Σε μια κακοστημένη και ηλίθια παράσταση εξελίσσεται πλέον η πολιτική αντιπαράθεση στην Ελλάδα…..
Που καθημερινά εκφυλίζεται σε έναν βαρετό και θορυβώδη επικοινωνιακό πόλεμο κορυφής μέσα από τα «βραδινά και τα «πρωινάδικα» των τηλεοπτικών καναλιών.

Πρωταγωνιστές και κομπάρσοι σε τούτο το ετερόκλητο και ξεπεσμένο διακοσμητικό θίασο πολιτικών και δημοσιογράφων (δήθεν) αστέρων, ξελαρυγγιάζονται καθημερινά στα τηλεοπτικά πλατό, για τον άρτο (φυσικά) αστέρων, υμών τον επιούσιον.
Συχνά μαλλιοτραβιούνται σαν τις «κατίνες» που ωρύονται γιατί έκλεψε η μια την μπουγάδα (ή μάλλον την εξουσία) της άλλης.
Ένα πραγματικό σίχαμα, που από πολιτική ουσία και ουσιαστική ενημέρωση, έχει βουλιάξει κάτω απ’ το μηδέν.

Όπου ακούς πολλά κεράσια, κράτα μικρό καλάθι και όπου ακούς πολλά κηρύγματα για «πνεύμα και ηθική» φυλάξου….
Φαίνεται ότι η κοινωνία μας δεν χωρίζεται σε τάξεις, αλλά σε έντιμους και πονηρούς, σε αδιάφθορους και εξωνημένους.
Το τι έχουμε ακούσει τούτες τις μέρες φίλοι μου, είναι φοβερό.
Αν πιστέψουμε την τηλεόραση και άλλα ΜΜΕ, η Ελλάδα είναι ένα αρχιπέλαγος διαφθοράς, όπου όλοι, κυβερνώντες και κυβερνώμενοι, έχουν το μερίδιο τους στην απάτη και την εκμετάλλευση.
Ναι, υπήρχαν, υπάρχουν και θα υπάρχουν δημοσιογράφοι που θα είναι τα χαϊδεμένα παιδιά της εξουσίας, όμως σε «έναν» αργυρώνητο αντιστοιχούν εκατοντάδες εργαζόμενοι στα ΜΜΕ οι οποίοι όχι μόνο δεν «τα παίρνουν», αλλά δεν παίρνουν καν αυτό που δικαιούνται…
Τα ονόματά τους δεν περιέχονται σε καμία λίστα: Είναι οι αόρατοι άνθρωποι, οι ερ-γαζόμενοι της σκιάς.
Αυτούς, τα φασιστάκια της Χρυσής Αυγής βρήκαν την ευκαιρία να προπηλακίσουν χθες έξω από τη ΓΑΔΑ.
Δημοσιογράφοι που ξεροσταλιάζουν στην βροχή και το λιοπύρι για να στείλουν την «είδηση» στα μεγάλα σαλόνια των studio.
Την οποία εκεί (την είδηση) την επεξεργάζονται όπως θέλουν.

Τα παχιά λόγια περί καταπολέμησης της διαφθοράς, οι πολυδιαφημισμένοι διάλογοι κορυφής και οι μάχες των παραθύρων ισοδυναμούν με μια νέα μορφή αποπολιτικοποίησης.
Ναι μεν φαινομενικά ασχολούμαστε με τα «κοινά», όμως τα καθημερινά λαϊκά προβλήματα είτε εξαφανίζονται είτε μένουν στο περιθώριο.

