http://gkdata.gr/ Από το “Το Μωλυ”.

Ένα κείμενο που ήθελα να το παρουσιάσω εδώ και πολύ καιρό αλλά δεν το αποφάσιζα. Τελικά πήρα την απόφαση να το  δημοσιεύσω και το αφήνω στην κρίση σας. Δεν πολυκαταλαβαίνω με όσα αναγράφονται, γι αυτό ζητάω την προσοχή σας και τη βοήθεια  σας. 

Η ΑΥΤΟΥ ΥΨΗΛΟΤΗΣ, Η ΙΣΤΟΡΙΑ (= ΓΝΩΣΙΣ)

Όταν λέμε ότι είμαστε “ΕΛΛΗΝΕΣ”, οικοιοποιούμεθα ένα παρελθόντα χρόνο Ιστορίας που ξεκινάει από το 776 πΧ και φθάνει μέχρι σήμερα. Αν μιλήσουμε, απλώς, ως “κάτοικοι αυτής της χώρας”, ταυτιζόμαστε με ένα παρελθόν ΜΥΘΟΛΟΓΙΑΣ και ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΑΣ που ξεκινάει από τότε που “οι θεοί ήταν άνθρωποι και οι άνθρωποι θεοί”, με πατέρα τον Δία, περνάει από τον Κατακλυσμό του Δευκαλίωνα*, (: τον πατέρα, δηλαδή, τού Έλληνα και του ανθρωπίνου είδους), και φθάνει μέχρι  την Εποχή των Ηρώων- βασιλιάδων- αρχηγών γενών, έχοντας ως επίλογο την Ιλιάδα και την Οδύσσεια, όπου συγχέονται, αυτή την φορά, “οι Ήρωες με τους ανθρώπους και οι άνθρωποι με τους Ήρωες”.

Από το 1200 πΧ (χοντρικά), όπου η “ΑΝΑΤΟΛΗ”- Τρώες και οι “ΔΥΤΙΚΟΙ”- Αχαιοί/Δαναοί/Αργείοι ήρθαν σε σύγκρουση, μέχρι το 776 πΧ, έχουμε την μυστηριώδη εξαφάνιση του Μινωικού/Μυκηναϊκού Πολιτισμού και τους “Σκοτεινούς Αιώνες”. Μετά, όμως, κάποιος ΟΜΗΡΟΣ, (ή Όμηροι), συνδέει τούς κατοίκους της χώρας με τα ηρωικά ΓΕΝΗ της Ιλιάδας  και κάποιος ΗΣΙΟΔΟΣ με την ηρωική ΨΥΧΗ τους, ή, πιο απλά, τους λέει σε “τι” πίστευαν αυτοί οι ήρωες/άνθρωποι, για να καταφέρουν αυτά τα θαυμαστά που κατάφεραν. Και οι δυο επικαλούνται κάποιες μυστηριοπαράξενες “9 ΜΟΥΣΕΣ”, οι οποίες “είρουσαι τα τ’ εόντα τα τ’ εσσόμενα προ τ’  εόντα”, (λένε και για τα τωρινά και για τα μέλλοντα και για τα περασμένα), Θεογονία, στιχοι 38-40.

Το 776 πΧ, και την επανασύσταση για τρίτη φορά (τρεις κατακλυσμοί) των Ολυμπιακών Αγώνων, ξεκινάει η ΙΣΤΟΡΙΑ του “ΈΘΝΟΥΣ των ΕΛΛΗΝΩΝ”, αλλά και η Παγκόσμια Ιστορία (καταγεγραμμένα/τεκμηριωμένα γεγονότα με χρονο-λογική σειρά). Οι κάτοικοι της χώρας, ΑΛΛΑ και όσοι όπου γης καλύπτουν τις 4 προϋποθέσεις του “όμαιμον, ομόγγλωσσον, ομότροπον, ομόθρησκον”, αυτοπροσδιορίζονται ως “ΕΛΛΗΝΕΣ”.

