Η   Τομεακή Επιτροπή Κεφαλονιάς – Ιθάκης του KKE διοργάνωσε  εκδήλωση – παρουσίαση του βιβλίου «Φασισμός και Κοινωνική Επανάσταση»   του Παλμερ Ντατ  στο Εργατικό Κέντρο Κεφ/νιας – Ιθάκης. Το βιβλίο παρουσίασε  το μέλος της Τ.Ε. Σπύρος Φαρακλός.

Δημοσιεύουμε ολόκληρη την ομιλία του Σπύρου Φαρακλού.

Αυτό το βιβλίο Φασισμός και κοινωνική επανάσταση του Παλμερ Ντατ έχει γραφτεί πριν από 80 χρόνια ακριβώς. Πρωτοδημοσιεύτηκε το 1934 στη Γερμανία . Ο συγγραφέας του ήταν στέλεχος του Κ.Κ.Βρετανίας και της Κομμουνιστικής Διεθνούς , δηλαδή της ένωσης ΚΚ, που διαμορφώθηκε μετά τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο και μετά τη νίκη της Οκτωβριανής επανάστασης στη Ρωσία .
Αναφέρεται αυτό το βιβλίο στην άνοδο του φασισμού και του ναζισμού στην περίοδο του μεσοπολέμου κυρίως στη δεκαετία του 1920 και του 1930 . Όταν λέμε άνοδος του φασισμού και του ναζισμού είναι το ίδιο φαινόμενο αλλά παίρνει διαφορετικό όνομα από το κόμμα το οποίο ηγήθηκε στην Ιταλία το φασιστικό , εξ΄ου και φασισμός με επικεφαλής το Μουσολίνι και στη Γερμανία από το ναζιστικό κόμμα, από τα αρχικά του κόμματος με επικεφαλής τον Χίτλερ. Όμως ως προς τα χαρακτηριστικά του , είναι το ίδιο φαινόμενο . Θα λέγαμε λοιπόν εκ των προτέρων και πριν μπούμε πιο αναλυτικά στο περιεχόμενο του βιβλίου , ότι αξίζει και πρέπει όλοι σας να το αγοράσετε ,κυρίως να το μελετήσετε ακόμη και να το δανειστείτε γιατί είναι πάρα πολύ επίκαιρο , όχι μόνο γιατί ο φασισμός έχει πάρει κεφάλι στη χώρα μας και σε άλλες χώρες της ΕΕ και αυτό καταγράφηκε και στις τελευταίες Ευρωεκλογές , αλλά κυρίως γιατί δίνει μια κοινωνική ,οικονομική εξήγηση -για το πώς αναπτύσσετε ο φασισμός-, η οποία είναι επίκαιρη όσο ποτέ άλλοτε για το σήμερα .Θα δείτε λοιπόν ,ότι θα βοηθήσει θα λέγαμε αυτό το βιβλίο να κάνουμε μια δουλειά σε φίλους , σε συναδέλφους μας , στον περίγυρό μας , γιατί υπάρχει μια σύγχυση πολύ μεγάλη γύρω από το φαινόμενο του φασισμού . Δηλαδή αν ξεκινήσουμε από το τι ξέρουμε , τι καταλαβαίνουμε , δεν λέω για όλους ,προφανώς κάποιοι φίλοι είναι γνώστες του ζητήματος , αλλά θα ξέρουν ταυτόχρονα ότι ισχύει , ότι πολλοί νέοι και νέες, έχουν μπερδευτεί με το τι είναι Χρυσή Αυγή και πιστεύουν ότι είναι μια πολιτική δύναμη η οποία πολεμάει τα κακώς έχοντα του κοινοβουλευτικού συστήματος από το οποίο προκύπτουν και οι κυβερνήσεις , πιστεύουν ότι τα κακώς έχοντα , δηλαδή αυτά που έχετε ακούσει , η διαπλοκή με τις μίζες , με τον παράνομο χρηματισμό , για τον οποίο έχουν βγάλει κάποιους στη μόστρα σε πρώτο πλάνο και είναι και κάποιοι πρώην υπουργοί ακόμη και στη φυλακή, νομίζουν δηλαδή ότι η Χρυσή Αυγή ,ένα ναζιστικό φασιστικό κόμμα, ότι αυτό που κυρίως αντιπαλεύει ,είναι τις κακές πλευρές του αστικού πολιτικού συστήματος ,δηλαδή των κομμάτων τα οποία ελέγχουν την πλειοψηφία στην βουλή ή αν θέλετε διαμορφώνουνε, ακριβώς γιατί έχουν τον έλεγχο στη βουλή , διαμορφώνουνε και τις κυβερνήσεις.
Αυτή η σύγχυση ,δεν έχει απολύτως καμία σχέση με την πραγματικότητα του φασισμού- ναζισμού.