Ό,τι λάμπει δεν είναι χρυσός.
Ο λόγος περί της δημοσιογραφίας και πάλι.
Κι αφού η κουβέντα για τη δημοσιογραφία έχει φουντώσει, έστω και με λάθος τρόπο, (εξ άλλου, πολλά πράγματα, μερικά μάλιστα και πολύ σπουδαία, ξεκινούν με λάθος τρόπο), έπεσε στα χέρια μου ένα βιβλίο του Πιτιγκρίλι, Κοκαΐνα (εκδόσεις Ελληνικά Γράμματα) ας αντιγράψω τι έλεγε στα 1921 ακόμη, για να καταλάβουμε πως οι τόσο μεγάλες αλλαγές που έγιναν στη «δημοσιογραφία» (από το 1921) , δεν άλλαξαν την ουσία, ίσως μάλιστα επανέφεραν ξανά κάποια, ίσως υποβαθμισμένα στη διάρκεια του αιώνα, χαρακτηριστικά της:
«Καταλήγει κανείς στη δημοσιογραφία, λέει ένα από τα πρόσωπα του έργου, αφού προηγουμένως έχει ασχοληθεί με τα πιο απίθανα επαγγέλματα: παπάς, οδοντίατρος, ασφαλιστής. Μερικοί ερωτεύονται τη δημοσιογραφία γιατί έχουν δει από μακριά τις πιο λαμπρές πλευρές της ή τους πιο επιτυχημένους εκπροσώπους της, όπως ακριβώς συμβαίνει και στο θέατρο που ερωτεύονται τους κωμικούς ηθοποιούς επειδή είδαν να χειροκροτάνε τον ηθοποιό που έκανε τον Οθέλλο. Τελικά παίρνουν το ρόλο του βουβού υπηρέτη. Να’ξερες πόσοι βουβοί υπηρέτες υπάρχουν στη δημοσιογραφία! Οι άνθρωποι του σιναφιού μας δε ζούμε τη ζωή. Είμαστε στο περιθώριο της ζωής. Αναγκαζόμαστε να υποστηρίζουμε απόψεις που δε συμμεριζόμαστε και να τις επιβάλουμε στην κοινή γνώμη. Να πραγματευόμαστε θέματα που δεν γνωρίζουμε και να τα εκλαϊκεύουμε στο πλατύ κοινό. Δεν μπορούμε να έχουμε τις ιδέες μας. Είμαστε υποχρεωμένοι να έχουμε τις ιδέες του διευθυντή της εφημερίδας. Όμως ούτε ο διευθυντής της μεγαλύτερης εφημερίδας δεν έχει το δικαίωμα να σκέφτεται και να λειτουργεί από μόνος του, γιατί όταν τον φωνάζουν στο διοικητικό συμβούλιο πρέπει να πνίξει τη γνώμη του, όταν έχει, και να υποστηρίξει τη γνώμη των μετόχων.
Να ’ξερες πόσο άθλια είναι τα παρασκήνια αυτής της σκηνής. Είδες πολλές αίθουσες, πολλά χαλιά, πολλά φώτα… Τι περιβάλλον φωνακλάδων! Πόσοι καμποτίνοι φωνασκούν αλαζονικά σ’ αυτές τις αίθουσες και πόσοι μεγαλομανείς καμαρώνουν για επιτυχίες που ποτές δεν είχαν! Όποιος βρίσκεται έξω απ’ αυτούς τους χώρους νομίζει πως ο δημοσιογράφος είναι πλάσμα προνομιούχο, επειδή τα θέατρα κρατάνε γι ’ αυτόν την καλύτερη θέση, οι υπουργοί του δίνουν προτεραιότητα σε σχέση με τους νομάρχες και τους βουλευτές που περιμένουν ακρόαση, σπουδαίοι ηθοποιοί του μιλάνε στον ενικό. Όμως η κοινή γνώμη αγνοεί πως όλοι αυτοί οι άνθρωποι κατά βάθος περιφρονούν το δημοσιογράφο, έστω κι αν φαινομενικά του κάνουν ρεβεράντζες και χειρονομίες όλο οικειότητα και διακρίσεις… Του συμπεριφέρονται καλά μόνο και μόνο επειδή φοβούνται κάποιο μεγάλο εκβιασμό ή κάποια άλλη χαμερπή πράξη. Του δίνουν ευχαρίστως όλες τις πληροφορίες που ζητάει, καμιά φορά μάλιστα του τις δίνουν γραπτές ή τις υπαγορεύουν λέξη προς λέξη, γιατί, ξέροντας την τρομακτική τον άγνοια, φοβούνται πως θα τους αποδώσει τερατώδη ψέματα ή διαστρεβλώσεις…».

