Όποιος πει ότι δεν αιφνιδιάστηκε με την επιλογή του υποψήφιου του Κινήματος Δημοκρατών Σοσιαλιστών, του Ξενοφώντα Ευαγγελάτου, λέει ψέματα. Όλοι έπεσαν πάνω του, και προσπαθούσαν να μάθουν «από δω κι από κει» ποιος έκανε αυτό το προξενιό. Αλλά έχω την εντύπωση ότι λίγοι είναι αυτοί που έμαθαν την αλήθεια. Πάντως προσωπικά προσπάθησα αλλά έφαγα τα μούτρα μου, με την έννοια ότι οι περισσότεροι είχαν κλειστό το στόμα τους. Ωστόσο, ένα όνομα κυριάρχησε «υπογείως», του Λευκαδίτη. Τίποτα άλλο.

Μου είναι δύσκολο να γράψω για ένα συνάδελφο (αν αισθάνεται κι αυτός έτσι) οτιδήποτε. Έστω κι αν αυτός επιδιώκει ένα καλό λόγο. Η ευθύνη όμως είναι δική του, εφόσον διάλεξε ένα κόμμα που μόλις λίγες μέρες ιδρύθηκε, ένα κόμμα από έναν πολιτικό που έχει δημιουργήσει ένα αρνητικό κλίμα με τις πράξεις του και την συμπεριφορά του. Βρίθει το διαδίκτυο από χιούμορ και διασυρμό του με γελοιογραφίες και κείμενα που άλλος πολιτικός θα τα είχε παρατήσει και θα έφευγε στην αγαπημένη του Αμερική. Είχα γράψει και έχω υιοθετήσει ότι ο ΓΑΠ πρόκειται για έναν υπάλληλο των ΗΠΑ. Θα μου αντιτείνετε, «πως το ξέρεις ορέ εξυπνάκια», μα, μια βόλτα αν κάνεις στα κείμενα που έχουν γραφτεί πριν από την καταραμένη εποχή των μνημονίων, όλα μιλούν για μια καλά στημένη «δουλειά». Ας αφήσουμε όμως τα …. κατασκοπευτικά, κι ας έρθουμε στον φίλο μας Ξενοφώντα Ευαγγελάτο.
Ήρωας, λένε κάποιοι, φαιδρός κάποιοι άλλοι, πολλοί φίλοι μου είπαν ότι γέλασαν πολύ μ’ αυτή την υποψηφιότητα. Εγώ τι να πω, αιφνιδιάστηκα. Σέβομαι τη γνώμη και τις αποφάσεις, τις πολιτικές αποφάσεις του καθενός, κανέναν δεν χλευάζω, τόσο περισσότερο για έναν φίλοι. Αλλά, με προκάλεσε. Γράψε ό,τι θέλεις, και όπως θέλεις. Αυτό (έκανα) κάνω.

Η προσωπική άποψη είναι ότι διακήρυξη του νεοσύστατου κόμματος που προφανώς απευθύνεται σε άτομα ή κλινικά νεκρά (ευρισκόμενα δηλαδή σε κώμα κι ας υπάρχουν και κινούνται ανάμεσά μας) ή σε άτομα που λειτουργούν με δόλο και πολύ επικίνδυνο καιροσκοπισμό. Δεν είμαι υπερβολικός, αν ρίξετε μια ματιά θα μείνετε έκπληκτοι, πως ένας πολιτικός που κουμάνταρε τις τύχες αυτής της χώρας έχει τέτοιες αντιλήψεις, πιστεύει ότι θα μας σώσει.
Αλλιώς και σύμφωνα με τις ανώτερες διανοητικές λειτουργίες το συγκεκριμένο άτομο που όπως έγραψα, ήταν χρόνια στο πολιτικό κουρμπέτι (και μάλιστα γόνος του τζακιού εκείνου που αποβιομηχάνισε τη χώρα, διέλυσε την αγροτική παραγωγή και διατροφική αυτάρκεια, δημιούργησε την κυριαρχία των πελατειακών πολιτικών σχέσεων και του αλόγιστου δανεισμού και καταχράστηκε με πρωτοφανή ζήλο δημόσιο πλούτο και μας οδήγησε στη μέγγενη του ευρώ με ψευδή στοιχεία), γιατί δεν προάσπισε και προώθησε τις αξίες που επικαλείται; (Και που αν υλοποιηθεί σίγουρα και θα επικαλεστεί κάποιες από αυτές…) Αντίθετα κι όχι πριν πολλά χρόνια, όταν ανέλαβε να διαχειριστεί την εξουσία…
τι είχε υποσχεθεί για να καταλάβει αυτή την εξουσία; Τι όμως υπέγραψε χωρίς καν να διαπραγματευτεί, τι δρομολόγησε (Έκθεση-φωτιά για κυβέρνηση Παπανδρέου: Φούσκωσε το έλλειμμα κι έστειλε την Ελλάδα στο ΔΝΤ) και ποιους έφερε, ποιων τις εντολές ακολούθησε πιστά σταυρώνοντας αυτούς που τώρα θέλει να αντιμετωπίσει με αλληλεγγύη και ανθρωπιά και σοσιαλιστικό πνεύμα;

Σε τελική ανάλυση, αγαπητέ Ξενοφώντα, καλά κάνει αυτός. Και μόνο που αναφέρει και προωθεί την ίδρυση από αυτόν κόμματος, ειδικά στη συγκεκριμένη χρονική κοινωνικοπολιτική συγκυρία! Γιατί βρίσκει και τα κάνει!

Το μόνο που απομένει είναι να ξεκαθαρίσει ο Γιώργος Παπανδρέου αν το κόμμα του είναι μνημονιακό ή αντιμνημονιακό. Και ας είναι ο εμπνευστής του μνημονίου.

Τελειώνοντας, μιας και αναφέρθηκα στο μνημόνιο, θα ήθελα να πάμε για λίγο στους «άλλους συντρόφους», την περασμένη Παρασκευή στη παρουσίαση των υποψηφίων του ΠΑΣΟΚ. Στην ομιλία – παρουσίαση του Διον. Μαρκάτου, ούτε μια, μα ούτε μια φορά δεν ανέφερε τη λέξη «μνημόνιο».
Εξάλλου για το μνημόνιο η προκήρυξη των «18» γράφουν τα εξής: «Στις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου το πραγματικό δίλλημα των εκλογών δεν είναι το πολυφορεμένο «Μνημόνιο- Αντιμνημόνιο».

Αγαπητέ Ξενοφώντα να ευχηθώ, καλή επιτυχία στην τόσο παρακινδυνευμένη προσπάθεια σου. Χίλια συγνώμη αν σε στεναχώρησα.

Σπ. Αλεβιζόπουλος