Η αβεβαιότητα είναι που σκοτώνει.
Πώς πάτε αδέλφια;
Ντούροι – ντούροι;;;
Είναι το μόνο που δεν έχουν φορολογήσει.
Τουλάχιστον μας άφησαν το πήδημα ανέπαφο.
Για σκεφτείτε να μας είχαν εφοδιάσει με ειδικό μηχάνημα, και όταν….
Το μηχάνημα να γράφει μια φορά δυο φορές τρεις φορές, όχι την ημέρα, την εβδομάδα εννοώ.
Την ημέρα, ξεχάστε το, έτσι όπως πάμε κάποιοι θα το ξεχάσουν εντελώς.
Φιλαράκια, δεν πάνε καλά τα πράγματα.
Πολύ πιστεύουν ότι μόλις κάνουν …. πίσω οι δανειστές μας και κάνει ο Τσίπρας την πρώτη του συμφωνία μαζί τους.
Τα προβλήματα θα λυθούν.
Τίποτα δεν πρόκειται να λυθεί.
Τίποτα δεν πρόκειται να γίνει, αν δεν γίνουν πρώτα κάποιες μεταρρυθμίσεις σ’ αυτή τη δύσμοιρη χώρα ώστε να λειτουργήσει σαν πραγματικά ευνοούμενο κράτος.
Όλα τα άλλα, τι να σου κάνει η «αριστερά πρώτη φορά».
Κάποιοι μιλάνε για μεταρρυθμίσεις και εννοούν κόψιμο μισθών και συντάξεων και λεπίδι στα εργασιακά.
Έγιναν πολλά τις τελευταίες μέρες στο νησί μας.
Από την παρουσία του φαφλατά Γεράσιμου Γιακουμάτου, τη συνεδρίαση του Περιφερειακού Συμβουλίου, θεατρικές παραστάσεις, συνέντευξη Θόδωρου Γαλιατσάτου και η Πρωτομαγιά.
Εκείνο όμως που έχει συγκλονίσει πολιτιστικά είναι (ήταν) ο εκθεσιακός χώρος του Μεμά Καλογηράτου.
Άλλο πράγμα θα’λεγα.
Υπάρχει στην Κεφαλονιά ένας τέτοιος ιδιωτικός χώρος Μουσείο, μέσα στην καρδιά των Μαζαρακάτων, που κυριολεκτικά σε ….ανεβάζει.
Πιστεύω ότι θα σας δοθεί η ευκαιρία να τον επισκεφθείτε.
Τα εγκαίνια θα γίνουν στις αρχές Αυγούστου.
Ένα άλλο πολιτιστικό γεγονός ήταν οι παραστάσεις από το Θεατρικό Εργαστήρι Σύγχρονης Τέχνης.
Προσεγμένη παράσταση, Καταπληκτική η τραγουδίστρια. Δέσποινα Αποστολίδου.
Ωστόσο, μέσα στο πνεύμα της εποχής, απολίτικ.
Τρία μονόπρακτα, έτσι χωρίς προβληματισμό.
Μόνο το τρίτο είχε κάποιο μήνυμα αλλά κι αυτό «σούπα».
Γιατί άραγε αποφεύγουν οι σκηνοθέτες, όσοι τέλος πάντων αποφασίζουν στο ανέβασμα ενός έργου να παρουσιάσουν την «στρατευμένη τέχνη»;
Κι όταν γράφω «στρατευμένη τέχνη» δεν εννοώ ντε και καλά «σοσιαλιστικό ρεαλισμό».
Αλίμονο, δεν ζητάω κάτι τέτοιο άγνωστο στους περισσότερους.
Αλλά, βρε παιδί μου, συμβαίνουν τόσα σ’ αυτή τη χώρα που μας έχουν διαλύσει.
Γιατί θα πρέπει να βλέπουμε τον Λούκα να σαλιαρίζει, από άποψη ερμηνείας άψογος, και να μην υπάρχουν διάλογοι που να σε προβληματίζουν.
Να σπάνε κόκαλα.
