– Παλαιστίνιος αγρότης #1: Αυτή εδώ είναι η γη μας…
– Έποικος: Μόνο αν το θελήσουμε. (Προς κάμεραμαν): Shalom Aleichem. Μπορείς να τραβήξεις. Έλα πιο κοντά. Πολύ ωραία. Γεια σου. Του είπα: Θέλετε ψωμί, και μεις θέλουμε ψωμί. Για να γίνει λοιπόν σωστά αυτό, θα σπείρω εγώ το μισό και αυτός το άλλο μισό. Τι νομίζεις;
– Κάμεραμαν: Όχι, όχι.
– Έποικος: Γιατί όχι;
– Κάμεραμαν: Γιατί η γη είναι δική μας.
-Έποικος: Η γη του Ισραήλ δόθηκε από το Θεό στον Αβραάμ, τον Ισαάκ και τον Ιακώβ. Και μεις είμαστε ο λαός του Ισραήλ, οι γιοί του Ιακώβ. Με τη θέλησή Του μας την έδωσε, ήταν θέλησή Του. Όταν έρθει ο Μεσσίας, ο γιός του Δαυίδ, όλοι εσείς –τράβα τους όλους εδώ– θα είστε όλοι δούλοι μας. Αν είστε άξιοι, αν συμπεριφερθείτε σωστά. Βλέπετε αυτό το κρόσι; Πιάνετε αυτό το κρόσι και ξέρετε ότι είναι η αλήθεια. Οπότε για τώρα, όλα θα είναι ήρεμα. Θέλω εγώ να σπείρω το μισό, σπέρνετε εσείς το μισό. Εντάξει;
– Παλαιστίνιος αγρότης #1: Λες ότι είμαστε δούλοι σας.
– Έποικος: Όχι τώρα, στο μέλλον. Στο μέλλον, όταν έρθει ο Μεσσίας, θα είσαστε δούλοι μας.
– Παλαιστίνιος αγρότης #1: Αλλά στο Κοράνι, δεν το λέει αυτό.
– Έποικος: Ξέρεις πολύ καλά ότι όλα προέρχονται απ’ τη Βίβλο.
– Αγρότης #1: Εσείς τη γράψατε τη Βίβλο. Εμάς το Κοράνι μας το έδωσε ο Θεός. [Διακόπτεται]. Μίλησες ήδη. Άσε και μένα να μιλήσω. Τη Βίβλο τη γράψατε μόνοι σας.
– Έποικος: Όχι. Ο Μωυσής την πήρε απ’ το Θεό. Άκου, παίρνεις τη μισή γη, παίρνω τη μισή. Έχω τσουβάλια σιτάρι. Θέλω και ψωμί.
– Αγρότης #1: Μα αυτή είναι η γη του πατέρα μου. Δε μπορώ να σ’ αφήσω να φυτέψεις εδώ.
– Αγρότης #2: Όλοι σας λέτε: ειρήνη, ειρήνη. Έχετε χώρα, πηγαίνετε εκεί.
– Έποικος: Αυτή είναι η γη μας, εδώ. Εδώ.
– Αγρότης #2: Δεν είναι αλήθεια αυτό. Δεν είναι η γη σας. Ποιος το λέει ότι είναι η γη σας;
– Αγρότης #1: Θες να μιλήσω πιο αργά; Θέλετε ψωμί; Το πουλάμε το ψωμί. Αυτό είναι.
– Έποικος: Θέλω να φτιάξω ψωμί εδώ.
– Αγρότης #1: Εδώ; Δεν μπορείς να το κάνεις εδώ.
– Έποικος: Πριν δέκα χρόνια δεν ήσουν εδώ.
– Αγρότης #1: Τώρα πάμε και εκεί πάνω. Αυτή είναι η ζωή μας. Έχτισες εδώ. Γιατί;
– Έποικος: Επειδή αυτή είναι η γη μου.
– Αγρότης #1: Από πού την πήρες;
– Έποικος: Σου είπα ήδη. Ο Θεός την έδωσε στον Αβραάμ, τον Ισαάκ, και τον Ιακώβ. Ο Θεός τους την έδωσε. Μπορείς να το μεταφέρεις αυτό σε όποιον θες.
– Αγρότης #2: Αυτός ο άνθρωπος εδώ είναι 70, 80 χρονών. Θα μιλάει και θα μεταφράζω.
[ο γεροντότερος μιλά αραβικά]
– Έποικος: Εβραϊκά. Μίλα Εβραϊκά. Θέλω το μισό. Θέλουμε και μεις ψωμί. Να πας στο χωριό σου. Έχεις γη εκεί. Ελιές. Όλη αυτή την ώρα που τραβάτε το παίζετε φτωχοί.
– Γέρος: Από πού είσαι; Από πού είναι ο πατέρας σου;
– Έποικος: Από δω.
– Γέρος: Απ’ την Αμερική.
– Έποικος: Την Αμερική; Τη Ναμπλούς. Ο Άγιος Ιωσήφ είναι ο πατέρας μου. Ναι, είναι. Ξέρεις πολύ καλά. Ακόμα και ο πατέρας σου σού είπε, όταν έρθουν οι Εβραίοι, να τους δώσετε τη γη σας. Γιατί οι Εβραίοι είναι τα παιδιά του Θεού. Πρέπει να το πεις στα παιδιά σου. Σας δίνω μια ειδική ανακοίνωση:
– Κάμεραμαν: Όχι, δεν είναι αλήθεια.

Meet … the Messiah!
