Η βράβευση της κ. Χούκλη – Ο νέος”Γαργάλατας”: Παναγιωτόπουλος λέμε, κυρίες και κύριοι! – Πόση γλίτσα, γύρω τριγύρω…
Για τον επαγγαλματισμό και την προσωπικότητα του ψεύτη αντιπροέδρου του ΤΕΙ (πότε έγινε) ποιος θα μιλήσει. Για το μεγάλο ψέμα που μας είπε για την ομοσπονδοιποίηση με το Ιόντιο πανεπιστήμιο στην Κέρκυρα ποιος θα μιλήσει. Μέχρι στιγμής κ. Μαραβέγια κανείς από την Διοικούσα Επιτροπή αλλά και ο ίδιος ο πρόεδρος δεν έδωσαν εξηγήσεις. Ούτε Βέβαια και η πολιτική ηγεσία αυτού του τόπου που τρέχει σε όλες τις εκδηλώσεις του ΤΕΙ.Ασφαλώς, δεν υπάρχει αμφιβολία, ιδέα του κ. Γιάννη Πολίτη ήταν να τιμηθεί το δημοσιογραφικό κατεχτημένο των Αθηνών, Τα μνημονιακά κανάλια και οι δημοσιογράφοι οι οποίοι τα δίνουν όλα για να υποστηρίξουν τις αποφάσεις της κυβέρνησης, που ρημάζουν τον λαό.
Το νέο δωράκι προς τα κανάλια είναι η πέμπτη αναβολή του ειδικού φόρου για τις τηλεοπτικές διαφημίσεις από το πρώτο Μνημόνιο, και μπορώ να προβλέψω πως τον Δεκέμβριο του 2014 θα μετατεθεί για έκτη φορά.
Η κυβέρνηση κάνει λόγο για «κίνδυνο για τη βιωσιμότητα των ιδιωτικών τηλεοπτικών σταθμών». Κι εμάς τι μας νοιάζει για τους ιδιωτικούς τηλεοπτικούς σταθμούς, δηλαδή; Ελεύθερη αγορά δεν έχουμε; Όποιος δεν αντέχει, να κλείνει.
Γιατί αυτό ισχύει για την κάθε ιδιωτική επιχείρηση αλλά όχι για το Mega το Star και τον Antena;Το μόνο που ενδιαφέρει την Διοικούσα Επιτροπή αλλά και τον ίδιο τον κ. Μαραβέγια είναι πώς να διοργανώνουν φιέστες. Να τιμούσαν, τέλος πάντων, κάποιον…… επιφανή κεφαλονίτη που έχει προσφέρει, στον τόπο του, θα ήταν αποδεκτό.
Αλλά να τιμούμε το δημοσιογραφικό κατεστημένο στο πρόσωπο της κ. Μαρίας Χούκλη, αυτό είναι προκλητικό.
Στην ομιλία της η κ. Χούκλη όπως διάβασα κάτι πήγε να πει, αλλά……
Μήπως φοβήθηκε τον κ. Πολίτη τον άνθρωπο που είπε το αμίμητο: «Αν δεν υπήρχε ο Γιώργος Παπανδρέου θα έπρεπε να τον…. εφεύρουμε». Τρομερό …. παιδί της δημοσιογραφίας.
Εδώ δεν ντράπηκε να παραπλανήσει τόσους φοιτητές με τους γονείς του στο Θέατρο, τον πρόεδρο κ. Μαραβέγια και την πολιτική ηγεσία του τόπου με όσα είπε, και θα ντραπεί για άλλες αναφορές του.
Τα παρακάτω, τα αφιερώνω στη Διοικούσα Επιτροπή, και τον πρόεδρο κ. Ναπ. Μαραβέγια. Ήρθε η ώρα να πάρουν τις αποφάσεις τους: ή το ΤΕΙ θα γίνει αυτόνομο ή θα πρέπει να δώσουν τις παραιτήσεις τους γιατί απέτυχαν, αλλά και το καθηγητικό κατεστημένο που παίζει αρνητικό ρόλο στην βιωσιμότητα του ΤΕΙ.
Αλλά όλα αυτά μια άλλη φορά.
Τελείωσαν τα ψέματα.
Πόση γλίτσα, γύρω τριγύρω…
Πνευματικοί άνθρωποι, καλλιτέχνες και διανοούμενοι, έδωσαν τη μάχη της ανατροπής. Όχι όσοι θα θέλαμε και όσοι χρειάζονται, αλλά αρκετοί. Δεκαετίες αλλοτρίωσης και βολέματος πλήγωσαν βαριά το σώμα των γραμμάτων και των τεχνών. Μέγαρα, μηχανισμοί, χαριστικές επιδοτήσεις, ευρωπαϊκά προγράμματα-μαϊμού, προνομιακή προβολή, κότερα και βίλες, μαζί με απογοήτευση και απαισιοδοξία, στέρησαν το κίνημα από το βαρύ πυροβολικό του, στις πιο κρίσιμες στιγμές της αντιπαράθεσης με τη σαπίλα. Ουκ ολίγοι πανεπιστημιακοί δάσκαλοι (συμπεριλαμβανομένων ροζ αριστερών) συντάχθηκαν με το νόμο της Διαμαντοπούλου, δημοφιλείς θεατράνθρωποι και τραγουδιστές (και όχι μόνο ο ακατονόμαστος) προσπάθησαν να διασώσουν τους χορηγούς τους, συγγραφείς και δημοσιογράφοι (προοδευτικών –υποτίθεται- απόψεων ή αριστερής καταγωγής) χρησιμοποίησαν την πένα τους για να λοιδωρήσουν το κίνημα μέσα από τις εφημερίδες των συγκροτημάτων. Πολλή χολή, κρυφή και φανερή, για τους ακτιβιστές που μάχονται και για τους πολίτες που δεινοπαθούν. Τρομοκράτες και κουκουλοφόροι (στην καλύτερη περίπτωση, υποστηρικτές τους) οι μεν, τεμπέληδες και ακαμάτηδες οι δε.