Το ίδιο συνέβη και με το Ερασιτεχνικό Θέατρο.
Απολίτικ.
Η ΝΔ πάσχει από έλλειψη πολιτικής ταυτότητας και από οικογενειοκρατία.
Έχουν συσσωρευτεί σε αυτή εκτός των Σαμαρικών ακροδεξιών, νεοφιλελεύθεροι και λαϊκιστές.
Η παρατεταμένη οικογενειοκρατία δεν γιατρεύεται αν σκεφτείς ότι το αντίπαλο δέος του Σαμαρά είναι τα Μητσοτακέικα και Καραμανλέικα.
Το κόμμα αυτό θα σβήσει όπως έσβησε και η δάδα στο σήμα της.
Η ραγδαία πτώση της δημοφιλίας του Αντώνη Σαμαρά και το γεγονός ότι ο πρόεδρος της ΝΔ βρίσκεται πίσω ακόμα και από τον γ.γ. του ΚΚΕ Δημήτρη Κουτσούμπα, προβληματίζει όλο και περισσότερα στελέχη της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Η πτωτική πορεία της ΝΔ προκαλεί πολύ μεγάλη αναστάτωση σε συνδυασμό με την κακή εικόνα του κόμματος.
Γι αυτό στην συνδιάσκεψη που έγινε εδώ τοπικά με την προεδρία του Γιακουμάτου.
Όπως πληροφορήθηκα έπεσε σκληρή κριτική.
Ιδιαίτερα από τον Νίκο Ανουσάκη.
Μα καλά, αναρωτήθηκε νεοδημοκράτης, δεν υπάρχει άλλος στη Ν.Δ. να στείλουν για να μας ενημερώσει;
Στέλνουν συνέχεια τον Γιακουμάτο, ο οποίος μας γιομίζει ψέματα, λες και τρώμε κουτόχορτο.
Πράγματι, αυτός ο άνθρωπος δεν ξέρει τι λέει.
Στη συνέντευξη τέτοιες ασυναρτησίες δεν έχουμε ξανακούσει ποτέ.
Είναι και Σαμαράς.
Όταν τον ρώτησα άλλος αρχηγός ή Σαμαράς;
Μου φώναξε με στεντόρεια φωνή: Σαμαράς.
Ανάλογα με τον Πρόεδρο της ΝΟΔΕ που διαθέτουμε, μας στέλνουν.
Εγώ θα’λεγα να κάνει ο Βαγγέλης Λουκέρης ένα βήμα παρακάτω.
Την επόμενη φορά να προσκαλέσει τον Άδωνι ή τον Βορίδη.
Για να κλείσει θριαμβευτικά την πορεία του στην ακροδεξιά που ανήκει και μας το κρατάει κρυφό.
Δεν γνωρίζω τι έγινε στην σύσκεψη, αλλά έχω την εντύπωση ότι τελικά η Ν.Δ. ορίζεται από άλλους.
Τα γραφεία της είναι στο Δημαρχιακό Μέγαρο.
Όλα τα άλλα είναι …….. μπαρμπούτσαλα.
Χαμός γίνεται στον ΣΥΡΙΖΑ με τον Γ. Παναγιωτάτο – Τζάκη.
Ο νέος σύμβουλος του Θόδωρου έχει δημιουργήσει απανωτές ….εκρήξεις.
Δεν γνωρίζω τι είδους συμβουλές θα δίνει ο κ. Τζάκης στον Περιφερειάρχη, αλλά κάποιες ενέργειες του Θόδωρου δεν έχουν εκτιμηθεί όσο έπρεπε από τους συντρόφους του.
Οι πληροφορίες μου λένε ότι αυτή τη φορά η ενέργεια αυτή δημιούργησε αρνητικά σχόλια.
Στη συνεδρίαση του Περιφερειακού Συμβουλίου, προς το τέλος της συνεδρίασης στο Αργοστόλι, δημιουργήθηκε ένταση μεταξύ Ζησιμάτου και Άνθη.
Έχω βιντεοσκοπήσει την αντιπαράθεση.
