Πλοίου περιπέτεια…. τέλος.
Δεν θέλω να ρίξω άλλο «λάδι στη φωτιά» για το θέμα του πλοίου και όπως το χειρίστηκαν οι υπεύθυνοι. Οι υπεύθυνοι που θεώρησαν μια ομάδα δημοσιογράφων, έναν αντιδήμαρχο, έναν πρόεδρο και αντιπρόεδρο του Λιμενικού Ταμείου …. «σάκο του μποξ» για να ικανοποιήσουν κάποιες ιδεοληψίες που θα μπορούσαν να καταρρακώσουν την αξιοπιστία μας.
Η κ. Ζαμπέλη μου έγραψε ότι θα πρέπει να ντρέπομαι. Όχι δεν ντρέπομαι. Διότι η συμπεριφορά του πλοίου, του καπετάνιου ουσιαστικά, ήταν απαράδεκτη. Ας αφήσουμε ότι αναγκαστήκαμε να μπούμε στο πλοίο να δώσουμε τις ταυτότητες μας, να πάρουμε το πάσο ελεύθερης πρόσβασης, να περάσουμε από έλεγχο από τα μηχανήματα και να …… Να πάμε πάλι στην είσοδο-έξοδο να δώσουμε πίσω το πάσο, να πάρουμε τις ταυτότητες μας και να βγούμε έξω.
Αν αυτό δεν λέγεται …διαπόμπευση ενός αντιδήμαρχου και ενός προέδρου και μιας ομάδας δημοσιογράφων του νησιού μας, τότε πως θα μπορούσαμε να το αποκαλέσουμε;
Ήταν τόσο ευγενέστατος ο καπετάνιος, που κάποια δώρα που θελήσαμε να του δώσουμε τα δώσαμε στην ….έξοδο, την ώρα που μας είπαν ότι δεν μπορεί να μας δεχθεί. Μας έστειλε βέβαια μια πλακέτα του πλοίου. Ούτε καν να μπούμε στο πλοίο σε κάποια αίθουσα, τέλος πάντων, και να μας ανακοινώσουν την αδυναμία του καπετάνιου να μας δεχθεί, (λόγω άσκησης για πυρκαγιά, αν και η άσκηση είχε τελειώσει όπως μάθαμε). Έτσι, χύμα στην έξοδο που δημιουργούσαμε δυσφορία στους τουρίστες και στο προσωπικό που τους εμποδίζαμε να βγούνε έξω. Μας παρότρυναν μάλιστα, να κάνουμε στην άκρη με αυστηρό αλλά ευγενικό τρόπο. Ρωτάω, τι θα πείραζε αν η ομάδα των δημοσιογράφων φιλοξενούνταν στο πλοίο, φωτογράφιζε με μια απλή βόλτα και θα τελείωναν όλα.
Δεν γνωρίζω το παρασκήνιο όλης αυτής της περιπέτειας. Εκείνο που ξέρω είναι ότι το Τουριστικό Γραφείο του κ. Ζαμπέλη μας φέρθηκε ….εχθρικά και δεν θέλησε να μας προστατεύσει. Μπορεί ο κ. Ζαμπέλης να έχει κάποιες αντιπαραθέσεις με τον κ. Βαγγέλη Κεκάτο, εμείς όμως τι φταίμε;
Οι πραγματικές φιέστες αγαπητή κ. Κούλα Ζαμπέλη έχουν κάποιο άλλο συστατικό. Ασφαλώς θα γνωρίζετε. Αν θεωρείτε φιέστα την παρουσία 10 δεσποινίδων και κυριών του Λύκειου Ελληνίδων με τις κεφαλονίτικες φορεσιές που πρόσφερναν μάντολες στους τουρίστες ή την επίσκεψη δημοσιογράφων στο πλοίο, τότε λυπάμαι, έχετε χάσει το μέτρο.
Όσο για την παράγραφο που γράφετε: «Δεν θέλω να θεωρήσω ούτε ότι έχετε μειωμένη κρίση και αντίληψη ούτε κάποια εμπάθεια προς εμάς….». Εμπάθεια μαζί σας από πού κι ως που. Για τα υπόλοιπα ας με κρίνει η τριακονταετή πορεία μου στη δημοσιογραφία και σε άλλες δραστηριότητες.
Σπ. Αλεβιζόπουλος