Ο τόπος έχει αποθέματα. Και συνεχώς νέοι άνθρωποι, καλλιεργημένοι και δημιουργικοί, έρχονται στο προσκήνιο, δίπλα σε όσους παλεύουν από την αρχή κόντρα στο μνημόνιο, αλλά και δίπλα σε όσους έβγαλαν τις ωτασπίδες που από ανάγκη, απογοήτευση, ελπίδα, ψευδαίσθηση ή συμβιβασμό, φορούσαν στα χρόνια της ευημερίας ή της αμεριμνησίας. Ποτέ δεν είναι αργά να παλέψεις για τον κοινό σκοπό, αρκεί να μην έχεις πουλήσει με μνημόνια την ψυχή σου στο διάβολο!
Κι’ οι ποιητές με χέρι υγρό,
Υμνούνε της πατρίδας τον χαμό,
Κάνουν με θέρμη τα στοιχειά στιχάκια,
Με τους σοφούς του κράτους τα’ χουνε πλακάκια.
Σαν χέλια γλοιώδικα έχουν πουληθεί,
Τους έχω βαρεθεί.
Βολφ Μπίρμαν
Διαβάζοντας τα θριαμβευτικά σχόλια που ακούστηκαν, από ανθρώπους των «γραμμάτων και των τεχνών» κατά την παρουσίαση του ποιητικού πονήματος του διευθυντή των ειδήσεων του Mega, μελαγχόλησα. Τώρα να ακούς ποιητές και στιχουργούς σαν τον Μάνο Ελευθερίου ή καταξιωμένους καλλιτέχνες όπως ο Θάνος Μικρούτσικος να προσπαθούν να σου παρουσιάσουν τον Χρήστο Παναγιωτόπουλος σχεδόν ισάξιο ενός Ρίτσου ή ενός Ελύτη … δεν σου έρχεται καλά.
Εντάξει, δεν έχω τις γνώσεις για να κρίνω το δημιούργημα του διευθυντή των ειδήσεων του Mega, (κάποιους στίχους του που διάβασα στο διαδίκτυο του μου φάνηκαν εντελώς αδιάφοροι) αλλά τώρα να διαβάζω σε Κυριακάτικη εφημερίδα ότι σε λίγες μέρες κυκλοφορεί CD με 13 ποιήματά του που μελοποίησαν Θ. Μικρούτσικος και Δ. Παπαδημητρίου και τα οποία θα τραγουδήσουν «μεγάλα ονόματα της ελληνικής έντεχνης σκηνής», μόνο θλίψη για το κατάντημα του λεγόμενου πνευματικού και καλλιτεχνικού χώρου αυτού του τόπου μου δημιουργείται. Κι αυτό το γράφω σε συνδυασμό με κάποια εμετικά γλοιώδικα λιβανίσματα που έγιναν, από «πνευματικούς» ανθρώπους στον … ποιητή για το έργο του. («Και συ πρόστυχη πένα και μολύβι του βούρκου λιβανίζετε την μπόχα», που ‘λεγε κι ο Βάρναλης)
Και κάτι άλλο. Διαβάστε το καταπληκτικό βιβλίο του Φώτου Λαμπρινού «Χούντα είναι θα περάσει». Αναφέρεται στην εποχή της χούντας, τότε που δεν υπήρχε Mega, και το στρατιωτικό καθεστώς προσπαθούσε να διαμορφώσει την λεγόμενη «μαζική συνείδηση» με τα «Επίκαιρα» -και με την ΥΕΝΕΔ- που προβαλλόταν υποχρεωτικά σε όλες τις κινηματογραφικές αίθουσες τις χώρας.
Αντικαταστήστε νοητά τους πρωταγωνιστές σ’ αυτά τα φιλμάκια με τους παρουσιαστές των δελτίων που επιμελείται ο Παναγιωτόπουλος και θα βρείτε πολλές ομοιότητες. Η τέχνη της προπαγάνδας παραμένει η ίδια. Οι μέθοδοι και τα πρόσωπα αλλάζουν.
Υ.Γ. Υπήρξε και ένα αίσθημα απογοήτευσης όταν διάβασα ότι στην φιέστα της παρουσίασης ήταν και ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου.
Στίχοι από την ποιητική συλλογή.
Aμαρτωλός άγγελος
Βγάλε απ’ τα χείλη αυτού του κόσμου το κραγιόν
λύσε τον κόμπο στο σινιέ του παπιγιόν
Άψογες, άψυχες ζωές, δυο τίτλοι τέλους
δεν κάνει σκόντο η μοναξιά ούτε σε αγγέλους.
Μιλάμε για τέχνη! Τύφλα να ‘χουν τα στιχάκια των φύλλων του ημερολογίου!
Μιλάμε για φιλότεχνους με άποψη! Με αισθητική αντίληψη ανάλογη με αυτή του ποιητή που θαυμάζουν…
Πόση γλίτσα, γύρω τριγύρω…
Περί «Αποτυπώματος»,ποίησης και άλλων τινών


Ο Χρήστος Παναγιωτόπουλος εμφανίζει αυτή την εργασία σε μια δύσκολη, πραγματικά, στιγμή για το ελληνικό τραγούδι».


Βαλιανάτος Μιχάλης