Αλλά, όπως μου είπαν ο Ζησιμάτος δεν θα ήθελε να δημοσιευτεί.
Ωστόσο, το video βρίσκεται στη στήλη Kefalonianews Channel.
Όπως επίσης και οι ομιλίες των εργαζομένων Νίκη Σκέντζου και Γιαννακούδη.
Δεν ήταν άσχημη η συνεδρίαση του Περιφερειακού Συμβουλίου.
Είδατε που όταν ο Πρόεδρος γνωρίζει καλά πως πρέπει να συμπεριφερθεί…
Όλα λειτουργούν ρολόι.
Θα έπρεπε κάποιοι εδώ τοπικά να πάρουν κάποια μαθήματα.
Ευκαιρία ήταν.
Αλλά, που, ούτε απ‘ έξω δεν πέρασαν.
Εκτός από τα επεισόδια για τον Χάρακα.
Εδώ που τα λέμε, δίκιο έχουν οι άνθρωποι.
Και φέτος το καλοκαίρι θα πάθουν άλλο ένα στραπάτσο.
Βέβαια, είπαν ότι εξελίχθηκε σε σόου του Κοντογούρη.
Σαν κατσαρίδα έτρεχε ο Κώστας.
Ο ψημένος ο Δήμαρχος έτρεχε από πίσω του να τον ηρεμήσει.
Αχ, αυτοί οι εργολάβοι.
Κοτζάμ χώρα εξαρτόμαστε τι θα πουν και τι θα κάνουν οι εθνικοί μας εργολάβοι.
Μια χώρα που κυβερνιέται από τους εργολάβους.
Σε όποιο σημείο και να πας της χώρας, όλο και κάποιο έργο μεγάλο υπάρχει, που δεν έχει τελειώσει, έχει αφεθεί στη μέση.
Χάρακας, Πισαετός, Γέφυρα Δεβοσέτου, Κόμβος Μαρινόπουλου (εδώ υπάρχουν άλλοι λόγοι), κι άλλα έργα που δεν θυμάμαι.
Μένουν όλα ατέλειωτα και κανείς δεν ξέρει πότε θα τελειώσουν.
Τι να πούμε έξω από την Κεφαλονιά.
Την εθνική οδό Πάτρα – Κόρινθος, καρμανιόλα.
Τι να θυμηθούμε.
Τι θα γίνει μ’ αυτές τις μηνύσεις προς την Ελένη Χιόνη.
Τέτοιο μίσος.
Τέτοια εμπάθεια.
Μεταξύ μας, το τραβάει λίγο και η Ελένη.
Αλλά, όπως μου είπε: Τι έγραψα Σπύρο μου, ότι η γυναίκα του Τζωρτζάτου θέλει να κάνει τον άντρα της Δήμαρχο.
Που είναι ρε παιδιά το επιλήψιμο;
Και μένα η γυναίκα μου θέλει να με κάνει μεγάλο….. συγγραφέα. (Χα χα)
Που θα πάει αυτή η βεντέτα μεταξύ kefaloniapress και Δήμου, άγνωστο.
Κοιμούνται και ξυπνούν με το τι θα γράψει η Ελένη.
Κι αμέσως κινητοποιείται ο μηχανισμός….. απάντησης.
Βέβαια, το γραφείο τύπου του Δήμου δημιουργήθηκε για να απαντάει μόνο στο Kefaloniapress.gr.
Σπάνια, πολύ σπάνια θ’ απαντήσει σε άλλον συνάδελφο για θέματα που θέτουν (ερωτήσεις), μέσα από δημοσιεύσεις σε άρθρα και ανακοινώσεις.
Απαντάει βέβαια ο υπεύθυνος του Γραφείου τύπου μέσω της ιστοσελίδας του ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΥ.
Απαντήσεις της πλάκας, θα’λεγα.
Μιας και μαζί με την απάντηση χρησιμοποιεί κι άλλες εκφράσεις.