Αυτοί, ξανα-αποκρούουν την προσπάθεια εισβολής της Ανατολής- Ασίας στην Ευρώπη, δημιουργούν την “ΑΜΕΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ” και φτάνουν στο μέχρι τώρα απόγειο του ανθρώπινου Πολιτισμού του Όμο Σάπιεν, τον “Χρυσούν Αιώνα” των Αθηνών, όπου η ελλ. ΠΑΙΔΕΙΑ προσπερνά το “όμομαιμον”, όπως διαμαρτύρονταν ο Ισοκράτης, και, πλέον, η Ελληνικότητα γίνεται από “Εθνική” υπόθεση, “ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗ”: “Έλληνες καλούνται οι της ημετέρας ΠΑΙΔΕΙΑΣ μετέχοντες”.

Τότε, ένας που είχε Μάνα ιέρεια, πατέρα βασιλιά, “αγάπαγε τ’ άλογα” και τον είχε μεγαλώσει ο …Μαραντόνα των στρατηγών όλων των εποχών, (Επαμεινώνδας), “έπιασε” το νόημα του Αριστοτέλη, που είπε:

«Οι λαοί, οι οποίοι κατοικούν σε ψυχρές περιοχές και στην Ευρώπη, είναι πραγματικά θαρραλέοι, υπολείπονται, όμως, σε πνευματικό πολιτισμό. Σέβονται αληθινά την ελευθερία τους, είναι όμως ανίκανοι στη διαμόρφωση της ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ τους και ως εκ τούτου δεν είναι σε θέση να δεσπόσουν των γειτόνων τους. Οι λαοί της Ασίας αληθινά από πνευματική και καλλιτεχνική άποψη στέκουν υψηλότερα, γι” αυτό, όμως, τους λείπει η ανδρεία και εξ αυτού βρίσκονται σε συνεχή κατάσταση εξαρτήσεως και δουλείας. Η ελληνική φυλή όμως συνδυάζει και τα δύο πλεονεκτήματα, καθώς οι χώροι εγκαταστάσεώς της καταλαμβάνουν κ λ ι μ α τ ο λ ο γ ι κ ώ ς μία μέση θέση. Επειδή αυτός ο λαός είναι θαρραλέος ΚΑΙ συγχρόνως πνευματικά στέκεται ψηλά, γι” αυτό χαίρεται συνεχώς την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ, εμφανίζει τις κάλλιστες μορφές ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ και ΘΑ ήταν ικανός να δεσπόσει σε όλους τους λαούς, ΕΑΝ συνεκροτείτο σ’ ένα ενιαίο κράτος», (Πολιτικά, 7, 7).

Αυτό το τελευταίο αποτέλεσε την ιδεολογική πολιτική του Φιλίππου. Ο γιος του, (με γιαγιά ΚΑΙ Μάνα ιέρειες αυτός), μαθητής του Αριστοτέλη στα πνευματικά και τού πατέρα του στα “στρατιωτικά”, -και μέσω του Φιλίππου, μαθητής τού Επαμεινώνδα, (τίποτα και ποτέ δεν είναι τυχαίο), έκανε πράξη την πολιτική “Ο καλός ξένος είναι Έλληνας και ο κακός Έλληνας ξένος”. Είχε, δε, τέτοια αποδοχή από τους ΔΕΣΠΟΤΟ- ΜΑΝΕΊΣ λαούς της Ασίας, ο Μέγιστος, που τον έκαναν …θεό: “Ισκαντάρ”!

Για να φτάσει, ΟΜΩΣ, ο Αλέξανδρος εκεί, πέρα, μακριά και κάτω, έπρεπε να έχει τις “πλάτες ζεστές” πίσω του, στην Ελλάδα. Οι πόλεις- κράτη είχαν ισοπεδωθεί, ή πολιτικά αλλοτριωθεί, και ό,τι δεν είχαν πετύχει οι Πέρσες στους Έλληνες στρατιωτικά, το πέτυχαν “χρυσίω και αργυρίω”. Εύκολη λεία για τους βαρβαΡωμαίους η υποδούλωσή τους, (146 πΧ), και η ανάληψη του εμπορίου στην Μεσόγειο, γεγονός που έφερε την Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία.

