Από το ionianpress.gr

Ανοιχτή επιστολή του Φώτη Χαλιώτη προς τον Αλέξανρο Παρίση, Δήμαρχο Κεφαλονιάς.

Απευθύνομαι δημόσια σε σένα Αλέξανδρε Παρίση, Δήμαρχε Κεφαλονιάς, που κάποιοι σε αποκαλούν «γνήσιο»…

Απευθύνομαι σε σένα γιατί, μα τον Άγιο Γεράσιμο, δεν μπορώ να καταλάβω τι ακριβώς συμβαίνει και άλλα πιστεύεις, άλλα σκέφτεσαι και άλλα (δεν) κάνεις..

Απευθύνομαι σε σένα, Δήμαρχε της Κεφαλονιάς, επειδή το τελευταίο καιρό συμβαίνουν κάποια πράγματα που οποιοσδήποτε άλλος Δήμαρχος δεν θα είχε ποτέ επιτρέψει να συμβούν! ΑΝ τα γνώριζε βεβαίως. Και εγώ, Δήμαρχε Παρίση αμφιβάλλω βέβαια αν τα γνωρίζεις, αισθάνομαι όμως υποχρεωμένος να θεωρήσω ως δεδομένο πως γνωρίζεις τα πάντα, αφού στο κάτω- κάτω ΕΣΥ είσαι ο ΔΗΜΑΡΧΟΣ και εσύ πρέπει να αποτελείς την πηγή κάθε Δημοτικής πρωτοβουλίας, κάθε Δημοτικής Δράσης και κάθε Δημοτικής Απόφασης. Το αντίθετο θα οδηγούσε σε τραγελαφικά συμπεράσματα περί Δημάρχου- μαριονέτας, κάτι που δεν μπορώ ούτε καν να το φανταστώ για σένα, Δήμαρχέ μου! Γιατί ο Αλέκος Παρίσης, όπως τον γνωρίζουν οι ΦΙΛΟΙ του, και όπως τον έχουν καταλάβει όσοι πραγματικά θέλησαν να τον καταλάβουν, δεν θα δεχόταν ποτέ να καταστεί υποχείριο του ή των οποιουδήποτε/οποιωνδήποτε..

Απευθύνομαι λοιπόν σε σένα , μεγάλε και καλέ μου ΦΙΛΕ, Αλέκο Παρίση (και σ’ αυτό το «φίλε » δεν υπάρχει ίχνος ειρωνείας, σε διαβεβαιώνω, αν και ΕΣΥ το ξέρεις πολύ καλά αυτό και περιττεύει η επεξήγηση) για να σου θέσω κάποια πολύ μα πάρα πολύ σοβαρά όσο και καίρια ερωτήματα, ελπίζοντας να λάβω κάποιες απαντήσεις.

Εδώ και αρκετό καιρό, λοιπόν, φίλε Αλέκο, έχει αρχίσει μια πρωτοφανής εκστρατεία τρομοκράτησης, εκφοβισμού μιας συμπατριώτισσας μας , που από τη πρώτη στιγμή που ο κεφαλλονίτικος λαός σε εξέλεξε Δήμαρχό του, βρέθηκε στο πλευρό σου, συνεργάστηκε στενά μαζί σου, της εμπιστεύτηκες ένα πολύ σοβαρό πόστο στην ηγεσία ενός σπουδαίου θεσμικού Οργάνου του νησιού μας και ΚΑΤΑ ΓΕΝΙΚΗ ΟΜΟΛΟΓΙΑ , σε έβγαλε ασπροπρόσωπο!

Εσύ ο ίδιος Δήμαρχέ μου, έλεγες δεξιά κι αριστερά πως «αν δεν είχες την Ελπίδα δεν Θα ήξερες τι να κάνεις»! Αφού, όπως ΕΣΥ Ο ΙΔΙΟΣ ΕΛΕΓΕΣ , η Ελπίδα, με την σοβαρότητα που την διακρίνει, την εντιμότητά της, το οργανωτικό της πνεύμα και την άκρατη φιλοδοξία της να προσφέρει στα κοινά, κατάφερε μέσα στο λίγο χρόνο που διαχειρίστηκε τα του Λιμενικού Ταμείου Κεφαλονιάς, να το νοικοκυρέψει, να το οργανώσει, και να το μετατρέψει δε ένα υγιέστατο, και κερδοφόρο οργανισμό!

