοπτικών σειρών, αστέρες, δημοσιογράφοι….
Ένα μεγάλο τσίρκο …Τούτοι έκαναν ασύληπτα κόλπα και αστεία, αλλά δυστυχώς δεν προκαλούσαν γέλιο ποτέ.

Το ότι ζούμε μια εποχή μέτριων επιδόσεων, το ξέρουμε από καιρό.
Σχεδόν τίποτα δεν μπορεί να μας εκπλήξει πλέον.
Ό,τι κι αν δούμε δείχνει αναμενόμενο κι ό,τι κι αν συμβεί σαν έτοιμο να γίνει.
Όσο κι αν εννοούμε, εννοούν αυτοί δηλαδή οι κρατούντες, να τον βλέπουμε σαν μια περίοδο μετάβασης προς μια εποχή ανάτασης, δημιουργίας και ελπίδας.
Το περιβόητο Success story.

Προς το παρόν πάντως επιβιώνουμε δύσκολα σ’ αυτό το μουντό περιβάλλον, που κατεβάζει διαρκώς σύννεφα, συσκοτίζει ιδέες και καταπίνει ανθρώπους.
Κάποια πρόσωπα μας έγιναν οικεία, πολύ οικεία πλέον…..
Μπαίνουν στο σπίτι μας και μας συμβουλεύουν καθημερινά, τι να κάνουμε, τι όχι….

Μπας και νομίζετε ότι άλλαξε (θα’λλαξεί), τίποτα με τον καινούργιο χρόνο;
Θα αρχίσουν πάλι να παρελαύνουν από τα σαλόνια της επιτυχίας., κήποι της Εκάλης, Μύκονοι, τηλεοπτικά φώτα και εκτυφλωτική δημοσιότητα.
Το όνειρο της επιτυχίας και της προβολής έγινε πραγματικότητα.
Ο προηγούμενος χρόνος ξεπέρασε κάθε προσδοκία.
Παράγοντες, παραγοντίσκοι και υποψήφιοι παρατρεχάμενοι, σπεύδουν να γευτούν ένα κάτι από το άγγιγμα της εξουσίας, να δροσιστούν στα νερά της και να αγγίξουν ένα μερίδιο της «δόξας» της, ή της κενοδοξίας της.
Κατανόησαν, επί τέλους, τη γοητεία της γκλαμουριάς, του εκσυγχρονισμού και της ευρωπαϊκής φινέτσας.
Το πού θήτευσαν, πολλοί από αυτούς, στην Αριστερά, δεν είναι παρά μια εξαργυρώσιμη προϋπηρεσία.

Τώρα οι ίδιοι, πολιτικοί, δημοσιοθεσίτες, δημοσιογράφοι, παντός είδους και παντός καιρού, υπερασπίζουν με τον ιερό φανατισμό, τα άγια του ευρωπαϊσμού, και στην παλιά διάκριση κεφαλαίου και εργασίας, πλούσιων και φτωχών, καταπιεστών και καταπιεζομένων, μνημόνια και δανειστές.
Τίποτα δεν άλλαξε σας λέω, με το νέο χρόνο θα γίνουν πολύ χειρότερα τα πράγματα.
Έτσι ήταν πάντα αυτά.

Μονάχα που τώρα ζήσαμε πολύ διάστημα σ’ αυτόν τον καιρό των μετρίων επιδόσεων. Σχεδόν συνηθίσαμε.
Μικραίνουν τα μεγέθη, μικραίνουν οι αντιστάσεις.
Αρχίζουν και μικραίνουν κι οι απαιτήσεις μας.
Άμα όμως χάσουμε τα τραγούδια, άμα χάσουμε τους στίχους μας, άμα χάσουμε τους ανθρώπους, τι θα μείνει να συντροφεύει αυτή την σκληρή πορεία εν μέσω
πυρπολημένων δασών,
βρομισμένων νερών,
μολυσμένων σκέψεων….

Και αναρωτιέμαι, ποιες άραγε αμαρτίες ξεπληρώνουμε;
Ποιους όρκους παραβιάσαμε και ποια σφάλματα πρέπει να εξαγνίσουμε.
Πώς φτάσαμε έως εδώ;
Θα μπορούσαμε να πρωταγωνιστήσουμε ενός αντάξιου έργου κι όχι να παίζουμε μονίμως σ’ αυτή τη φάρσα.

Σε λίγο θα έχουμε καινούργιους μάγους και ταχυδακτυλουργούς…..
Θα έρχονται καταπάνω μας χιλιάδες μύγες κουνούπια, ανωφελείς ….υποψήφιοι..
Θα χορεύουν έναν απροσδιόριστο ρυθμό….
Θίασοι και «θίασοι» θα παρελάσουν σε λίγους μήνες από μπροστά μας.
Περίεργες τροπές που παίρνει η ζωή μας.
Σ’ αυτό το πολύπαθο νησί.

Αλλά πολύ το’ριξα στη φιλοσοφία και στους στοχασμούς.
Ας κοιτάξουμε κάποια πράγματα εδώ τοπικά.

Κτύπημα του Θεόφιλου στα γιορτινά….. ντυμένος, στον Αλέξανδρο.
Χρονιάρες μέρες πλήγωσε τον καλύτερο φίλο του.
Αντιμνημονιακός περισσότερο κι από τη Λαϊκή Συσπείρωση ο Θεόφιλος.
Θα ήταν έγκυρη η καταγγελία αν υπήρχαν συγκεκριμένες περιπτώσεις.
Ποιος, και από ποιον ξεκίνησε η δέσμευση καταθέσεων.
Πάρθηκε από κάποια επιτροπή μια τέτοια απόφαση;
Η οικονομική επιτροπή τι ρόλο έπαιξε;
Μήπως βγήκε η «διαταγή» κατευθείαν από το γραφείο του Δημάρχου;

Κτύπημα όμως στον Δήμαρχο κι από τα πρωτοκλασάτα στελέχη του.
Εξαφανίστηκαν τις τελευταίες μέρες.
Τον άφησαν στις γιορτινές εκδηλώσεις μόνο του.
Μαζί με τον Κεκάτο και τον Αποστολάτο.
Τι είδους μήνυμα ήθελαν να στείλουν με την απουσία τους;

Έχω την εντύπωση ότι ο Δήμαρχος φέτος δεν έβγαλε πρωτοχρονιάτικο μήνυμα.
Το ξέχασε ή…. κάτι συμβαίνει;
Εκτός αν εννοούν μήνυμα την κάρτα που έστειλαν που υπογράφει και ο Βαγ. Κεκάτος.

Εντύπωση μου προκαλεί η σιγή από την εταιρεία KEFALONIA LINES για το περιστατικό της βόμβας στην Κυλλήνη.
Σχολιάστηκε από πολλούς η σιγή αυτή.
Όλοι περίμεναν κάποιες εξηγήσεις, πώς η εταιρεία είδε το περιστατικό αυτό.
Έστω και φάρσα κρύβει πολλά αυτή η ενέργεια.
Μήπως δεν ήθελε να ρίξει λάδι στη φωτιά;

Επίκειται συζήτηση στην επιτροπή ποιότητας για το κλείσιμο κάποιων μαγαζιών.
Μια τέτοια απόφαση χρειάζεται να παρθεί με προσοχή.
Να μην παίζονται παιχνίδια κάποιων άλλων «παραμάγαζων».

Να ευχηθώ και σε σας που έχετε το κουράγιο να διαβάζετε όλα όσα γράφω.
Προσπαθώ να γράφω.
ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ.

Γεια σας.