Τι είναι ο φασισμός -ναζισμός;
Όπως θα δείτε στο βιβλίο του Ντατ φασισμός, είναι η τελευταία εφεδρεία του συστήματος ,αλλά ποιού συστήματος;
Του κοινωνικού-οικονομικού συστήματος, δηλαδή εκείνης της δύναμης, που έχει στα χέρια της τα μέσα παραγωγής, οργανώνει την παραγωγή, οργανώνει κατ΄επέκταση ολόκληρη την κοινωνία ,διαμορφώνει όλους τους θεσμούς της κοινωνίας ,από τα δικαστήρια ,τους στρατούς ,μέχρι οτιδήποτε άλλο μπορείτε να σκεφθείτε ,και από αυτή την άποψη ένα φασιστικό ή ναζιστικό κόμμα όπως και η Χρυσή Αυγή στην Ελλάδα ,αλλά όχι μόνον, γιατί είδαμε ότι υπάρχουν και στην Αυστρία και στην Ολλανδία ,με παραλλαγές και στη Γαλλία ,σε σημαντικές καπιταλιστικές χώρες που βρίσκονται και στην καρδιά της Ευρωπαϊκής Ένωσης ,θα δείτε λοιπόν ότι αυτά τα κόμματα δεν αντιπαλεύουν την ουσία του καπιταλιστικού συστήματος ,αλλά εμφανίζονται ότι αντιπαλεύουν ορισμένες στρεβλές εκφράσεις – εκφάνσεις, πέστε το όπως θέλετε ,στη λειτουργία της πολιτικής εξουσίας του καπιταλισμού ,δηλαδή της τάξης η οποία ελέγχει τα πάντα , στο σύστημα που λέγεται καπιταλισμός, δηλαδή της τάξης των καπιταλιστών.
Έχει σημασία ,να προσέξετε, διαβάζοντας το και στο βιβλίο ,αλλά και όχι μόνο, τι ακριβώς είναι ο φασισμός ναζισμός πέρα από το πώς εμφανίζεται .
Είναι ένα τελείως ξεχωριστό από ιδεολογική άποψη και από πολιτικό πρόγραμμα ,σε σχέση με άλλα αστικά κόμματα , σαν και αυτά που λέγονται φιλελεύθερα αστικά σοσιαλδημοκρατικά κόμματα, δηλαδή για να καταλαβαινόμαστε κόμματα τύπου στην Ελλάδα ΝΔ ή ΠΑΣΟΚ η τύπου ΣΥΡΙΖΑ που υποκαθιστά σήμερα ,ένα σοσιαλδημοκρατικό κόμμα όπως ήταν το ΠΑΣΟΚ.
Ο φασισμός – ναζισμός ή μάλλον αυτά τα κόμματα ,δεν είναι κάτι το τελείως διαφορετικό ή μάλλον δεν έχει μια τελείως δική του διαφορετική πολιτική υπόσταση.
Όμως έχουν εν μέρει διακριτή ιδεολογική πολιτική υπόσταση τα κόμματα του αστικού φιλελευθερισμού από τα κόμματα της σοσιαλδημοκρατίας.
Τα ναζιστικά φασιστικά κόμματα παίρνουν από τα αστικά κόμματα ,από την αστική ιδεολογία και την αστική πολιτική ότι πιο σαβούρα ,ότι πιο αντιδραστικό έχει διαμορφωθεί στον αστικό πολιτισμό, στην αστική φιλοσοφία ,σκέψη και πολιτική στα 400 χρόνια θα έλεγα ,έτσι περίπου , που είναι εδραιωμένος ο καπιταλισμός.
Εμφανίζονται ως να έχουν μια ιδεολογία η οποία χαρακτηρίζεται ως εθνικοσοσιαλιστική ,αλλά τι σημαίνει αυτό;
Σημαίνει ότι είναι κόμματα εθνικιστικά ,δηλαδή παίρνουν από την αστική ιδεολογία ότι πιο παλιό και πιο ξεπερασμένο υπήρχε ,γιατί η ανάπτυξη του καπιταλισμού χρειάστηκε τον εθνικισμό για να σπάσει το όριο της παλιάς φεουδαρχικής εντοπιότητας, για να διαμορφώσει σε ένα μεγαλύτερο επίπεδο πέρα από τις στενές τοπικές κοινωνίες και αγορές, την εθνική κοινωνία και αγορά για να αναπτυχθεί το κεφάλαιο , αλλά αυτό σήμερα σε μεγάλο βαθμό αποδείχθηκε ότι είναι ξεπερασμένο λόγω του ότι ο καπιταλισμός έχει αναπτυχθεί και ασφυκτιά στα στενά όρια των εθνικών αγορών, γι’ αυτό και φτιάχνει τις ιμπεριαλιστικές οικονομικές ενώσεις όπως η Ευρωπαϊκή Ένωση και όχι μόνο. Υπάρχουν και άλλες τέτοιες ενώσεις στην Αμερική, Λατινική Αμερική , Ασία, ακόμη και στην Αφρική.
Παίρνει επίσης τα πιο καθυστερημένα στοιχεία που περιλάμβανε στην εποχή του ή είχανε μια αξία ,ο λεγόμενος σοσιαλιστικός ουτοπισμός ,δηλαδή τα πρώτα εκείνα σπάργανα στη σοσιαλιστική σκέψη που δεν ήτανε εδραιωμένη στην επιστημονικότητα, έχει ορισμένες απόψεις που τις έχουν και άλλα κόμματα του σοσιαλιστικού ουτοπισμού ή της εξέλιξης του σοσιαλιστικού ουτοπισμού σε αυτά που λέμε κόμματα της σοσιαλδημοκρατίας.
Με μια ορισμένη κρατική παρέμβαση μπορεί να προστατευθούν και ορισμένα μικροαστικά τμήματα που αφορούν και την αγροτική παραγωγή αλλά και την βιοτεχνία ,μέσα στα πλαίσια της εθνικής αγοράς ,δηλαδή ενός κράτους.