Τότε οι Έλληνες στο γένος γίνονται “Γραικοί”, μετά “Ρωμαίοι” (“Βυζαντινή” Αυτοκρατορία) και, τέλος, “Ρωμιοί” (Οθωμανική Αυτοκρατορία). Έλληνες με την έννοια τού «Το Ελληνικόν, εόν όμαιμόν τε και ομόγλωσσον, και θεών ιδρύματά τε κοινά και θυσίαι ήθεά τε ομότροπα», (Ηρόδοτος, Η΄, 144), ή με αυτή του “μ ά λ λ ο ν Έλληνας καλείσθαι τους της παιδεύσεως της ημετέρας ή τους της κοινής φύσεως μετέχοντας», (Ισοκράτης, «Πανηγυρικός»), δεν υφίστανται, πλέον. Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ υπόσταση του όρου “Ελλην” παύει να υπάρχει, αφού Α Π Α Γ Ο Ρ Ε Υ Ε Τ Α Ι να είσαι “Έλλην-ας” = να ΖΕΙΣ και να ΣΚΕΦΤΕΣΑΙ ελληνικά· να έχεις ΦΡΟΝΗΜΑ, δηλαδή, παραγόμενο από την Ελληνική Παιδεία.

«ΚΑΤΗΡΑΜΕΝΟΣ Ο ΔΙΔΑΣΚΩΝ ΕΙΣ ΤΟΝ ΥΙΟΝ ΤΟΥ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗΝ Σ Ο Φ Ι Α Ν», λένε οι εφευρέτες της Θεο-κρατίας του Μονοθεϊσμού/Ιουδαϊσμού, στο Βαβυλωνιακό Ταλμούδ, Σοτάχ 49β.

«ΜΑΚΑΡΙΟΣ ΟΠΟΙΟΣ ΔΕΝ ΓΕΥΘΗΚΕ ΤΟ ΔΗΛΗΤΗΡΙΟ ΤΗΣ Σ Ο Φ Ι Α Σ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ», εγκρίνει κι επαυξάνει η αίρεσή τους, ο Χριστιανισμός, μέσω του Α γ ί ο υ της Ορθοδοξίας, Εφραίμ, του …Σύρου.

Γιατί αυτοί τα έχουν βάλει με την ελλ. Φιλοσοφία;

Τρελλοί είναι;

Γιατί ο Δυτικός Πολιτισμός πήρε τα πάντα από την αρχαία Ελλάδα, ΕΚΤΟΣ από την θρησκεία της;

Η λύση είναι απλή: η ελλ. ΘΡΗΣΚΕΙΑ –(12μελές ΔΣ, με πρόεδρο τον πρώτο μεταξύ ίσων)- ήταν απότοκος της ελλ. ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ (συν-λογική/συλλογική ανέλιξη: αντί-Λογος -> δια-Λογος => “Λ ό γ ο ς”), και η ελλ. φιλοσοφία απότοκος της ελλ. ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ (“Τις αγορεύειν βούλεται;”).

ΠΡΩΤΑ, μαθαίνεις πώς θα σκέφτεσαι, -τον τρόπο, την μέθοδο, την τακτική-, ΜΕΤΑ, θέτεις το κάθε τυχόν “Ζητούμενον” και , ΚΑΤΌΠΙΝ, συν-διαλέγεσαι συν-λογικά με τους άλλους συν-ζητητές για την λύση, την οποία, ΕΝ ΤΈΛΕΙ, εισάγεις στην Θρησκεία, ΩΣΤΕ να διαχυθεί εκλαϊκευμένα μέχρι και τον τελευταίο, διανοητικά, κάτοικο της “πόλεως»- χώρας- πατρίδας.