Πόσες φορές της απένειμες ΔΗΜΟΣΙΑ τα εύσημα , Δήμαρχε Αλέξανδρε Παρίση; Πόσες;

Και ξαφνικά, ξέσπασε ο .. μπόρα! Γιατί Δήμαρχε; Και το κυριότερο ερώτημα που υπάρχει και αιωρείται, περιμένοντας οπωσδήποτε μια απάντηση από ΣΕΝΑ ΤΟΝ ΙΔΙΟ είναι το εξής:

Γνωρίζεις Αλέξανδρε Παρίση, τους ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΎΣ ΛΟΓΟΥΣ αυτής της πρωτοφανούς πολεμικής που ξέσπασε εναντίον της;

Γνωρίζεις τι ακριβώς συνέβη;

Γνωρίζεις Δήμαρχε Παρίση, φίλε μου Αλέξανδρε, τι ακριβώς έκανε ή είπε η Ελπίδα Κατσαίτη που εξόργισε κάποιους;

Γνωρίζεις ή έχεις πληροφορηθεί τα πλήρη γεγονότα, που αφορούν στα θέματα που έγιναν αιτία να ξεκινήσει όλη αυτή η πρωτοφανής εκστρατεία σπίλωσης της υπόληψης της Ελπίδας Κατσαίτη, εκστρατεία που στοχεύει στην αμφισβήτηση του ήθους της, της εντιμότητάς της, της ακεραιότητάς της και αυτής ακόμα της προσωπικής της αξιοπρέπειας;

Έχεις ενημερωθεί, Δήμαρχε της Κεφαλονιάς, για τις διαδικασίες «διαπόμπευσης» της, τις μεθόδους τις οποίες μετέρχονται οι «διώκτες» της, τα «όπλα» που χρησιμοποιούν, και τα μέσα που επιστρατεύουν στην λυσσαλέα τους προσπάθεια να αποδομήσουν ένα από τα σοβαρότερα στελέχη της προηγούμενης Δημοτικής Αρχής (και ίσως το σοβαρότερο) για λόγους….. ποιους Δήμαρχε;

Σου έχουν ποτέ εξηγήσει τους ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΥΣ λόγους αυτής της πρωτοφανούς εκστρατείας; Σου έχουν γνωστοποιήσει ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ και ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ, που δημιούργησαν και θέριεψαν αυτό το μοναδικό σε ένταση και..βάθος, κυνηγητό μιας γυναίκας που το μόνο της ίσως λάθος ήταν το ότι πίστεψε πως μπορεί και πρέπει να ασκήσει τα καθήκοντά που ΕΣΥ Ο ΙΔΙΟΣ της ανέθεσες, με σοβαρότητα, ακεραιότητα, εντιμότητα και ήθος, χωρίς να υπολογίζει τίποτε άλλο εκτός από τον Νόμο και το Θεό;

Αγαπημένε μου, μεγάλε φίλε, Αλέξανδρε Παρίση, από τη τελευταία μας προσωπική συνάντηση και συνομιλία, συγκράτησα αρκετά από αυτά που μου είπες. Ένα από αυτά, το κυριότερο ίσως , που συγκράτησα γιατί μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση, ήταν όταν σε μια ερώτησή μου, γύρισες προς εμένα, με κοίταξες στα μάτια και μου είπες με ύφος πολύ μα πάρα πολύ σοβαρό «εγώ, για όλα όσα έχω κάνει έχω τη συνείδησή μου καθαρή»!