Όμως αυτές οι απόψεις ,μη φανταστούμε ότι συγκρούονται με αυτό που λέμε κεφάλαιο ,καπιταλιστικές επιχειρήσεις ,μονοπωλιακούς ομίλους .
Κάθε άλλο, και αυτό ,πρέπει να δούμε ,και την πείρα .Και γι’αυτό πρέπει να διαβάσετε το βιβλίο και ταυτόχρονα να σκέφτεστε το σήμερα και να δούμε την πείρα του παρελθόντος αλλά και να σκεφτόμαστε με βάση τα πραγματικά δεδομένα του παρόντος.
π.χ. Ούτε το κόμμα του Μουσολίνι στην Ιταλία ,ούτε το κόμμα του Χίτλερ στη Γερμανία (λέω για τα πιο αντιπροσωπευτικά φασιστικά ναζιστικά κινήματα) πού άσκησαν εξουσία ,κυβέρνησαν, αλλά ούτε και η Χρυσή Αυγή στην Ελλάδα ως το κατεξοχήν φασιστικό ναζιστικό κόμμα στην Ελλάδα ,είναι κόμματα τα οποία δεν έχουν σχέση με το κεφάλαιο με τα μονοπώλια.
Για τη Χρυσή Αυγή στην Ελλάδα είναι χαρακτηριστικές και αναμφίβολες οι σχέσεις της πρώτα από όλα στον Πειραιά και στην ευρύτερη περιοχή που εδρεύει αν θέλετε το εφοπλιστικό κεφάλαιο στην Ελλάδα ,το οποίο κατέχει περίτρανες θέσεις στον Παγκόσμιο εφοπλισμό.
Το ίδιο άμα δείτε και στη Γερμανία και Ιταλία τα φασιστικά κόμματα εκεί είχαν σχέσεις και στηρίχτηκαν και από τα μονοπώλια των χωρών τους και πολύ περισσότερο από τις μεγάλες καπιταλιστικές επιχειρήσεις και τις ενώσεις τους σε όλες τις χώρες του λεγόμενου δημοκρατικού καπιταλισμού ,στις ΗΠΑ στη Βρετανία στη Γαλλία ,που υποτίθεται ότι στην πορεία των πραγμάτων βρέθηκαν και σε αντίπαλα μεταξύ τους στρατόπεδα.
Επομένως θέλει να ξαναεπανέλθουμε λιγάκι σε τι συνθήκες λοιπόν αναπτύσσεται ο φασισμός, ως η έσχατη εφεδρεία αν θέλετε του καπιταλιστικού συστήματος.
Και εδώ θα δείτε μια φοβερή κωδικοποίηση ,που κάνει το παρουσιαζόμενο βιβλίο φασισμός και κοινωνική επανάσταση του Ντατ.
Κάνει κωδικοποίηση που είναι σαν να μιλάει για το σήμερα .
Θα σας διαβάσω αυτό το κομμάτι κατευθείαν.
Ποιοι είναι οι γενικοί όροι που ευνοούν την άνοδο του φασισμού ;
Μπορούμε να τους απαριθμήσουμε εν συντομία ;
Α)Η ένταση της οικονομικής κρίσης και της ταξικής πάλης.
Β)Η εντεινόμενη απογοήτευση από τον κοινοβουλευτισμό
Γ)Η ύπαρξη ευρέων μικροαστικών ,μεσαίων στρωμάτων του εξαθλιωμένου προλεταριάτου και των τμημάτων των εργατών υπό καπιταλιστική επιρροή.
Δ)Η απουσία αυτοτελούς ταξικά συνειδητής ηγεσίας του κύριου όγκου της εργατικής τάξης.
Αυτά είναι που όταν διαμορφωθούν ενιαία ως παράγοντες τότε αποτελούν και το έδαφος ,είναι το οικονομικό και πολιτικό έδαφος , στις συγκεκριμένες συνθήκες ανάπτυξης του καπιταλισμού κάθε φορά , που αναγκάζουν την αστική εξουσία να χρησιμοποιήσει την τελευταία της εφεδρεία που είναι ο φασισμός.
Πολλές φορές γίνεται η εξής σύγχυση.
Ότι η τελευταία εφεδρεία του φασισμού είναι αυτή η οποία το απόλυτο χαρακτηριστικό της είναι ότι καταργεί τη λειτουργία του αστικού κοινοβουλευτισμού ή ότι είναι αυτή η οποία έχει ως ιδιαίτερο χαρακτηριστικό την άμεση πολεμική επιθετικότητα.
Ούτε το ένα ,ούτε το άλλο είναι αλήθεια.
Και αυτό το αποδεικνύει η ιστορία .
Γι αυτό αξίζει να δούμε τα ιστορικά γεγονότα που τα κρύβει βεβαίως η αστική πολιτική προπαγάνδα, η αστική ιδεολογία όπως πλασάρεται και μέσα από όλα τα συστήματα και όλων των βαθμίδων της αστικής εκπαίδευσης ,γιατί δεν θέλει να γνωρίζει ο νέος και η νέα την αλήθεια, για να μην μπορεί να καταλήξει και στον πραγματικό δρόμο ο οποίος μπορεί να εξαλείψει οριστικά το φασισμό.