Π.χ. σε μένα σε μόνιμη βάση προσθέτει τις αγαπημένες αντικομουνιστικές εκφράσεις του τύπου: «Το ορφανό του Στάλιν», «Το σιδηρούν παραπέτασμα» «Η κόκκινη Πλατεία» κλπ κλπ.
Νομίζει ότι έτσι με μειώνει, με «βρίζει».
Λάθος, μεγάλο λάθος.
Αστεία πράγματα, θλιβερά.
Κανένας σεβασμός, έστω κι αν δεν συμφωνείς με όσα διαβάζεις.
Ελπίζω ότι κάποτε θα καταλάβει το λάθος του.
Το γραφείο τύπου του δήμου δημιουργήθηκε για να απαντάει σε όλους και να ενημερώνει όλα τα ΜΜΕ.
Τελεία και παύλα.
Συνεχίζουν οι δρόμοι να έχουν τα κακά τους χάλια.
Συνεχίζουν οι τουρίστες που βγαίνουν από τα κρουαζιερόπλοια να διανύουν τον απαράδεκτο δρόμο για να φτάσουν στο κέντρο του Αργοστολιού.
Αν φτάσουν, γιατί έχουν δημιουργηθεί τόσα μαγαζιά παραλιακώς μόλις βγουν από το πλοίο, που τα μαγαζιά του κέντρου δεν βλέπουν τουρίστα ούτε με κιάλια.
Έτσι είναι ο ανταγωνισμός.
Έτσι είναι η επιχειρηματική ….ευστροφία των Κεφαλλήνων.
Είναι καπιταλισμός, τι δεν καταλαβαίνεις;
Ορέ Δήμαρχε, πες σε κείνο τον υπεύθυνο καθαρισμού των παιδικών χαρών αλλά και χώρους που χρησιμοποιούνται για ξεκούραση να κόψουν τα στάχια.
Να καθαρίσουν.
Τι χάλι είναι αυτό.
Πήγαινε να δεις τι …..είδους καθάρισμα κάνανε στο δρόμο προς το Ήριννα.
Πρωτομαγιά και φέτος.
Άλλοι το γιόρτασαν με συγκέντρωση και πορεία.
ΚΟΚΚΙΝΗ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ!!
Κι άλλοι με βόλτα και μάζεμα λουλουδιών.
Στασιμότητα στις συγκεντρώσεις του Εργατικού Κέντρου.
Μικρή συμμετοχή, λύπηση προκαλεί.
Σκέπτομαι, τι άλλο θα πρέπει να μας συμβεί για να πάρουμε τους δρόμους.
Να σηκωθούμε από τους καναπέδες.
Να πάψουμε επιτέλους να ξοδεύουμε το χρόνο μας σε καφετέριες και ορθάδικα.
Να ποιοι φανατίζουν.
Πριν μερικές μέρες είχα γράψει ότι είχα μια επίσκεψη δυο κοριτσιών στο σπίτι μου για να μου μιλήσουν για τον Χριστό, τον Θεό.
Προσπάθησα ήρεμα να τους πω διάφορα πράγματα.
Αλλά……..
Έμαθα τούτες τις μέρες ότι φτιάχνουν στα Περατάτα μια Συναγωγή.
Ακόμα και….. υδραυλικούς φέρνουν από την Αθήνα, εθελοντές για να μην ξοδευτούν να τους φτιάξουν τα υδραυλικά.
Οργανωμένοι για προσηλυτισμό.
Πριν τελειώσω, θα ήθελα να αναφέρω τα εξής από καρδιάς.
Η αβεβαιότητα είναι που σκοτώνει.
Στην παρούσα φάση, που περνάμε όλα είναι δύσκολα.
Και η ρήξη και ο καλός συμβιβασμός.
Γιατί και για τα δύο χρειάζονται ισχυρά σημεία στήριξης, αντίποδες και αντίβαρα που σήμερα είναι ισχνά.