Έγραψα παραπάνω, ό,τι λάμπει δεν είναι χρυσός.

Όπως καταλαβαίνετε κάθε εποχή έχει τα δικά της προβλήματα με τη δημοσιογραφία και τις εφημερίδες.
Διαφορετικά, αλλά ίδια είναι η ουσία της ……αποβλάκωσης.
Ας μου συγχωρήσετε αυτή την εμμονή μου.
Αλλά δεν πάει άλλο.
Η συνοχή της κοινωνίας μας υποσκάπτεται από μια φούχτα ανθρώπους που κινούν τα νήματα στη δίνη της κρίσης.
Αποκοιμισμένοι παρακολουθούμε, αποσβολωμένοι χωρίς ν’ αντιδρούμε.

Τα μεγάλα «αρπακτικά» εδώ στην Κεφαλονιά περιμένουν την μεγάλη ώρα.
Άρχισε η αντίστροφη μέτρηση στα κόμματα, παρόλο ότι υπάρχει μια ησυχία περίεργη.
Κάθε άλλο.
Ήδη στον ΣΥΡΙΖΑ σήμερα Δευτέρα μαζεύονται για την πιο κρίσιμη συνεδρίαση για τις δημοτικές εκλογές.
Μην εκπλαγείτε αν ακούσετε τα αποτελέσματα αυτής της συνεδρίασης.
Μην εκπλαγείτε, μπροστά στο αδιέξοδο που επικρατεί με την εκλογή του υποψήφιου, να ακούσουμε ότι αποφάσισαν μια ….δύσκολη εκλογή, τον Θόδωρο Γαλιατσάτο.
Ακραίο ασφαλώς είναι αυτό που γράφω.
Αλλά, επίσης γνωρίζω πολύ καλά ότι πολλά στελέχη επειδή έχουν θορυβηθεί με το αδιέξοδο.
Θα αναγκαστούν να προωθήσουν τον Θόδωρο.
Η Περιφέρεια είναι μια χαμένη υπόθεση για όλους.
Η κατάργησή της, έχει δημιουργήσει άλλα αδιέξοδα στην Κέρκυρα.

Αν τελικά καταλήξουν στον Θόδωρο, θα φανεί σε όλο του το μεγαλείο το αδιέξοδο των τελευταίων ημερών.
Ανάμεσα στον ρεαλισμό και την αυταπάτη.
Εγώ προτιμάω την ….αυταπάτη.
Μην εκπλαγείτε λοιπόν στο όνομα που θα εκλεγεί.

Στην Αποκεντρωμένη Διοίκηση όπως διάβασα, τον Μανόλη Αγγελάκα τον προορίζουν για άλλη θέση.
Τον πιο άχρηστο θεσμό πολλοί θέλουν να τον καταργήσουν.
Αν η φυγή ο Αγγελάκας σηματοδοτεί κάτι τέτοιο, δεν γνωρίζω.

Στη Νέα Δημοκρατία., τα πράγματα είναι περισσότερο περιπλεγμένα.
Στο κόμμα αυτό που ο Αλέξανδρος κατάφερε να το κάνει υπο-κόμμα.
Οι αποφάσεις αν θα πρέπει να συνεχιστεί ο μύθος του γνήσιου, θα είναι πολύ δύσκολες.
Πάνε εκείνα τα χρόνια της ελαφρότητας και της ….σιωπής.
Αυτόν τον καιρό ακονίζονται κάποια μαχαίρια στην Παλική, που….
Ο θόρυβος του ακονίσματος ακούγεται μέχρι το Αργοστόλι.
Φυσικά το πρόβλημα δεν βρίσκεται στην επιδεικνυόμενη συνεχή ελαφρότητα όσων αυτή τη στιγμή βρίσκονται στο Αργοστόλι και εξουσιάζουν τις υπόλοιπες περιοχές.