Τι δείχνει λοιπόν η ιστορία ;
Πρώτα από όλα ας πιάσουμε το ένα στοιχείο: Τις δήθεν ιδιαιτερότητες του φασισμού έναντι των άλλων αστικών κομμάτων ως προς την αναστολή , την κατάργηση της λειτουργίας του αστικού κοινοβουλευτισμού.
Θα ξέρετε, και είναι και αυτό λίγο επίκαιρο, σε σχέση με την ιστορία της Ελλάδας , ότι πλήθος άλλων κομμάτων ή παραγόντων μπορούν να αναστείλουνε τη λειτουργία του αστικού κοινοβουλευτισμού, δηλαδή να κάνουν ένα πολιτικό ή στρατιωτικό πραξικόπημα ,και λέω ότι έχει επικαιρότητα στην Ελλάδα γιατί τον προηγούμενο μήνα ήταν τα 40 χρόνια από την επαναφορά από το στρατιωτικό πραξικόπημα της χούντας του 1967 στην επαναλειτουργία του αστικού κοινοβουλευτισμού τον Ιούλιο του 1974 στην Ελλάδα,
Αλλά μπορείτε να βρείτε και στο παρελθόν της ιστορίας του Ελληνικού κράτους ,πλήθος άλλων στρατιωτικών η και πολιτικών πραξικοπημάτων που αναστέλλουν την λειτουργία του , από τον Πάγκαλο, το Μεταξά κλπ.
Δεν είναι λοιπόν αυτό το χαρακτηριστικό .
Μπορεί η αναστολή να γίνει και με άλλα μέσα ,όταν αποφασίσει η αστική τάξη ,όταν δυσκολευτεί κάπου τόσο πολύ , ώστε να μην μπορεί με την κανονική λειτουργία των βουλευτών και βουλευτικών εκλογών να ελέγχει τη διαμόρφωση της εκτελεστικής εξουσίας της κυβέρνησης, τέτοια , ώστε να μπορεί να στηρίζεται στο κοινοβούλιο και να ελέγχει τη στάση των εργατικών και λαϊκών μαζών.
Αλλά ας πάμε και στο άλλο ζήτημα .
Το θέμα του πολέμου. Αν είναι το μοναδικό ή το κύριο χαρακτηριστικό ενός ναζιστικού κόμματος.
Εδώ δεν θα πάμε πολύ πίσω στην ιστορία .αλλά σε αυτά που λίγο πολύ είναι κοντά στα δικά σας βιώματα δηλαδή την τελευταία 20ετία ή 25ετία .
Βλέπουμε ότι κυβερνήσεις, πολύ δημοκρατικές υπό την έννοια του αστικού κοινοβουλευτισμού ηγήθηκαν και εξαπέλυσαν ιμπεριαλιστικούς πολέμους και η ίδια η Ε.Ε. η οποία υποτίθεται ότι είναι συγκροτημένη και έχει διακηρύξεις περί της αστικής δημοκρατίας και σε αυτή τη λογική ,ανέστειλε στο παρελθόν την απόφαση σύνδεσης της Ελλάδας με την Ε.Ε. γιατί είχε την στρατιωτική χούντα από το 1967-1974.
Όλα αυτά είναι ψεύτικο επικάλυμμα για να μην φαίνεται το περιεχόμενο που είναι άκρως αντιδραστικό και ιμπεριαλιστικό από τη σκοπιά των αναγκών του κεφαλαίου σε ευρωπαϊκό επίπεδο ή και σε διεθνές επίπεδο.
Πολέμους βλέπετε .Είδατε πως πήρε μέρος η Ε.Ε στην ανατροπή της καλής ή κακής αστικής κυβέρνησης στην Ουκρανία και του Προέδρου ,γιατί αυτό που ήθελε ήταν να προωθήσει μια διακυβέρνηση που θα αλλάξει στρατόπεδο, συμμαχικό καπιταλιστικό . Να φύγει η Ουκρανία από το συμμαχικό καπιταλιστικό στρατόπεδο στο οποίο ηγείται η Ρωσία και να πάει στη μεριά της Ε.Ε. και του ΝΑΤΟ .
Και εκεί δεν είχε εκεί κανένα κώλυμα να υποστηρίξει τις δυνάμεις που ανέτρεψαν την προηγούμενη ,όχι μέσω κοινοβουλευτικού δρόμου ,όχι μέσω εκλογών ,αλλά πραξικοπηματικά ,εμπόλεμα και μάλιστα σε συνεργασία και με ναζιστικές δυνάμεις.
Και εδώ ερχόμαστε σε ένα άλλο κύριο και ενδιαφέρον στοιχείο που αναδεικνύει το βιβλίο, το ότι τελικά δεν είναι η ιδεολογία ιδιαίτερη ,γιατί δεν έχει και ιδιαίτερη ιδεολογία ,με εξαίρεση το ότι συμμαζεύει ότι πιο αντιδραστικό υπάρχει και το πιο αντιδραστικό από όλα και ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του ναζισμού είναι ο ρατσισμός.
Είναι η διάκριση με βάση το αίμα, τη φυλή .
Είναι η άποψη ότι υπάρχουν ανώτεροι και κατώτεροι λαοί με βάση την συγγένεια ή τη γραμμή κληρονομιάς εξ αίματος φυλής κλπ.
Αυτό είναι το μόνο και το πιο αντιδραστικό.
