Image Image Image Image Image Image Image Image Image Image

Kefalonia News | October 7, 2024

Scroll to top

Top

Μαύρος Σεπτέμβρης της απελπισίας ή κόκκινος του αγώνα και της ελπίδας;

Μαύρος Σεπτέμβρης της απελπισίας ή κόκκινος του αγώνα και της ελπίδας;
KefaloniaNews

Σε τροχιά αναμέτρησης έχει μπει το μαχόμενο εργατικό κίνημα με την κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου, παρότι η άθλια δικομματική κυβέρνηση προσπαθεί να κερδίσει χρόνο. Ενώ στύβει όλα τα λαϊκά δικαιώματα στον αποχυμωτή του πρωτογενούς πλεονάσματος, υπόσχεται ότι δήθεν μετά θα μοιράσει τα …κουκούτσια και θα διαπραγματευτεί με τους πιστωτές. Ποιοι; Αυτοί που λένε μόνο «Ναι»! Με πόσο θράσος μιλούν για πρωτογενές πλεόνασμα, ενώ αυτό σημαίνει διάλυση των κοινωνικών υπηρεσιών και ένα διαρκές έλλειμμα στον «προϋπολογισμό» εργαζομένων και ανέργων.

Η επερχόμενη ιμπεριαλιστική επιδρομή στη Συρία, στην οποία έσπευσαν να καταταγούν εθελοντές οι Σαμαράς – Βενιζέλος δείχνει ότι όπως οι ιμπεριαλιστές βομβαρδίζουν και σαρώνουν τα κοινωνικά και δημοκρατικά δικαιώματα, έτσι βομβαρδίζουν και ισοπεδώνουν χώρες και διεθνές δίκαιο. Η πολεμική επέμβαση στη Συρία κάνει πιο επιτακτική την ανάγκη να σπάσουν τα δεσμά του χρέους, της ΕΕ, του ΝΑΤΟ, του ολοκληρωτισμού, του κεφαλαίου, συνδέοντας τον αγώνα κατά του πολέμου με την πάλη για την ανατροπή της επίθεσης του κεφαλαίου. Η ώρα της γενικής αντεπίθεσης του κινήματος (που θερμάνθηκε από τη μάχη της ΕΡΤ) για την ανατροπή της ισοπεδωτικής επιδρομής κεφαλαίου – ΕΕ – ΔΝΤ, για το ψωμί, δουλειά, παιδεία, ελευθερία, ειρήνη της εποχής μας έφτασε! Η περήφανη απόφαση των γενικών συνελεύσεων των καθηγητών για πενθήμερες επαναλαμβανόμενες απεργίες από τις 16 Σεπτεμβρίου, οι αποφάσεις και άλλων κλάδων για σκληρούς απεργιακούς αγώνες δείχνουν το δρόμο. Να το πούμε καθαρά: Η ανατροπή της βαρβαρότητας δεν θα είναι υγιεινός κοινοβουλευτικός περίπατος, ούτε υπόθεση μίας μάχης. Πάμε για σύγκρουση σκληρή, «για πάλεμα, για μάτωμα, για την καινούργια γέννα». Τρία απαραίτητα «όπλα»:

Πρώτο, να κτυπήσουμε όλοι μαζί, όχι ο καθένας χωριστά! Η βδομάδα 16-20 Σεπτεμβρίου να γίνει εφαλτήριο παλλαϊκού πανεργατικού ξεσηκωμού, του Δημοσίου, των ΔΕΚΟ, του ιδιωτικού τομέα, των ανέργων που ασφυκτιούν, της νεολαίας που αναζητά μια μεγάλη ανατρεπτική ελπίδα, των μαθητών, των φοιτητών, των γονιών, για μια παιδεία δημόσια, δωρεάν, ποιοτική για όλα τα παιδιά. Το «όλοι μαζί» σημαίνει επίσης πως όλες οι μαχόμενες δυνάμεις της Αριστεράς και του κινήματος πρέπει να στηρίξουν από κοινού τη συνολική αντεπίθεση του μαζικού κινήματος.

Δεύτερο, κίνημα ανατρεπτικό πολιτικά! Οι αγώνες που ξεσπούν είναι έντονα πολιτικοί. Ας μην ψάχνουν για υποκινητές τα υπόγεια του Μαξίμου. Είναι η ίδια η κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου που έχει ταυτίσει την ύπαρξή της με την απαρέγκλιτη υλοποίηση των επιταγών των τοκογλύφων – δανειστών και του κεφαλαίου. Γι’ αυτό και οι εργαζόμενοι συνειδητοποιούν όλο και περισσότερο ότι για να αποκρούσουν έστω κάποιο μέτρο, απαιτείται να σπάσει αυτή η πολιτική, να ανατραπεί αυτή η κυβέρνηση.

Ο ΣΥΡΙΖΑ ευνουχίζει τους πολιτικούς στόχους του αγώνα, περιορίζοντάς τους στην πτώση της κυβέρνησης ΝΔ – ΠΑΣΟΚ και στο «όχι στο Μνημόνιο». Ο λαός δεν χρειάζεται απλώς κυβερνητική αλλαγή, χρειάζεται ανατροπή και μάλιστα, αντικαπιταλιστική. Ανατροπή αυτής της πολιτικής και κάθε κυβέρνησης που την υλοποιεί, σημαίνει μονομερή διαγραφή του χρέους, κατάργηση όλων των μνημονιακών μέτρων, έξοδο από ευρώ και ΕΕ, εθνικοποίηση χωρίς αποζημίωση και με εργατικό έλεγχο των τραπεζών και των μονάδων στρατηγικής σημασίας, να χάσει το κεφάλαιο πλούτο και ιδιοκτησία προς όφελος της εργατικής τάξης και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων. Αυτός ο δρόμος της αντικαπιταλιστικής ανατροπής πρέπει να τεθεί μέσα στη νέα φουσκοθαλασσιά των μαζικών αγώνων και όχι βέβαια να παραμένει στην καταστροφική απομονωτική γραμμή του ΚΚΕ που αποτελεί βούτυρο στο ψωμί του ΣΥΡΙΖΑ και ασφάλεια για την κυβέρνηση των ΝΔ-ΠΑΣΟΚ..

Τρίτο, την ανατροπή θα την επιβάλλει το μαζικό κίνημα, οργανωμένο δημοκρατικά και ενωτικά στη βάση, μέσα από πρωτοβάθμια σωματεία, συνελεύσεις, απεργιακές επιτροπές, επιτροπές αγώνα, συνελεύσεις και πρωτοβουλίες στις γειτονιές και με το συντονισμό όλων αυτών των δυνάμεων. Η εναπόθεση του αγώνα στην ΓΣΕΕ και την ΑΔΕΔΥ είναι, αποδεδειγμένα πια, συνταγή ήττας. Τελικά, η μεγάλη αναμέτρηση θα κριθεί από το εάν θα γίνει ξανά το μαζικό κίνημα πρωταγωνιστής και ανατρεπτικός παράγοντας των εξελίξεων. έΜόνο έτσι θα κλονιστεί και τελικά θα ανατραπεί η επίθεση του κεφαλαίου αλλά και ο φασισμός.

ΝΕΟ ΑΡΙΣΤΕΡΟ ΡΕΥΜΑ(Ν.Α.Ρ) οργάνωση βάσης ΚΕΦΑΛΛΟΝΙΑΣ