Για να υπάρξει ΠΟΛΙΣ- ΠΟΛΙΤΙΚΗ- ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ, απαραίτητη προϋπόθεση είναι οι ΠΟΛΙΤΕΣ. Για να υπάρξουν πολίτες, πρέπει να εκπαιδευθούν στην «κριτική σκέψη». Κριτική σκέψη διδάσκει μόνον η ελληνική Παιδεία. Γιατί ενστερνίζεται την α-δογμάτιστη ελληνική Φιλοσοφία, (: ΔΕΝ υπάρχει προσδιορισμένη αρχή στην Δημιουργία, αφού αυτή, σύμφωνα με την Κοσμο_Θεωρία/Κοσμο_είδωλ/Μυθολογία τους,  είναι το, -κυριολεκτικά!-, …«γνωστό – άγνωστο» Χάος).

Για να φθάσει σε επίπεδο να διεκδικήσει ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ο Χριστιανικός κι υπόλοιπος κόσμος, πέρασαν …1789 μετά Χριστόν χρόνια! Κι αυτό έγινε αφού προηγήθηκε η Αναγέννηση και ο Διαφωτισμός της Ευρώπης με την επανακάλυψη των Ελλήνων κλασσικών και των “προσωκρατικών” Ιώνων. Και κάπου εκεί και τότε, ξανα- “σκάνε μύτη” οι Έλληνες, ΕΜΕΙΣ, ως πολιτική συνιστώσα στην Γεωπολιτική συγκυρία.

Πολύ μικρής δύναμης, αρχικά,  αλλά με τεράστια δυναμική, λόγω ονόματος και γεωγραφικής θέσης: άλλο να ταυτίζεσαι με τους Ρωμαίους, τους Βλάχους, τους Αρβανίτες, τους Σλαύους, τους Τούρκους, τους Σούρδους, τους Ρωμηούς, τους Μακεδόνες, τους Πόντιους, τους Πελοποννήσιους, και όποια άλλη φυλή ή εθνότητα ή μειονότητα κατοικούσε τότε στην Ελλάδα, και άλλο με τους Έλληνες. Τους ΑΡΧΑΙΟΥΣ Έλληνες.

Άλλο πράγμα να είσαι στην άκρη του κόσμου και να θες να συστήσεις αυτοκρατορία, όπως η Μ. Βρετανία, η Αμερική, η Ιαπωνία, ή στη μέση του πουθενά, όπως η Γερμανία, η Γαλλία, η Κίνα, η Ρωσία, και άλλο να είσαι στο σημείο που συγκλίνουν οι δρόμοι ξηράς και θάλασσας τριών ηπείρων. Αυτό το γεγονός είναι η ευχή και η κατάρα της νυν Ελλάδος: όλοι οι «μεγάλοι» της Γης, αλλά και οι επίδοξοι αντικαταστάτες τους, έχουν ανάγκη αυτόν τον τόπο!

——-
*«Και γαρ ούτος περί τον ελληνικόν εγένετο τόπον. Αύτη δε έστιν η (χώρα) περί την Δωδώνην και τον Αχελώον. Ούτος γαρ πολλαχού το ρεύμα μεταβέβληκεν. Ώικουν (κατοικούσαν) γαρ οι ΣΕΛΛΟΊ ενταύθα κ-α-ι οι καλούμενοι τ-ό-τ-ε μεν ΓΡΑΙΚΟΙ ν-υ-ν δ’ ΕΛΛΗΝΕΣ», Αριστοτέλης, «Μετεωρολογικά», Α 14),

ΥΓ. Είμαστε Έλληνες ΈΝΘΕΟΙ ΑΘΡΗΣΚΟΙ. Τα βολικά «παγανιστές» (μετάφραση;), ειδωλολάτρες, άθεοι, ή τα Βουδιστές, Μουσουλμάνοι, Εβραίοι, Χριστιανοί, Ινδουϊστές, Αγνωστικιστές, Δωδεκαθεϊστές, Τοτεμιστές κλπ δεν μας χωράνε. Είμαστε ΕΛΛΗΝΕΣ => ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΔΟΓΜΑ. Ούτε ιερατείο, ιερά βιβλία και …Αποκαλύψεις! Αφομοιώνουμε τα καλά του Κόσμου όλου και αφομοιωνόμαστε από τον Κόσμο όλο. Ή, «ο καλός Ξένος είναι Έλληνας και ο κακός Έλληνας Ξένος»