Αλλά και αυτό από ότι φαίνεται τα έχει για να πλασάρει, σε εκείνες τις στιγμές , όταν τα ιστορικά διαμορφωμένα πιο προοδευτικά στοιχεία της αστικής ιδεολογίας και πολιτικής , δεν επαρκούν για να γίνει η βρώμικη δουλειά που συμφέρει την άλφα ή βήτα στιγμή το κεφάλαιο .
Τότε λοιπόν χρειάζεται αυτή την εφεδρεία.
π.χ. Μη φανταστείτε ότι ο Χίτλερ εξαπέλυσε το ναζιστικό κόμμα ,έναν ολόκληρο πόλεμο, που την συνέχεια πήρε τα χαρακτηριστικά ενός γενικευμένου πολέμου –γιαυτό και ονομάστηκε Β΄Παγκόσμιος Πόλεμος- το έκανε , γιατί ήθελε να επιβληθεί η άρια φυλή της εβραϊκής .
Το ήθελε , αλλά το ήθελε γιατί από κάτω είναι οικονομικά συμφέροντα.
Γιατί έτσι είχανε διαμορφωθεί στο παρελθόν τα πράγματα και πολλοί Εβραίοι που δεν είχαν διαμορφωμένο και δικό τους κράτος ,είχαν εξαπολυθεί και είχαν σημαντικά πόστα της οικονομίας ,του κεφαλαίου ,σε μια σειρά χωρών της Ευρώπης και στη Γερμανία αλλά και αλλού π.χ. στη Γαλλία .
Αυτά όλα που χρησιμοποιεί ως πιο αντιδραστικά στοιχεία ο ναζισμός είναι η τελευταία εφεδρεία του συστήματος.
Είναι ακριβώς , γιατί σε κείνη τη φάση γίνεται το πιο βίαιο, το πιο ανοιχτά αντικομουνιστικό ,αιχμή του δόρατος του αστικού συστήματος .Και δεν είναι τυχαίο, ότι έχει και τον πιο άκρατο αντικομουνισμό και μάλιστα σε επίπεδο κρατικό.
Γιατί όλοι αυτοί οι παράγοντες που προηγούμενα σας διάβασα και οι οποίοι στο σύνολό τους διαμορφώνουν το οικονομικό και πολιτικό υπόβαθρο για να χρησιμοποιήσει το σύστημα το φασισμό ναζισμό ,χρειάζονται για να χτυπήσει ένα ανερχόμενο εργατικό ταξικά προσανατολισμένο κίνημα από το οποίο μπορεί να κινδυνεύσει η ίδια η αστική εξουσία.
Θα μου πείτε: Το γεγονός ότι εμφανίστηκε –γιατί προϋπήρχε η Χρυσή Αυγή -δεν εμφανίστηκε τα 2 ή 3 τελευταία χρόνια –αλλά το γεγονός ότι απότομα αναπτύχθηκε , ήταν γιατί είχαμε ένα επαναστατικό κίνημα από το οποίο κινδύνευε η αστική εξουσία στην Ελλάδα το 2010,2011,και 2012;
Όχι. Αλλά είχε το κίνημα μια δυναμική ή αν θέλετε αυτή η δυναμική εκφραζόταν ακόμη και στις δημοσκοπήσεις πριν από τις εκλογές του Μάη του 2012,αν θέλετε τότε είχε φτάσει η αστική πολιτική στην πιο δύσκολη στιγμή της λόγω της βαθιάς και παρατεταμένης κρίσης χωρίς ακόμη να έχει εκφραστεί σε μια βαθειά πολιτική κρίση για την αστική τάξη , αλλά δεν ήταν και σίγουροι για το πόσο μπορούσαν να λειτουργήσουν άλλες εφεδρείες του συστήματος όπως ήταν γρήγορα να αναδομηθεί ,να εμφανιστεί και να κερδίσει σημαντικά τμήματα της εργατικής και λαϊκής πλειοψηφίας ένα αναδομημένο σοσιαλδημοκρατικό κόμμα όπως ο ΣΥΡΙΖΑ .
Αμφίβολο ήταν ανάμεσα στο 2011 και 2012 ακόμη και στις παραμονές των πρώτων εκλογών του 12 και με αυτή την έννοια δεν ήταν τυχαίες και οι δύο κινήσεις.
Δηλαδή το ότι η αστική τάξη χρησιμοποίησε το σύστημά της συνολικά ,όλα τα μέσα που διαθέτει ,όχι μόνο τα ΜΜΕ αλλά και οι εφεδρείες που διαθέτει μέσα από τους ίδιους τους μηχανισμούς του συστήματος που είναι η αστυνομία ,ο στρατός ,οι διοικήσεις που έχει στην ΕΕ, στο ΝΑΤΟ.
Και δεν είναι τυχαίο ότι η Χρυσή Αυγή πήρε σημαντικά ποσοστά ,μεγαλύτερα και από το μέσο όρο της ,σε όσους ψήφισαν στις Βρυξέλες ,γιατί εκεί είναι τα επιτελεία . Αυτά των Ελλήνων που συμμετέχουν στα επιτελεία του ΝΑΤΟ ή και το ίδιο σε σχέση με την Κύπρο γιατί και εκεί έχει επιτελεία ο ελληνικός στρατός μέσω της ΕΛΔΗΚ στην Κύπρο.