Αφενός γιατί δεν υπάρχουν δομημένες διεθνείς συμμαχίες ούτε ισχυρά λαϊκά κινήματα συμπαράστασης και συμπαράταξης και αφετέρου γιατί, εσωτερικά, ο λαός και η Αριστερά δεν έχουν την ιδεολογική , πολιτική και οργανωτική επάρκεια που απαιτούν οι περιστάσεις.
Η κοινωνία έχει υποστεί ερημοποίηση, διάβρωση, αλλοίωση και ήττα.
Όλα τα κόμματα έχουν προβλήματα.
Προβλήματα συνοχής και οργάνωσης.
Η κοινωνική συναίνεση είναι ρευστή και ευμετάβλητη και η συμμετοχή περιορισμένη και χλιαρή.
Η κοινωνία απαίδευτη για την πραγματική και εικονική ευημερία, παγιδεύτηκε πολύ εύκολα με ρουσφετολογικές παροχές και υποσχέσεις, με εύθραυστες προσδοκίες και με δάνεια που την κατέστησαν όμηρο του σάπιου συστήματος.
Επί δεκαετίες εργάστηκαν ακατάπαυστα οι μηχανισμοί χειραγώγησης, εκμαυλισμού και αποπροσανατολισμού.
Δεν είναι τυχαίο ότι κρατικοδίαιτοι εργολάβοι, λαθρέμποροι και τραπεζίτες ανέλαβαν τα ΜΜΕ που τους παραχώρησαν οι διαπλεκόμενοι πολιτικοί.
Και κάτι άλλο.
Μέχρι τώρα, στη νεότερη ιστορία, το κόμμα, αστικό, σοσιαλιστικό, κομμουνιστικό, είναι ο κινητήριος μοχλός της κοινωνίας.
Ο ΣΥΡΙΖΑ δυσκολεύεται να παίξει αυτό το ρόλο.
Η όποια δυναμική του εκδηλώνεται στον εκλογικό αγώνα.
Δεν υπάρχει προθυμία μεγάλης συμμετοχής από την κοινωνία, αλλά δεν υπάρχει και πολιτική για την κινητοποίηση του κόμματος και της κοινωνίας.
Τα μέλη του κόμματος παρακολουθούν αμήχανα -άνευ χαρτοφυλακίου- τα τεκταινόμενα.
Ασφαλώς αυτά που συμβαίνουν στον ΣΥΡΙΖΑ, συμβαίνουν σ’ όλα τα κόμματα.
Ιδιαίτερα σ’ αυτά (Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ) που βρίσκονται στην περίοδο της διάλυσης.
Η κριτική δεν πρέπει ποτέ να πάψει, αλλά για να είναι εποικοδομητική θα πρέπει να μην είναι σεχταριστική, να μην υπερπηδά την πραγματικότητα (γιατί και η ρήξη θέλει τις προϋποθέσεις της), να μην αγνοεί τις αντικειμενικές δυσκολίες και τις υποκειμενικές αδυναμίες (που κουβαλούν και οι συμβιβασμένοι και οι ασυμβίβαστοι), να μην υποτιμά τα επιτεύγματα πάσης φύσεως, να μην σνομπάρει το κοινωνικό σώμα και να μην ασκείται πέρα και πάνω από τον πολίτη που αγωνιά και μοχθεί.
Εν ολίγοις, για να τα καταφέρουμε, πρέπει συνεχώς να γινόμαστε καλύτεροι, συμφωνούντες και διαφωνούντες.
Τα τελευταία όλα όσα έγραψα με βοήθησε ο καλός αρθρογράφος Στέλιος Ελληνιάδης .
Με προβλημάτισαν γι αυτό τα μεταφέρω κι εγώ.
Θα προσπαθήσω μέσα από τις ΑΣΤΟΧΙΕΣ να έρχομαι πιο συχνά μαζί σας.
Όπως παλιά.
Προχθές ανάρτησα ένα άρθρο.
Δεν το πρόσεξα όσο έπρεπε.
Αναφερόταν στα ψέματα που μας λένε για την οικονομία.
Το κατέβασα γιατί….. Άσε.
Τι να κάνουμε συμβαίνουν αυτά.
Καλή βδομάδα.
Γεια σας.