Η συνήθεια των συμπολιτών μας να παραβλέπουν τα προβλήματά τους και, αναζητώντας κάθε φορά τον σωτήρα, ανακαλύπτουν νέες πηγές εκπροσώπων.
Μέσα σ’ αυτό, αρκετοί αποφάσισαν να πετάξουν τις αναμνήσεις τους, που σίγουρα θα τους πρόσφεραν πολύτιμες αφορμές για σκέψη γύρω από τη ζωή.
Τους καταλαβαίνω χωρίς να συμφωνώ.
Η πραγματικότητα τους, υπερβαίνει και αυτό δε σηκώνει καμία γιατρειά αν δεν το επιθυμείς.

Τις τελευταίες μέρες φουντώνει η συζήτηση για τις υποψηφιότητες.
Δεν έχω καμία διάθεση να συμμετάσχω σ’ αυτή τη συζήτηση, για έναν απλούστατο λόγο.
Όλοι όσοι συμμετέχουν ξεχνούν κάτι σημαντικό.
Όλα όσα ονόματα ακούγονται, δυστυχώς λιγοστά, ποτέ, μα ποτέ δεν έχουν καταδικάσει το μνημόνιο, (ανοιχτά) τόσα χρόνια έχουν σιωπήσει, δεν αναγνωρίζουν ότι υπάρχει μνημόνιο στην Ελλάδα, όλα γίνονται για το καλό της χώρας.
Λιγοστοί είναι αυτοί που έμειναν έξω απ’ αυτή την πολιτική αφασία, αλλά και πάλι, ποτέ δεν καταδίκασαν τίποτα, δεν καταδίκασαν ότι οι πραγματικά άνεργοι στην χώρα έφτασαν ήδη τα 2.300.000.
Οι έλληνες που πλησιάζουν τα όρια της φτώχειας είναι 2.500.000.

Έχουμε ήδη ως χώρα υποβιβαστεί σε μία, προ 40ετίας, θλιβερή και διεφθαρμένη Ουγκάντα του Ίντι Αμίν Νταντά!
Η θλιβερή απάθεια όλων όσων θέλουν πάλι να μας «σώσουνε» συνιστά πολιτικό σκάνδαλο για τον τόπο μας.
Καλές είναι οι υπενθυμίσεις για το ΕΣΠΑ, και άλλων ευρωπαϊκών προγραμμάτων, όμως για την «ταμπακέρα» δεν μας μίλησε μέχρι στιγμής κανένας.

Αυτό όλο το σκηνικό, με λίγα λόγια συνιστά «κολυμβήθρα του Σιλωάμ», θέλουν να χρησιμοποιήσουν τις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές για την αναπαλαίωση του ίδιου πολιτικού προσωπικού, μαζί με τους μνημονιακούς, όσους τόσα χρόνια «μουγγάθηκαν» και ποτέ δεν καταδίκασαν όσα πέρασε και περνάει ο λαός μας με τις πολιτικές αυτές.

Ένα «μήνυμα» στέλνω σε όλους αυτούς που βρήκαν την ευκαιρία να σηκώσουν κεφάλι, ότι δεν θα μείνει έτσι οποιαδήποτε πρόκληση εκ μέρους τους, ακόμα και σ’ αυτούς που πρωταγωνίστησαν αρνητικά στο περιφερειακό και δημοτικό συμβούλιο.
Όσο για το νέο «σλόγκαν» που κυκλοφορεί από τους ίδιους κύκλους: «Έλα μωρέ, πάλι μ’ αυτό το μνημόνιο; Το μνημόνιο τέλειωσε πάμε για άλλα». Ας κάνουν υπομονή να ακούσουν τι είδους συμφωνία έχει κάνει η κυβέρνηση με την Τρόικα, θα εκπλαγούν και θα πάψουν να λένε ανοησίες.

Για να ξεκαθαρίσω τη θέση μου αλλά και τη συμπεριφορά μου προς αυτά τα πρόσωπα.

Εν κατακλείδι:
«Τα τελευταία τούτα χρόνια στον τόπο αυτό ειπώθηκαν τα χειρότερα ψέματα της Ιστορίας. Ειπώθηκαν ψέματα που ντράπηκαν και τα ίδια, μια και δεν ντρέπονταν τα στόματα που τα ‘λεγαν» – (Μενέλαος Λουντέμης, «Οδός Αβύσσου- Αριθμός Ο»)

Όσο για το δημοτικό συμβούλιο στο Ληξούρι, δεν το παρακολούθησα.
Πληροφορήθηκα όμως ότι ούτε απαρτία υπήρχε, ούτε συζήτηση έγινε.
Προσπαθούσαν να φέρουν τους δημοτικούς συμβούλους της πλειοψηφίας από το Αργοστόλι.
Η ξεφτίλα συνεχίζεται, τίποτα άλλο, σκοπεύουν να βάλουν συνεδρίαση στο Ληξούρι την επόμενη Παρασκευή.

Αυτά τα λίγα
Γεια σας.