Ελαφρότητα παρουσιάζουν και όσοι προσπαθούν να αποδείξουν ότι δεν είναι ….ελέφαντες.
Το τοπίο φίλοι μου αγριεύει επικίνδυνα.

Οι δημοσκοπήσεις αποτυπώνουν ένα νοσηρό κλίμα.
Το φάντασμα της ήττας στις επικείμενες ευρωεκλογές πλανάται πάνω από τον ορίζοντα της Νέας Δημοκρατίας.
Η ηττοπάθεια έχει ήδη αρχίσει να διαχέεται και εδώ.
Σ’ όλα τα κομματικά στελέχη.

Ήττα περιμένουν και στις Δημοτικές εκλογές.
Καμία αναφορά σ’ αυτές, κανένα δημοσίευμα δεν αναφέρεται τι θα κάνει η Ν.Δ. με την αυτοδιοίκηση.
Εκεί μάλλον θ’ αφήσουν να γίνει της ….Πόπης.
Εκεί θα αυτοσχεδιάσουν όλοι.
Χωρίς παρέμβαση από κεντρικά, εφόσον το μόνο που ενδιαφέρει τον Σαμαρά είναι οι ευρωεκλογές.
Τι να το κάνει αν κερδίσει κάποιους δήμους, όταν θα έχει συντριβεί στις ευρωεκλογές.

Έτσι, εδώ τοπικά, έχει πέσει πανικός και κανείς δεν ξέρει προς τα πού θα πάνε οι εξελίξεις.
Όλα είναι παγωμένα και τα σκιάζει φοβέρα …βαριά.

Στο μεταξύ, το βαρύ κλίμα μεταξύ Δημάρχου με στελέχη του συνεχίζεται.
Αν και προσπάθησαν στα Θεοφάνια με την παρουσία τους δίπλα στον Δήμαρχο να ρίξουν τους τόνους.
Ωστόσο, το βαρύ κλίμα εξακολουθεί να υφίσταται.
Ίσως οι εξελίξεις για την Δημοτική αρχή και τα μηνύματα που έρχονται να μην είναι καλά για την ΙΣΧΥΡΗ ΚΕΦΑΛΟΝΙΑ.

Για το ΠΑΣΟΚ τι να γράψω;
Κουβάρι δίχως άκρη, όπως γράφουν τα δημοσιεύματα.
Τιτανικός θυμίζει η όλη κατάσταση.
Πληροφορίες δεν υπάρχουν όσο κι αν προσπαθώ να βγάλω κάποια κουβέντα.

Πρόσφατα, είχα μια συζήτηση στα όρθια και μέσα στη μέση του δρόμου με τον Αλέκο Καλαφάτη.
Ο οποίος είναι απογοητευμένος.
Όχι με το ΠΑΣΟΚ αλλά με την οικονομική κατάσταση.
(Για το ΠΑΣΟΚ κουβέντα).
Για τον ΣΥΡΙΖΑ είπε ότι κάνει λάθη, πολιτικά λάθη που θα του στοιχίσουν.
Και……
Επιμένει ότι για τις δημοτικές εκλογές θα πρέπει να βρεθούν νέοι άνθρωποι.
Εννοούσε μάλλον, να μην είναι μπλεγμένοι με την ρευστή πολιτική κατάσταση που επικρατεί.
Για τον εαυτό ωστόσο, δεν είπε αν θα ήθελε να συμμετάσχει.
Μέσα στη μέση του δρόμου, τι να συζητήσεις;

Στο ΠΑΣΟΚ όπως λένε τα δημοσιεύματα.
Το σενάριο λέει τη δημιουργία μιας «τρόικας» με μεταβατικό χαρακτήρα που θα οδηγήσει το ΠΑΣΟΚ στην επόμενη μέρα.
Και θα το παραδώσει σε μια νεότερη γενιά άφθαρτη στελεχών που δεν θα έχουν φορτωθεί «μνημονιακές» υποχρεώσεις και πρακτικές συγκυβέρνησης με τη ΝΔ.
Είναι πολλά τα σενάρια για την επόμενη μέρα.

