Αγαπητέ Φίλε (και το εννοώ) Σπύρο, σέβομαι απόλυτα το δικαίωμα σου στην κριτική…..αλλά.
Αγαπητέ Φίλε (και το εννοώ) Σπύρο
Με αφορμή το σημερινό σου (18/10) σχόλιο και σεβόμενος βεβαία απόλυτα το δικαίωμα σου στην κριτική θέλω να σου θυμίσω μερικά γεγονότα από την αρχή τις παρουσίας μου στο χώρο της ΤΑ μέχρι σήμερα.
Ξεκινώντας λοιπόν την θητεία μου σαν Δήμαρχος Παλικής το χειμώνα του 2003, και όταν εσύ, εγώ και ο Ρωσσέτος συναρμολογούσαμε την σκηνή στον πρώτο όροφο του Δημαρχείου στο Ληξούρι για να ανέβει η θεατρική παράσταση, ο Αγκλέουρας είχε γράψει αν το μεταφέρω επακριβώς “..άλλο πράγμα ετούτοι…”
Αυτός ο τρόπος σκέψης και λειτουργίας απο τον Γενάρη του 2002 μέχρι σήμερα παραμένει ακριβώς ο ίδιος.
Τις 31.12.206 γύρω στις 19.00 ανέβηκα στο κλειστό κτίριο του Δημαρχείου, άναψα τα φώτα για το Νέο Έτος, και παρέδωσα τα κλειδιά στην κ Αλεξανδροπούλου το πρωί της Πρωτοχρονιάς του 2007, όταν τυπικά αλλά και ουσιαστικά άλλαξαν οι ρόλοι μας.
Δεν θα αναφερθώ στα πεπραγμένα της Δημοτικής Αρχής 2003-2006, αλλά θα τονίσω μόνο, όπως το κάνω κατά κόρο και κραυγαλέα κάθε φορά που τίθεται θέμα για την διαχείριση των τέως Δημάρχων, ότι για εκείνη την περίοδο που με αφορά, η οικονομική διαχείριση μας απολαμβάνει μέχρι σήμερα την αμέριστη αποδοχή κάθε Παλικισιάνου, και παρά το γεγονός ότι ορισμένοι παραζούζουλοι απο τους σημερινούς συμπολιτευόμενους και τον οψίμως αντιπολιτευόμενο ψάχνουν δεν έχουν βρεί το παραμικρό που να μοιάζει στα δικά τους πεπραγμένα.
Και θα σου συμπληρώσω ότι είμαστε η μοναδική Δημοτική Αρχή στην Κεφαλλονιά που έχουμε και τα τέσσερα έτη της θητείας μας ελεγμένα από το ελεγκτικό συνέδριο και δύο ή τρείς οικονομικούς ελέγχους με συγχαρητήρια για την διαχείριση μας.
Στα τέσσερα χρόνια της Θητείας της κ Αλεξανδροπούλου δεν σταμάτησα ούτε μία μέρα να εκτελώ το καθήκον μου με συνεχή παρουσία στα κοινωνικά δρώμενα του Δήμου, σε χαρές αλλά κυρίως στα δύσκολα των συμπολιτών μου, με αδιάλειπτη και μαχητικότατη παρουσία στα Δημοτικά Συμβούλια, και συνεχή δημοσιεύματα στον τύπο για κάθε τί “στραβό” που κατά τη γνώμη μου όφειλα να αναδείξω.
Το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας του 2010 έδειξε ότι η κοινωνία εξετίμησε αυτή την προσπάθεια, και επίτρεψε μου να σου πω ότι και “ο Φόβος φύλαξε τα έρημα” σε πάρα πολλές περιπτώσεις.
Στις 10 Δεκέμβρη 2010 δηλαδή στην αυγή της παντοδυναμίας του νέου Δημάρχου και μπροστά σε όλη την Δημοτική Παράταξη του κ Παρίση διεφώνησα
- Με την κατασκευή του Μεγάρου όπου επρότεινα στον κ Δήμαρχο εάν δεν τον χώραγε το γραφείο του Δημάρχου Αργοστολίου να τοποθετήσει σκηνή στη μέση της πλατείας και να μπούμε οι αντιδήμαρχοι και αυτός δίνοντας το παράδειγμα στην κοινωνία.
- Με την πρόσληψη συμβούλων που ήδη αφειδώς ανακοίνωνε
- Με την συνεργασία με τον κ Μιχαλάτο
‘Εκτοτε δεν συμβιβάστηκα ούτε με την θέση του Αντιδημάρχου, ούτε με την θέση του προέδρου της ΔΕΥΑ, ούτε με την θέση του προέδρου του ΤΕΙ, ούτε με την θέση του Διοικητή του Νοσοκομείου, που κατά καιρούς και από διάφορες πηγές μου προσφέρθηκαν αλλά συνεχίζω να είμαι παρών στα κοινωνικά και πολιτικά δρώμενα του Δήμου μας με τεκμηριωμένη άποψη και ανεξάρτητη φωνή, δυσαρεστώντας τους κρατούντες του Δήμου αλλά πολλές φορές και τους πολιτικούς τους φίλους.
Υπό αυτό το γενικό σκεπτικό θεωρώ ως επιβεβλημένο καθήκον μου να αναδεικνύω κάθε “στραβό” της παρούσας Δημοτικής Αρχής την οποία δεν ξυλεύομαι πεπτοκυια (όπως λάθος κατά την γνώμη μου πιστεύεις ότι είναι) αλλά ισταμένη ακόμη, και πολιτικώς ασχημονούσα σε βάρος των συμπολιτών μας μέχρι το τέλος.
Τέλος δεν έκρυψα ποτέ τις πολιτικές μου απόψεις αλλά δεν πιστεύω ότι δεκάδες χιλιάδες συνέλληνες που έχουν την ίδια περίπου με εμέ πολιτική θέση είμαστε μνημονιακοί όπως εύκολα αλλά και άδικα μου κολλάς την ταμπέλα.
Προσωπικά ούτε δογματικός είμαι, ούτε πιστεύω ότι υπάρχουν μαγικές λύσεις στα προβλήματα που μας βασανίζουν (άλλωστε το αλάθητο ανήκει δογματικά στον Ποντίφικα) και παρακολουθώ με τον επιβεβλημένο σεβασμό αλλά με και με περίσσιο σκεπτικισμό όλους όσους τάζουν στον λαό λύσεις και μάλιστα παχυλές.
Κλείνοντας την επιστολή θέλω να σου πω για μία ακόμη φορά. ότι η κριτική σου ήταν και είναι πάντοτε καλοδεχούμενη, δεν την θεώρησα ποτέ ύπουλη ή προσβλητική και γι αυτό αισθάνθηκα την ανάγκη σε πρώτο πρόσωπο και ιδιωτικά, να σου θυμίσω όσα συντόμως σου κατέγραψα, σε μια προσπάθεια να σου προσδιορίσω το σημερινό μου στίγμα και να σου ξεκαθαρίσω ότι βρίσκομαι ακόμα στην ίδια πορεία του Γεναρη του 2003, πληρώνοντας αγόγγυστα και συνειδητά το τίμημα των αυτοδιοικητικών μου επιλογών.
Ληξούρι 18.10.2013
Με ιδιαίτερη εκτίμηση
Βασίλης Γρ. Ρουχωτάς