Είναι αλήθεια ότι κάποια τμήματα της ακίνητης περιουσίας του ο Δήμος Κεφαλονιάς τα έχει αξιοποιήσει ή προσπαθεί, παρά τις τυχόν ενστάσεις που κατά καιρούς ακούγονται, να τα αξιοποιήσει όσο γίνεται καλύτερα, όπως π.χ. τις παραλίες. Εξάλλου, δεν είναι μικρό και το όφελος από τέτοιου είδους αξιοποιήσεις και μάλιστα ενόψει του καλοκαιριού.

Ιδιαίτερη όμως εντύπωση έχει δημιουργήσει και πολλά σχόλια έχει προκαλέσει η αναξιοποίηση δύο αξιόλογων χώρων στο Αργοστόλι. Αναφέρομαι στο Μαϊστράτο και στο Θαλασσόμυλο.

Το εστιατόριο ή καφε-ουζερί που παλιότερα λειτουργούσε στο Μαϊστρατο κυρίως τις καλοκαιρινές περιόδους έκανε δουλειά. Τόσο ο χώρος όσο και η διαμόρφωση του συμπαθητικού εκείνου καταστήματος προσέλκυαν κόσμο. Το προτιμούσαν ιδιαίτερα οι ξένοι. Και φυσικά ο Δήμος είχε τα οφέλη του.

Παρόμοια ήταν και η κατάσταση με το Θαλασσόμυλο. Πρόκειται για ένα συγκρότημα κτιρίων με ιστορία. Η αναπαλαίωση του Θαλασσόμυλου έδειξε έναν άλλο δρόμο αξιοποίησης και ένταξης τέτοιων κτισμάτων στη σύγχρονη ζωή μας. Για κάποια χρόνια λειτούργησε εκείνος ο χώρος με διάφορες μορφές, κυρίως ως χώρος εστίασης αλλά και αργότερα ένα τμήμα του ως οινοθήκη.

Και ως εστιατόριο και ως οινοθήκη δόθηκε η δυνατότητα στον κόσμο να θαυμάσει τον πράγματι όμορφο περιβάλλοντα  χώρο. Εκεί μάλιστα έγιναν και αρκετές και σοβαρές εκδηλώσεις.  Πήρε με άλλα λόγια ζωντάνια ο Θαλασσόμυλος. Από ένα χρονικό σημείο και μετά παραμελήθηκε.

Και αναρωτιούνται πολλοί συμπολίτες μας:  η κάθε φορά Δημοτική αρχή δεν ενδιαφέρεται να αξιοποιήσει το Θαλασσόμυλο ή δεν υπάρχει ενδιαφέρον από συμπολίτες επιχειρηματίες;

Εμείς νομίζουμε ότι τόσο ο Μαϊστρατος αλλά ιδιαίτερα ο Θαλασσόμυλος μπορούν και πρέπει να αξιοποιηθούν. Δεν ξέρουμε αν ο ίδιος ο Δήμος μπορεί και έχει τη δυνατότητα με δικό του προσωπικό να τα λειτουργήσει. Θα υπάρχουν όμως σίγουρα κάποιοι συμπολίτες μας που θα ενδιαφέρονταν να στήσουν εκεί μια επιχείρηση. Αν τους δίνονταν οι χώροι αυτοί, με βάση κάποια αμοιβαία επωφελή συμφωνία, είναι βέβαιο θα τους καθιστούσαν λειτουργικούς για την κοινωνία.

Όλοι ξέρουμε ότι ένα κτίριο κλειστό είναι παθητικό για τον ιδιοκτήτη του. Όσο περνάει ο καιρός φθείρεται, καταστρέφεται και θα χρειαστούν περισσότερα χρήματα για τη μελλοντική επισκευή του. Και αυτό συμβαίνει ιδιαίτερα με το Θαλασσόμυλο. Είναι κρίμα ένα τέτοιο κτίριο «να πέσει μέσα», όπως λέει ο λαός.

Γι’ αυτό ρωτάμε το Δήμο και ειδικότερα τις αρμόδιες υπηρεσίες του: Τι σκέφτονται για την τύχη αυτών των δύο περιπτώσεων; Σκέφτονται να αξιοποιήσουν το Μαϊστράτο και το Θαλασσσόμυλο; Έχουν τα τελευταία χρόνια ζητηθεί από συμπολίτες μας; Υπάρχει περίπτωση να βγουν σε πλειστηριασμό, προκειμένου να εκδηλωθεί, αν εκδηλωθεί, ενδιαφέρον;  Πρέπει οι χώροι αυτοί να ξαναζωντανέψουν.

Για τον Θαλασσόμυλο έχουμε γράψει παλαιότερα ότι έχει προγραμματιστεί να μεταφερθεί το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας από τα Δαυγάτα,  Η κ. Νίκη Κατσούνη έχει προχωρήσει το θέμα, αλλά ο Δήμος δυστυχώς κωλυσιεργεί , δείχνει μια περίεργη  διστακτικότητα. . Επίσης πληροφορηθήκαμε ότι τον Θαλασσόμυλο τον διεκδικεί και ο γνωστός  μας Διονύσης Φραγκόπουλος που θέλει να δημιουργήσει «εκ νέου» τον ΑΣΤΡΑΙΟ που λειτουργούσε πάνω στο Κάστρο.