Από τις ωραιότερες σχολικές γιορτές που έχω δει τα τελευταία χρόνια. Τα είχε όλα η χτεσινή γιορτή λήξης της σχολικής χρονιάς του 2ου Δημοτικού Σχολείου. Ή μάλλον σχεδόν όλα, μιάς και επί 3,5 έτη δεν έχει το βασικότερο! ΣΧΟΛΕΙΟ !!! Δεν έχει στεγη…

Ας επιστρέψω ξανά στην γιορτή όμως.

Είχε κέφι, τραγούδι, χαρά, ατελείωτα παιδικά δυνατά γέλια. Είχε συγκίνηση, είχε βαθιά και ουσιαστικά μηνύματα. Είχε αγάπη. Αγάπη μεταξύ δασκάλων και μαθητών. Ένα απίστευτο δέσιμο που βγήκε στην δίωρη συν εκδήλωση τους.

Για πάντα παιδιά !

Μαθητές και μαθήτριες μας συγκίνησαν βαθιά, όλους όσους παρακολούθησαν την σχολική γιορτή τους, με το δρώμενο που παρουσίασαν για τα παιδιά, για τα χιλιάδες προσφυγόπουλα που χάθηκαν στα νερά του Αιγαίου.

Μας συγκίνησαν εξίσουν βαθιά με το χορευτικό που παρουσίασαν μαθήτριες. Ακουγοταν το τραγούδι της Μ.Ασλανίδου “Μελίνα (δεν σε φοβάμαι) και την στιγμή που μαθήτριες χόρευαν, δυό μαθητές κρατούσαν τεντωμένη την σημαία της Ελλάδας μας. Συγκίνηση, ανατριχίλα, περηφάνια. “δε σε φοβάμαι, με την Ελλάδα εγώ ξυπνάω και κοιμάμαι.”

Η γιορτή άνοιξε με καλοσώρισμα από την δασκάλα Μαίρη Κουρούκλη, λίγο πριν πάρει τον λόγο για έναν σύντομο χαιρετισμό ο Διευθυντής του Δημοτκού κ. Βαγγέλης Θεοφιλάτος, ο οποίος εδώ και καιρό με περισσότερη ενέργεια και ζωντάνια από ποτέ εκτελεί τα καθήκοντα του.

Ήσασταν όλοι καταπληκτικοί. Πραγματικά! Μπράβο σας ! Μπράβο στα παιδιά !Μπράβο στους και στις δασκάλες, μπράβο και στην Νατάσσα Μελισσηνού για το “χεράκι” που έβαλε στυλιστικά !

Καλό καλοκαίρι !

Αριστέα Χαριτάτου