– Έποικος: Για να μη λέτε ότι δεν σας προειδοποιήσαμε. Όπου να ναι, θα έρθει ο βασιλιάς Μεσσίας. Και όταν έρθει ο Μεσσίας –και αυτό είναι αλήθεια– θα φυσήξει μια μεγάλη σάλπιγγα και η γη θα τρέμει. Και καθώς η γη θα τρέμει, θα εμφανιστεί ο Θεός. Και σεις, αν το θέλουμε εμείς, θα γίνετε δούλοι μας. Μόνο αν σας θέλουμε. Τώρα δε θέλουμε προβλήματα. Οπότε λέμε: θέλετε ψωμί, θέλουμε ψωμί. Οπότε θα σπείρουμε το μισό κι αυτό είναι.
– Αγρότης #1: Τότε να σας δώσουμε ψωμί. Αλλά αυτή είναι η γη μας. Αυτή δε μπορούμε να τη δώσουμε.
– Αγρότης #2: Άκου φίλε μου: Πρέπει να έχουμε ειρήνη, δύο κράτη. Πήγαινε στη χώρα σου και φτιάξε εκεί ψωμί.
– Έποικος: Η χώρα μου είναι εδώ. Η γη του Ισραήλ είναι εδώ.
– Αγρότης #1: Δεν είναι αλήθεια αυτό. Η γη είναι του πατέρα μου.
– Έποικος: Δεν είναι του πατέρα σου.
– Αγρότης #1: Μα έχω τα χαρτιά να στο αποδείξω.
– Έποικος: Αυτή η γη είναι δική μας, είναι των Εβραίων. Το ξέρεις πολύ καλά.
– Αγρότης #1: Φαίνεται δεν ξέρεις.
– Έποικος: Λοιπόν, στο είπα με τον καλό τρόπο, ειρηνικά. Από δω παίρνεις το μισό, παίρνω το μισό.
– Αγρότης #2: Πώς θα το κάνουμε αυτό; Γιατί να τη μοιράσουμε τη γη;
– Έποικος: Δίκαιο έχεις. Έπρεπε να είναι όλη δική μας.
– Αγρότης #2: Αν είναι δική σου η γη, πώς και είσαι τόσο γενναιόδωρος και μας δίνεις τη μισή; Γιατί δεν μας λες απλά να φύγουμε;
– Έποικος: Παραβαίνετε τη θέληση του Θεού. Ο Θεός θέλει να μας δώσετε τη γη. Αλλά την κρατάτε. Και κινηματογραφείτε αυτήν την υποτιθέμενη δυστυχία σας. Έχετε γη στη Σαουδική Αραβία, στη Συρία, στο Λίβανο.
– Αγρότης #2: Και σεις έχετε γη σ’ όλο τον κόσμο: στη Συρία, το Ιράκ, την Ιορδανία. Να πας από εκεί που ήρθες. Όχι να έρχεσαι εδώ και να μου λες ότι είναι δική σου η πατρίδα.
– Έποικος: Δική μας είναι η γη. Είναι η γη του Ισραήλ, είτε σας αρέσει, είτε όχι.
– Αγρότης #2: Άκου φίλε. Θα συμπεριφερθούμε ειρηνικά τώρα, ναι; Τη μισή μας χώρα σας τη δώσαμε ήδη. Τώρα θέλετε και την άλλη μισή;
– Έποικος: Εκεί, στο Γιασούφ έχει και κει καλή γη. Γιατί δεν πάτε εκεί;
– Αγρότης #2: Και κει δουλεύουμε.
– Έποικος: Όχι. Λες ψέματα.
– Αγρότης #2: Πήγες στο Γιασούφ και είδες;
– Έποικος: Ναι.
– Αγρότης #1: Πότε πήγες στο Γιασούφ να δεις;
– Έποικος: Εκεί, κοντά στην είσοδο στο χωριό υπάρχει μια μεγάλη περιοχή.
– Αγρότης #2: Δεν μπορούμε να καλλιεργήσουμε εκεί, δεν είναι κατάλληλα.
– Έποικος: Εκεί που είναι η πηγή, έχει μια μεγάλη επίπεδη περιοχή.
– Αγρότης #1: Πώς μπήκες εσύ στο Γιασούφ;
– Έποικος: Εκεί μένω. Εδώ είναι η γη του Ισραήλ. Όπου θέλω πάω.
– Αγρότης #1: Πότε πήγες στο Γιασούφ; Πώς μπήκες μέσα;
– Έποικος: Τι εννοείς; Τι ερώτηση είναι αυτή;
– Αγρότης #1: Αυτή είναι η γη του πατέρα μου. Το είπα χίλιες φορές.
– Έποικος: Οπότε θα στο εξηγήσω άλλη μία. Αυτή είναι δική μου γη. Μπορείς να κρατιέσαι απ’ τη γη με όλη σου τη δύναμη, και να το παίζεις δυστυχής μπροστά στην κάμερα. Κάνεις ό,τι θέλεις. Αλλά όχι για πολύ. Όταν έρθει ο Μεσσίας, θα ρθείτε σε μας και θα παρακαλάτε.
– Αγρότης #1: Όταν γίνει αυτό, θα δούμε τι θα κάνουμε. Θα κάτσουμε να το συζητήσουμε.
– Έποικος: Όχι, δεν θα κάτσουμε.
– Αγρότης #1: Θα κάτσουμε να το συζητήσουμε.
– Έποικος: Εντάξει. Τώρα θέλω να οργώσω με το τρακτέρ. Πες μου ποιο μισό θα καλλιεργήσω εγώ και ποιο εσύ. Ποιο μισό, από δω ή από κει;