Καταλαβαίνεται ότι όλα αυτά δεν είναι τυχαία ,ούτε το φούντωμα της Χρυσής Αυγής από τη μια ,ούτε το φούντωμα της άλλης εφεδρείας της σοσιαλδημοκρατίας που είχε μέσα της σημαντικές δυνάμεις του οπορτουνισμού, δηλαδή των δυνάμεων που συμβιβάστηκαν και αποχώρησαν από το κομουνιστικό κίνημα , του παλιού Συνασπισμού που αποτέλεσαν τις βασικές δυνάμεις ανάπτυξης του ΣΥΡΙΖΑ , και έτσι κινήθηκαν τα πράγματα προς δύο κατευθύνσεις.
Από τα κόμματα της αστικής δεξιάς πήγε οργανωμένα προς τη Χ.Α και κυρίως οι δυνάμεις καταστολής που είναι πιο βαθιά και πιο σταθερά μέσα στους μηχανισμούς της αστικής εξουσίας και από το κομμάτι του ΠΑΣΟΚ οργανωμένα πήγε προς το ΣΥΡΙΖΑ.
Έτσι βλέπουμε πως οι παράγοντες που αναφέραμε προηγούμενα λειτουργούν και πώς επαληθεύονται στις σημερινές συνθήκες ,στην εξέλιξη των οικονομικών και πολιτικών εξελίξεων στην Ελλάδα.
Έχει πολύ μεγάλη σημασία να το προσέξετε διαβάζοντας το γιατί δείχνει ότι τελικά είναι η οικονομία με τις αλλαγές της και οι δυσκολίες που υπάρχουν στην οικονομία και οι αντιφάσεις που υπάρχουν μέσα στην καπιταλιστική οικονομία ,από τις οποίες προκύπτουν οι αλλαγές σε πολιτικό επίπεδο.
Και αυτές οι αλλαγές ,δεν είναι τα ονόματα των κομμάτων ,δεν είναι αν θέλετε η ικανότητα των πολιτικών ηγετών – χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν παίζουν το ρόλο τους και οι ηγέτες, δεν παίζουν όμως τον καθοριστικό ρόλο.
Έτσι λοιπόν θα δείτε μέσα από το βιβλίο , ότι δεν αναφέρεται μόνο στη Γερμανία και Ιταλία αλλά σε όλες τις χώρες της Ευρώπης ακόμη και σε άλλες ηπείρους, ΗΠΑ, Ιαπωνία και πώς διαμορφώνεται όλο το υπόβαθρο, και πως φουντώνει μέχρι να κυριαρχήσει ο φασισμός.
Και δεν είναι τυχαίο ότι δεν κυνηγήθηκε η Χρυσή Αυγή για εγκλήματα κοινού ποινικού δικαίου θα λέγαμε στη φάση που τα έκανε αλλά κυνηγήθηκε σε μια επόμενη φάση, όταν πια το αστικό πολιτικό σύστημα πάταγε πιο σταθερά στα πόδια του, μετά τις εκλογές του 12 και μετά τη διαμόρφωση της συγκυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ .
Και μην εκπλαγείτε αν και αυτές οι δίκες που αφορούν τη Χ.Α δεν οδηγήσουν σε μια ουσιαστική αντιμετώπιση της Χρυσής Αυγής, αλλά οδηγήσουν σε μια αναμόρφωση της Χρυσής Αυγής ως φασιστικού κόμματος, αλλά με τα πιο λάιτ χαρακτηριστικά να μην βαρύνεται και τόσο πολύ και ανοιχτά με εγκληματικές ενέργειες .
Γίνεται προσπάθεια από τη Χρυσή Αυγή να φτιασιδωθεί το πρόσωπό της.
Αξίζει τον κόπο να προσέξετε μέσα στο βιβλίο την εξής πλευρά !
Πώς τα φασιστικά ναζιστικά κόμματα διαμορφώνουν τις συμμαχίες τους διεθνώς και τι κριτήριο έχουν.
Έχουν κριτήριο τη μεταξύ τους ιδεολογική συνάφεια ή έχουν άλλα κριτήρια;
Δεν έχουν κανένα κριτήριο που να σχετίζεται με ιδεολογική ή και πολιτική συνάφεια , με εξαίρεση την εξωτερική πολιτική .
Κάνουν τις συμμαχίες τους ανάλογα με ποιο κόμμα ή ποια κυβέρνηση κράτους συμπίπτουν τα συμφέροντά τους στον έξω από τη χώρα τους κόσμο, δηλαδή την εξωτερική τους πολιτική.
Επομένως με αυτό το κριτήριο συνασπίζονται με άλλες καπιταλιστικές δυνάμεις ,σε άλλα καπιταλιστικά κράτη.
Αναφέρει ο Ντατ ότι πάρα πολλά στοιχεία ,θα σας θυμίσω ένα στοιχείο από την ιστορία, που δεν διδάσκονται ούτε στο Δημοτικό ούτε στο Γυμνάσιο ,ούτε στα ΤΕΙ ,σας θυμίζω τη στάση που κράτησε ο Μεταξάς ,που είχε στοιχεία εθνικοσοσιαλιστικά , είχε στοιχεία το κόμμα του αναστολής ,αυτό που είπαμε πριν του αστικού κοινοβουλευτισμού, δηλαδή με πραξικόπημα να λειτουργήσει ,αλλά δεν συμμάχησε με τον Μουσολίνι ,το φασιστικό κόμμα ,ούτε με το Χίτλερ, αλλά συμμάχησε με τη Βρετανία που είχε «δημοκρατική κυβέρνηση».Γιατί;
Γιατί με την Ιταλία που ήταν σύμμαχος και με τη Γερμανία τα συμφέροντά τους στο μοίρασμα του κόσμου ήταν αντίθετα ,γιατί γινόταν η πάλη για το ποιος θα πάρει τα εδάφη της Αλβανίας και η Ιταλία πρωτοστατούσε σε αυτό, αλλά διεκδικούσε και η Ελλάδα κάποια εδάφη από κεί.