Τοπικά υπάρχει ένα πέπλο απόλυτης σιωπής και μυστηρίου.
Τα όργανα που εκλέχτηκαν πριν κάποιο καιρό.
Μάλλον δεν λειτουργούν.
Προχθές αντίκρυσα στην κοπή της πίτας των Εθελοντών τον Σπ. Μοσχόπουλο.
Μετά από πολύ καιρό, αντίκρυσα τον άνθρωπο που ψήφισε όλα τα μνημονιακά νομοσχέδια του Παπανδρέου.
(Πώς να αισθάνεται άραγε;)

Ο Μάρκος Κοτσιλίνης σφίγγα.
Ο Σπ. Σαμούρης περί άλλων….. τυρβάζει.
Ο Διον. Αραβαντινός «τράβηξε» προς τον Θεόφιλο Μιχαλάτο.
Οι υπόλοιποι της ΝΕΑΣ ΠΝΟΗΣ «χαμένοι στη μετάφραση».
Ο Μάκης Φόρτες σιωπά.
Υποθέτω ότι η επίσκεψη του Γιώργου Καλούδη στην Κεφαλονιά να έχει σχέση με συνάντηση με τον Μάκη Φόρτε.
Συζητήσεις αν θα συνεχίσει με την «Επτανησιακή Αναγέννηση».
Ή θα ακολουθήσει το δρόμο της τοπικής αυτοδιοίκησης.

Για το ΚΚΕ είναι ήδη όλα γνωστά.
Είναι το μόνο κόμμα που δεν θα μας εκπλήξει ως προς τους υποψήφιους.

Οι Ανεξάρτητοι Έλληνες, όπως γράφουν τα δημοσιεύματα, γίνονται κάποιες συζητήσεις για συνεργασία με το ΣΥΡΙΖΑ στις μεγάλες πόλεις.
Εδώ, δεν χρειάζεται και μεγάλη σκέψη αν θα συνεργαστούν με τον ΣΥΡΙΖΑ.
Δεν είναι καρφί αυτό είναι μια πραγματικότητα.
Σκεφτείτε ο Βασίλης Καμπίτσης να ψηφίσει αριστερά.
Ο Βασίλης Καμπίτσης που θα είναι υποψήφιος με τη Ν.Δ.
Πλήγμα μεγάλο για τους Ανεξάρτητους Έλληνες.

Ας μην ξεχνάμε τον μύθο.
Την ώρα που οι Τρώες συζητούσαν σε ποια ακριβώς θέση θα βάλουν το μεγάλο άλογο που άφησαν φεύγοντας οι Έλληνες, φτάνει τρέχοντας σαν τρελή η Κασσάνδρα φωνάζοντας πως μέσα του βρίσκονται κρυμμένοι Αχαιοί. Όμως πάνω στην κόρη του Πριάμου βάραινε η κατάρα του Απόλλωνα, να προφητεύει αληθινά και να μην την πιστεύει κανένας. Ο Πρίαμος ο ίδιος διατάζει να την σύρουν με βία στο παλάτι και να την κλείσουν εκεί. Από τις τόσες προφητείες της που είχαν αληθέψει δεν είχε πάρει μάθημα.

Αυτά φίλοι μου.
Ο Γενάρης προχωράει….ακάθεκτος.
Οι πίτες κόβονται με γοργό ρυθμό.
Μέχρι τον ….Μάρτη έχουμε καιρό ακόμα.
Αν…. και θα’λεγα, ότι μέσα σ’ αυτή την αντάρα που περνάμε, ας είμαστε προσεκτικοί με τέτοιες φιέστες.

Καλή βδομάδα.
Γεια σας.