Και τώρα, Δήμαρχε της Κεφαλονιάς, Αλέξανδρε Παρίση, φίλε μου, μπορείς να μου απαντήσεις το ίδιο;

Τι λέει η συνείδησή σου γι αυτόν τον ανελέητο πόλεμο κατά μιας γυναίκας που τόλμησε να … τιμήσει στο έπακρο την εμπιστοσύνη σου, κατάφερε να σε βγάλει ασπροπρόσωπο από μια θέση γεμάτη αγκάθια και στο τέλος, έφυγε, όταν της το ζήτησες, με το κεφάλι ψηλά, αρνούμενη να παίξει παιγνίδια «εξουσίας» και κόλπα «μετεγγραφής», επειδή κάτι τέτοιο δεν ταίριαζε ούτε στο ήθος της ούτε στο χαρακτήρα της;

Και για να τελειώνουμε, Αλέξανδρε Παρίση, Δήμαρχε της Κεφαλονιάς:

Γνωρίζεις ή έχεις ενημερωθεί για τους πραγματικούς λόγους της όλης «διαφοράς»; Η πληροφορείσαι γεγονότα και καταστάσεις ΕΚ ΤΩΝ ΥΣΤΕΡΩΝ, όταν το «κακό» έχει γίνει και εσύ, ο Δήμαρχος δεν μπορείς να πράξεις τίποτα, ΩΣ ΔΗΜΑΡΧΟΣ για να το διορθώσεις, οπότε και εξαναγκάζεσαι από τα «δεδομένα» να … ακολουθείς;

Δεν θέλω να πιστέψω τις κακίες και τα κουτσομπολιά που λένε πως δεν είσαι εσύ ο πραγματικός Δήμαρχος !Αυτά είναι μικροπρέπειες και..ευσεβείς πόθοι κάποιων που επιθυμούν να σε δουν να υποτιμάσαι, να υποβαθμίζεσαι, να απομακρύνεσαι και να καταντάς ένα πιόνι στα χέρια κάποιου/ων τρίτου/ων! Μυθεύματα και φαντασιώσεις κάποιου/ων ευφάνταστου/ων που βλέπει/ουν παντού ιστορίες και..μύθους συνομωσίας..

Αυτό όμως που φοβάμαι, Δήμαρχε Παρίση, φίλε Αλέξανδρε είναι πως ο μεγάλος φόρτος εργασίας, και η αγωνία σου να κάνεις επιτέλους κάτι καλό σε τούτο το τόπο, για την υστεροφημία σου και μόνο, σε έχει αναγκάσει να αφήνεις πολλά «στους άλλους» χωρίς να ενημερώνεσαι για το τι και πως… Και έτσι, εσύ μεν εξακολουθείς να εκτιμάς και να σέβεσαι την Ελπίδα Κατσαίτη, αφού η συνείδησή σου αυτό σου υπαγορεύει (και πολύ καλά κάνει) αλλά την ίδια στιγμή , αυτή η ίδια η συνείδηση σου επιτρέπει να… επιτρέπεις να γίνονται όλα όσα γίνονται με «αντίτιμο» την δική σου, «φαινομενική» ηρεμία (αφού, μόνο εσύ κ ι εγώ, γνωρίζουμε, Αλέξανδρε πόσο μα πόσο σου κοστίζει, ψυχολογικά και συναισθηματικά όλη ετούτη η κατάσταση που αντιμετωπίζεις τον τελευταίο καιρό, έτσι;)

Και στο κάτω- κάτω, Δήμαρχε εντάξει! Πες πως καταφέρνουνε να τη «φάνε» την Ελπίδα (Κάτι που βέβαια δεν είναι καθόλου εύκολο αφού όπως λέει ο σοφός μας λαός ‘«πίσω έχει η αχλάδα την ουρά»)! Κι αυτοί, όλοι αυτοί που την έχουνε βάλει στο..σημάδι για λόγους που όλοι σε τούτο τον τόπο λίγο- πολύ γνωρίζουν ή καταλαβαίνουν, θα νοιώσουνε «θριαμβευτές», «νικητές και τροπαιούχοι»….

Εσύ όμως Αλέξανδρε… Εσύ Δήμαρχέ μου..Μ’ εκείνη την έρμη τη συνείδησή σου τι θα πεις και τι θα κάμεις; Ε; Τι;

Εκτός βέβαια κι αν αποφασίσεις να καταργήσεις εντελώς τα καθημερινά σου περάσματα από τον καθρέφτη…

Φώτης Χαλιώτης