Το ίδιο μπορούμε να πούμε από την ελληνική ιστορία σε σχέση με την στάση που κράτησε ο Βενιζέλος απέναντι στο Μουσολίνι, που υποτίθεται ότι το κόμμα του Βενιζέλου ήταν αστικο-φιλελευθερο δημοκρατικό κόμμα και ανέπτυξε τις γέφυρες της συνεργασίας και ήθελε και επαινούσε το φασιστικό καθεστώς Μουσολίνι στην Ιταλία στη δεκαετία του 1920.
Με άλλα λόγια γιατί τα λέμε όλα αυτά ; ,,
τι σχέση έχουν πέραν των άλλων, από το να καταλάβουμε πως κινείται η πολιτική στην Ελλάδα ,πως σχετίζεται με την οικονομία σε κάθε καπιταλιστικό κράτος ,τι σχέση έχει με το εργατικό λαϊκό κίνημα ;
Έχει πολύ μεγάλη σχέση γιατί το εργατικό λαϊκό κίνημα και αν θέλετε η πρωτοπορία του εργατικού κινήματος το κομμουνιστικό κίνημα δυστυχώς , δεν είχε πάντα καθαρά αυτά τα ζητήματα που αναφέραμε προηγούμενα.
Και επειδή δεν είχε καθαρά αυτά τα ζητήματα μπλεκόταν με τον ένα και με τον άλλο τρόπο στα ζητήματα των συμμαχιών διαλέγοντας να συμμαχήσει με στρατηγικούς στόχους και όχι ευκαιριακά με στόχους πολιτικούς που αφορούν την εξουσία ,να συμμαχήσει με τις λεγόμενες αστικές δημοκρατικές δυνάμεις .
Σήμερα όμως υπάρχει πάρα πολύ πείρα από την ιστορία ,πάρα πολύ πείρα από τις πρόσφατες εξελίξεις , μετά τις αντεπαναστατικές αλλαγές και τις ανατροπές και τις καπιταλιστικοποιήσεις των χωρών της πρώην ΕΣΣΔ, των χωρών στην Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη και παντού,
που αυτή την πείρα πρέπει να την κάνουμε στοιχείο ταξικής συνείδησης ,στοιχείο πολιτικής ωρίμανσης ,της πρωτοπορίας του εργατικού κινήματος ,στοιχείο ωρίμανσης για το τι είδους συμμαχίες θέλει, πρέπει να προωθήσει ,να καλλιεργήσει η πρωτοπορία του εργατικού κινήματος ,δηλαδή συμμαχίες κοινωνικές ,συμμαχίες της εργατικής τάξης ,με τα κινήματα των φτωχών των λαϊκών τμημάτων των μεσαίων στρωμάτων ,των βιοπαλαιστών και όχι συμμαχίες με αστικά κόμματα ή τμήματα αστικών κομμάτων.
Άλλο να αξιοποιήσει κάθε χαραμάδα που υπάρχει ανάμεσα ,που δημιουργούν οι αντιθέσεις μεταξύ των καπιταλιστικών κρατών ,μέσα στην ένταση ,τον ανταγωνισμό, στο μοίρασμα των αγορών που τους οδηγεί στο να σπάνε συμμαχίες ,να γίνονται πόλεμοι και άλλο να πάει να κωλύσει με το ένα ή το άλλο τμήμα του κεφαλαίου , είτε σε επίπεδο κομμάτων και κρατών ,είτε σε επίπεδο συγκρότησης καπιταλιστικών συμμαχιών και αυτό λέει το κόμμα μας.
Δεν είναι πράγματα που δεν τα συναντούμε δυστυχώς ακόμα και σήμερα ,μαίνονται οι μάχες ,οι σκοτωμοί ,το αίμα στην Ουκρανία για παράδειγμα αλλά και εκεί χάνονται ζωές από τον απλό κόσμο ,λαϊκές δυνάμεις ,αλλά για ποίο σκοπό;
Για το σκοπό αυτόν που αντιμάχονται από τη μεριά των καπιταλιστών της Ουκρανίας που οι μισοί θέλουν να παραμείνει η Ουκρανία με τη μεριά της καπιταλιστικής Ρωσίας για να αναδομηθεί ,να αναβαθμιστεί η καπιταλιστική νέα Ρωσία χωρίς να μιλάνε βεβαίως για τη σοσιαλιστική Ουκρανία ή Ρωσία με εξαίρεση ένα – δύο κομμουνιστικές οργανώσεις , και από την άλλη μεριά είναι αυτοί οι οποίοι θέλουν να μετακινήσουν την Ουκρανία από τη συμμαχία που είχε μέχρι πρότινος με την καπιταλιστική Ρωσία ,να την πάνε στη συμμαχία με την ΕΕ ,με τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ
Ε! Δεν αξίζει και δεν πρέπει το εργατικό λαϊκό κίνημα να εγκλωβιστεί .
Το κομμουνιστικό ,πάνω από όλα κίνημα, γιατί αυτό θα δώσει τη γραμμή, αυτό θα μπει μπροστά ,αυτό θα κάνει την προετοιμασία, την ιδεολογική πολιτική , θα μπορέσει να τραβήξει τις μάζες ,ώστε να μην χύνεται αίμα για ξένα συμφέροντα.
Δυστυχώς το ίδιο πρόβλημα μπορούμε να πούμε για τη Συρία, το Ιράκ που και εκεί έχουμε τις τάσεις απόσχισης και διαμόρφωσης νέων κρατών, νέων καπιταλιστικών κρατών και που χύνουν το αίμα τους οι λαοί για τα ξένα συμφέροντα, ενώ δεν οργανώνονται για να διαμορφώσουν την πάλη τους. Βεβαίως το ζήτημα αυτό πρέπει πρώτα από όλα βγάζοντας εμείς τα συμπεράσματα μας , εδώ στην Ελλάδα ,το ΚΚΕ και γι’ αυτό τα εκθέτουμε ανοιχτά .
Βεβαίως αυτό σημαίνει ότι έχουμε και κάποιες ευθύνες στο βαθμό βέβαια που βλέπουμε ορισμένα πράγματα και για την παρέμβασή μας στο κομμουνιστικό κίνημα ,στην Ευρώπη στην περιοχή μας αν θέλετε και παγκόσμια, γιατί ένας πόλεμος ποτέ δεν γίνεται σε μια χώρα, πολύ περισσότερο στις μέρες μας, αν οξυνθεί παραπέρα η κατάσταση στη βόρεια περιοχή της Αφρικής ,τη μέση Ανατολή ,την Ερυθρά θάλασσα κλπ, να μην έχετε καμία αμφιβολία ότι δεν θα εμπλακεί πιο άμεσα και ενεργητικά και η ελληνική αστική τάξη, γιατί έτσι και αλλιώς ανήκει σε συμμαχίες και διαθέτει αεροπορικές και ναυτικές βάσεις ,να είναι έτοιμος ο ελληνικός λαός ,από άποψη εννοώ των εργατικών λαϊκών δυνάμεων, να υπερασπιστεί την δική του πατρίδα, ενάντια στις ξένες αστικές τάξεις και ενάντια στη δική του αστική τάξη.
Αυτό είναι και το τελικό συμπέρασμα.
Θα λέγαμε λοιπόν τελειώνοντας ,να προσέξετε την πλευρά ότι ο Ντατ αναδεικνύει ήδη από το 1930 την ανάγκη η πάλη ενάντια στο φασισμό να συνδέεται και να προσανατολίζεται με την πάλη ενάντια στην ανατροπή του καπιταλισμού ,βεβαίως στις κατάλληλες συνθήκες ,από την άποψη του συσχετισμού δυνάμεων ,μεταξύ των τάξεων ,την κατάλληλη στιγμή ,οργανωμένα. Αλλά η ζωή δυστυχώς όσο υπάρχει καπιταλισμός ,θα φέρει αυτές τις κατάλληλες στιγμές ,όσο και αν δεν τις βλέπουμε σήμερα , όσο και αν σήμερα μας φαίνονται τα πράγματα αρκετά στατικά και νομίζουμε ότι δεν θα αλλάξουν .
Το κύριο όμως είναι να προετοιμαζόμαστε στις σημερινές συνθήκες ,για να έχουμε την ικανότητα ,όταν θα αλλάξουν αντικειμενικά αυτές οι υπεροχές της αστικής τάξης το εργατικό λαϊκό κίνημα να της δώσει το τελικό πλήγμα για να την ανατρέψει, για να της πάρει από τα χέρια την οικονομική κυριαρχία ,για να την περιορίσει, να την καταστείλει-έτσι και αλλιώς είναι μειοψηφία μέσα στην κοινωνία, για να έχει τη δύναμη να οργανώσει την κοινωνική παραγωγή στην οποία κυριαρχεί η μισθωτή εργασία, έτσι και αλλιώς, να οργανώσει την παραγωγή με σκοπό και την οικονομία και τις κοινωνικές υπηρεσίες με σκοπό την κοινωνική ευημερία και όχι το καπιταλιστικό κέρδος ,να οργανώσει τη συμμετοχή του λαού σε μια πραγματικά εργατική λαϊκή εξουσία , που η οικονομία οικοδομείται από τα κάτω και από τον τόπο δουλειάς , τον τόπο μάθησης ,από την κοινωνική υπηρεσία ,από την διοικητική υπηρεσία, που μέσα από συνέλευση θα αποφασίζει ποιος είναι ο καταλληλότερος αντιπρόσωπος που θα έχει τη δυνατότητα να τον στέλνει στο αντιπροσωπευτικό ενδιάμεσο σώμα, θα έχει τη δυνατότητα να τον ελέγχει ,να τον ανακαλεί ,θα έχει τη δυνατότητα από αυτά τα αντιπροσωπευτικά σώματα να εκπορεύονται όλες οι εξουσίες ,και οι εκτελεστικές και οι νομοθετικές και οι ελεγκτικές σε όλα τα επίπεδα, και οι εξουσίες περιφρούρησης της ίδιας της εργατικής λαϊκής εξουσίας.

Αργοστόλι Αύγουστος 2014